Wszyscy kazali nam wierzyć,że jest tylko jedna ,jedyna..
Poeci,mrący przez całe życie z miłości do tej jednej -wyśnionej.
Tu mam na myśli wieszcza narodowego,który zatruł życie swojej biednej żonie ,w imię niespełnionej pierwszej miłości.Osobiście uważam,że powinniśmy być wdzięczni Marylce Wereszczakównie,że odrzuciła zaloty szaraczka a wyszła za hrabiego.Pomyślmy ,co by się stało ,jakby jednak popełniła mezalians..
Przede wszystkim nie mielibyśmy pięknych strof ...''precz z mej pamięci '' i nie tylko..
Marylka pewnie klepałaby biedę przy naszym wieszczu,który wieszczem nie byłby,a musiałby zająć się rolą.Coś mi się wydaje,że rolnikiem byłby gorszym niż wieszczem.A na dodatek obrzydłby jej,bo jak wiemy był flejtuchem,i to na salonach.
A co byłoby ,gdyby musiał doglądać gospodarstwa..????
A Marylka utyła bardzo.Więc jakie mamy gwarancje,że nie zdradzałaby jej ? Tylko nie z uduchowionymi niewiastami a folwarcznymi dziewkami.
Uważam,że żadne,bo zdradliwy był z natury..
Czyli wniosek - pierwsze koty za płoty..
Z kolei Sienkiewicz zdecydowanie każe nam wierzyć w pierwsza miłość ,jedynie słuszną.
Teza ciekawa,zważywszy iż był kilkakrotnie żonaty...
Postaram się ją rozwinąć na przykładzie jego bohaterów,ale po południu ,ponieważ teraz idę na spacer do lasu.
Tam ,patrząc w górę,w korony sosen,będę przypominać sobie swoją pierwszą,szczenięcą miłość,która nigdy nie została spełniona.
I dzięki Bogu !!! Bo wybranek mego dziewiczego serca,aczkolwiek piękny niesłychanie,w swoim dorosłym życiu miał pociąg do napojów wyskokowych a na dodatek wziął i umarł.
I kim byłabym teraz ?
...żałobną wdową w kirach i radością w sercu,że wreszcie pozbyłam się kirusa ?
A może wesołą ,kilkakrotną rozwódką ? I siedzącą na Sympatii może, w poszukiwaniu jakiegoś osobnika płci męskiej,który podałby mi silne ,opiekuńcze ramię, a nie wyciągniętą rączkę w kierunku moich pieniędzy...
Pozdrawiam serdecznie - Lila