Wędrować ku Niebu
Ze wszystkich wzlotów,
prawdziwymi były te, które dokonałem
nie o własnych siłach...
Można wejść na górę wysoką
i ciągle jeszcze być na ziemi.
Wędrować ku Niebu
nie znaczy zdobywać szczyty ogromne,
rozrywać własnym ciałem gęste obłoki chmur.
Podążać ku Niebu
to oderwać się od ziemi
bez łez niepotrzebnych,
że czujemy jeszcze przyciąganie ziemskie,
a Niebo zbyt wysoko szybuje nad nami.
Cieszysz się z własnych sukcesów,
to dobrze. Zechciej jednak czasami
zwrócić swoje oczy ku górze i zrozumieć,
kto w każdej chwili podciąga Cię coraz wyżej.
Roman Mleczko
|