[Kaima]

Kinetoza
Niektóre osoby, poruszające się morskimi, powietrznymi czy lądowymi środkami komunikacji, doznają pewnego dyskomfortu. Objawy mogą być różne: uczucie niesmaku, blednięcie, zimne poty, wzmożone wydzielanie śliny, skłonność do wymiotów, złe samopoczucie, zmęczenie, brak apetytu. Nie u wszystkich występują z jednakowym nasileniem.
Choroba lokomocyjna, bo o niej mowa, jest swoistą reakcją naszego organizmu na niezgodność, która pojawia się pomiędzy wzrokowym postrzeganiem ruchu a sygnałami, które odbiera nasze ucho wewnętrzne (błędnik), będące receptorem zmysłu równowagi i słuchu. Wzrok i słuch odbierają informację, że ciało się porusza, natomiast błędnik nie rejestruje żadnego ruchu ciała. Jeśli informacje te są sprzeczne, to nasz mózg nie może ich ze sobą powiązać i odpowiednio zareagować. Skutek jest taki, że następuje pobudzenie ośrodka wymiotnego w mózgu i nerwu błędnego, co skutkuje chorobą lokomocyjną.
Dolegliwości z nią związane występują częściej u dzieci, jednak mogą także dotknąć dorosłych. Choroba, jeśli tak możemy ją nazwać, zwykle ma łagodny przebieg i ustępuje w momencie przerwania podróży. Ale, aby ją zminimalizować, ci, których dotyka, powinni zaopatrzyć się w odpowiednie leki.