Oda do rozpaczy
Biedna rozpaczy
uczciwy potworze
strasznie ci tu dokuczają
moraliści podstawiają nogę
asceci kopią
lekarze przepisują proszki zebyś sobie poszła
nazywają cię grzechem
a przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
wpadałbym w cielęcy zachwyt
nieludzki
okropny jak sztuka bez człowieka
niedorosły przed śmiercią
sam obok siebie
Jan Twardowski
Bardzo szanowalam Ksiedza w przeszlosci i teraz chetnie siegam do jego poezji, bardzo sugestywnie Ksiadz nakreslil obraz ,nas zwyklych zjadaczy chleba...bez rozpaczy....
"byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz "
tak nie chce,ale ta rozpacz mnie przytlacza.
Podobno Pan Bog kazde zlo przekuwa w dobro,ale tu ...co wyniknie?
Pogodzimy sie z Rosja?
Moze miedzy soba?My Polacy.
A moze mentalnosc nasza ulegnie zmianie.
Jakze chcialabym,wiecej szacunku dla czowieka.
.
Jesli nic ,jestem bliska zadania pytania -Boze, gdzie byles?.
|