[ewikomega]

Bemibem - Bemowe frazy (winyl) Full Album


https://www.youtube.com/watch?v=SFfl...=RDSFflIXp8gdI


/

Zespół wokalno-instrumentalny Bemibem powstał na początku 1973 r. po rozpadzie grupy Bemibek. Działalność pod nową nazwą formacja rozpoczęłą w marcu 1973 r. w składzie: Ewa Bem - śpiew; Tomasz Jaśkiewicz - gitara; Paweł Dąbrowski - gitara basowa; Mariusz Mroczkowski - pianino, śpiew i Aleksander Bem - perkusja, śpiew. Pierwsze koncerty grupy odbyły sie w Warszawie, następnie w województwie koszalińskim i szczecińskim oraz w NRD.
Zorientowany bardziej na jazz aniżeli rock, zespół początkowo korzystał z repertuaru swego poprzednika (Sprzedaj mnie wiatrowi; Narwańce polne; Kolorowe lato; Nie bójmy się wiosny; Podaruj mi trocę słońca; Zawsze mamy siebie). Chętnie wykonywał też standardy rockowe (Oye como va; You've Got A Friend; Proud Mary). Już w marcu podczas pobytu w NRD, a później na XI KFPP w Opolu zaprezentował swe nowe piosenki: "Śnieżna samba" oraz "Po co jechać do Werony?" Na tym festiwalu grupa przedstawiła też fragment "Suity miejskiej", w której przemieszały się elementy rock and rolla, ballady, bossa novy i popu.
Po występach na festiwalu opolskim, IV Lubelskich Spotkaniach wokalistów Jazzowych (1-3.06.1973) i "Studenckiej Wiośnie Estradowej" w Kielcach, latem grupa na dłużej zabawiła w Sopocie, gdzie brała udział w "non stopowych" koncertach. Potem był krótki wyjazd do NRD (4-7.10.1973), występ na XVI "Musicoramie" i powrót do "Hybryd", gdzie zespół przedstrawił swą nową kompozycję "Już ci nigdy nie przyrzeknę".
W marcu 1974 r. Bemibem zrealizował zapowiadany autorski album. Jego zawartość tworzyły nowe kompozycje, głównie A. Bema, oraz utwory powstałe jeszcze w okresie istnienia grupy Bemibek.
Po majowych nagraniach dla radia NRD, latem Bemibem znowu przebywał na Wybrzeżu, borąc udział w II Nadbałtyckich Spotkaniach Jazzowych "Jazz Jantar".
Gdy wiosną 1975 r. ukazał sie album "Bemowe frazy" T. Jaśkiewicza zastąpił Wojciech Waglewski. Muzyk ten współpracował wczesniej z formacjami: Fatum (1969), Zen (1970), Rh- (1970) i Nirwana, którą założył w 1973 r. Był też cenionym muzykiem studyjnym.
Ostatnie miesiące działalności Bemibem to zmierzch kariery zespołu i wyraźny wzrost aktywności E. Bem. Już w czerwcu 1975 r. podczas XIII KFPP w Opolu wokalistka zdobyła Nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki za piosenke "Kolega maj". Kiedy piosenkarka znowu wystąpiła sama na Festiwalu "Jazz Jamboree" (1975), w Teatrze Żydowskim i na II Międzynarodowej Wiośnie Estradowej (1976), a W. Waglewki i P. Dąbowski pojawili się w formacjach Janusza Komana i Krzysztofa Sadowskiego, wiadomo było, że Bemibem przestał istnieć.
Dyskografię solową E. Bem uzupełniają płyty: "Be A Man" (Muza, 1982); "E. Bem Loves The Beatles" (Muza, 1984); "I co z tego masz" (Wifon, 1984); "Dla Ciebie jestem sobą" (Ewa Bem i Marek Bliziński) (Poljazz 1986)"Ten najpiękniejszy świat" (Pronit, 1988); "Metamorphpsis" (Muza, 1989); "Żyj kolorowo" (Bass Rec., 1993); "Kolęda na cały rok" (Koch Int., 1994); Bright Ella's "Memorial" (1997); "Mówię tak, myślę nie" (2001); "Ewa, Ewa" (2004); "Kakadu" (2007).

źródło:
Encyklopedia polskiej muzyki rozrywkowej