[ewikomega]

Wiślanie 69 ‎– Skąd My Się Znamy (winyl) full album



https://www.youtube.com/watch?v=G868...=RDG868wo2YMeU

Zespół wokalno-instrumentalny Wiślanie 69 powstał w październiku 1968 r. Założony został przez Andrzeja Tylczyńskiego (ur. 1.01.1925 r. w Poznaniu), twórcę wierszy i tekstów satyrycznych, który postanowił zorganizować własny zespół beatowy, którego celem miało być połączenie folkloru słowiańskiego z rhythm and bluesem i soulem. Grupę utworzył na bazie białostockiej formacji Żółtodzioby.
W pierwszym składzie grupy znaleźli się: Leon Adamiak (eks Żółtodzioby) - gitara basowa, pianino; Kazimierz Królikowski (eks Żółtodzioby) - saksofon, harmonijka ustna, flet, śpiew; Sławomir Hancewicz (eks Żółtodzioby) - gitara, trąbka, śpiew i Bogdan Sakowicz (eks Żółtodzioby) - perkusja, puzon, śpiew. W warszawskim klubie "Hybrydy" A. Tylczyński zwrócił uwagę na Grażynę Litwin - śpiew i Bogdana Wyszyńskiego - śpiew, gitara. Później w formacji grali m. in. Andrzej Ibek - pianino, organy; Wiesław Ejssymont (eks Bizony) - trąbka i Janusz Hryniewicz (eks Peany) - śpiew. Błyskawiczna kariera zespołu zaczęła się udanym występem 18 lutego 1969 r. na Telewizyjnej Giełdzie Piosenki, podczas której laureatką została piosenka "Kiedyś przecież, spotkamy sie znów". W tym samym miesiącu zorganizowano pierwszą sesję nagraniową dla Młodzieżowego Studia "Rytm", a w maju drugą, podczas których Wiślanie 69 nagrali przebojowe utwory (Za daleko ten twój brzeg; Czerwone maliny; Tam, gdzie wiślany brzeg). Zespół zilustrował też muzycznie serial TVP "Do przerwy 0:1".
Po debiucie płytowym i estradowym, w czerwcu Wiślanie 69 wystąpili na VII KFPP w Opolu. Formacja nie zdobyła nagrody, ale pozyskała wyróżnioną tam wokalistkę Elżbietę Żakowicz. E. Żakowicz (ur. 25.06.1947 r.), absolwentka średniej szkoły muzycznej, debiutowała w 1966 r. w krakowskiej imprezie "Mikrofon dla wszystkich", gdzie zwyciężyła w konkursie piosenka "Ty jesteś moim światem". Dzięki wygranej wokalistka została zaangażowana do zespołu Zygmunta Wicharego, potem występowała z wojskową grupą estradową Desant i Skaldami.
Wraz z E. Żakowicz do Wiślan dołączyli: Andrzej Bartoszek (eks Ślęzanie) - gitara; Albin Biskupski (eks Daltoniści) - gitara basowa i Stefan Płaza (eks Ślęzanie, Twarze) - perkusja. Dotychczasowa solistka grupy G. Litwin, wraz z B. Wyszyńskim i B. Sakowiczem zorganizowała formację In Plus And Sava, ktora w 1970 r. wystepowała w klubie "Sound City" w Oslo.
W październiku 1969 r. z zespołu odeszli K. Królikowski i S. Hancewicz. Ich miejsca zajęli: Bogusław Biełło (eks Pod Jaszczurami) - saksofon tenorowy, saksofon barytonowy i Bogusław Kot-Mazurkiewicz (eks Kolorowe Koty) - trąbka. W tym składzie wylansowano m. in. przeboje "Chcę wierzyć twoim słowom"; "Czy nawet kilku dni nie chcesz podarować mi?". Ostatni z utworów dotarł do pierwszego miejsca Telewizyjnej Giełdy Piosenki (20.01.1970).
Po kilkumiesięcznym okresie koncertowania w kraju, z grupy odszedł A. Ibek do zespołu Marianny Wróblewskiej. Z końcem września 1970 r. Wiślanie 69, bez sekcji dętej, z B. Kot-Mazurkiewiczem grającym na organach, wyjechali na 9-miesięczne tournee do Holandii, gdzie występowali obok grup The Cats i George Baker Selection oraz nagrali singiel.
Po powrocie z Holandii odszedł B. Kot-Mazurkiewicz, organistą został Stefan Żochowski, a gitarzystą basowym Krystian Wilczek (eks Twarze). Wiosną 1972 r. w miejsce J. Hryniewicza, nowym wokalistą został Roman "Pazur" Wojciechowski (eks Twarze). Obok niego w skład Wiślan 69 wchodzili: E. Żakowicz - śpiew; A. Bartoszek - gitara; S. Żochowski - organy, pianino; K. Wilczek - gitara basowa i S. Płaza - perkusja. Z grupą współpracował też wokalista Stanisław Wenglorz (eks Bardowie cieszyńscy). W tym składzie zespołowi nie udało się wylansować znaczących przebojów.
Po rozwiązaniu grupy, przez A. Tylczyńskiego z końcem 1972 r., E. Żakowicz wraz z członkami Wiślan 69 utworzyła zespół Ela i Grupa, który wziął udział w lutym 1973 r. w imprezie "Zima Katowicka". Potem wokalistka współpracowała z zespołami Arianie i Centrum. Z tym ostatnim wystąpiła w 1974 r. w koncercie "To stary, dobry rock and roll" na XIV MFP w Sopocie. B. Kot-Mazurkiewicz zmarł 29 kwietnia 1978 r. S. Płaza w 1973 r.współpracował z zespołem Breakout. R. Wojciechowski (z K. Wilczkiem) reaktywował Twarze, z początkiem 1974 r. znalazł sie w Hokusie, potem w Breakout, heavymetalowym Aerobusie i formacji Transport Band. Dyskografię muzyka uzupełniają płyty "DDD" (Polton, 1991) i "Czarne Komety z Południa. Złote przeboje lat 60." (Silton, 1993).

źródło:
Encyklopedia polskiej muzyki rockowej