[dziewiątka]

Wewnątrz na ścianach transeptu i sklepienia zachowały się freski z XIII i XIV wieku.
Są to sceny z Starego i Nowego Testamentu.
Znajdują się tam także sceny z życia św. Klary.
Nad głównym ołtarzem zawieszono krzyż namalowany przez artystę z Umbri.
W krypcie kościoła, w kryształowej trumnie, jest pochowana św. Klara.



Św. Klara (Chiara Sciffi , 1194 - 1253r.) pochodziła z bogatej rodziny w Asyżu.
Będąc sąsiadką św. Franciszka zauroczyła się jego stylem życia i już od wczesnych lat zaczęła się umartwiać
i nosić strój pokutny i pas z siatki drucianej.
Gdy rodzice postanowili, zgodnie ze zwyczajem wydać ją za mąż, udała się po radę do św. Franciszka,
który doradził jej, by z domu zwiała do tego, którego kocha prawdziwie.
W umówionym kościele czekał na nią św. Franciszek z kilkoma braćmi.
Ślubowała być "na zawsze ubogą, posłuszną i dziecinną".
Św. Klara dokonała wielu cudów.
Kiedy Tatarzy oblegali Asyż, św. Klara za pomocą modłów spowodowała, że się "cudownie cofnęli".
W cudowny sposób leczyła także chorych.
W wieku osiemnastu lat założyła zakon "Zgromadzenie Sióstr Klarysek",
który do dziś posiada najostrzejszą regułę.
Obowiązuje izolacja od świata, modły, milczenie, ubóstwo.