Wybitni diabetolodzy jak prof. Tatoń czy Czyżyk zawsze podkreślali, że niezależnie od rodzaju cukrzycy (I czy II typ) to podstawą leczenia jest zawsze dieta. I to taka dieta, kóra nie tylko unormalizuje glikemię, ale i masę ciała- aby była optymalna (BMI nie większe niż 24).
W wielu wypadkach ona nie wystarcza i trzeba sięgnąć po leki.
Przed wdrożeniem leczenia dobrze jest wykonać badanie (płatne) na poziom Peptydu C. Ten wynik da odpowiedź, jaka jest produkcja własnej insuliny.
I gdy peptyd C jest wysoki (ponad 2) to zasadniczym lekiem jest ścisła dieta, czasem wspomagana lekiem zawierającym metforminę. W miarę trwania choroby wydzielanie peptydu C maleje i zmusza do sięgniecia po leki II rzutu, któymi są najczęściej pochodne fulfonylomocznika (np. leki zawierajace plipizyd, czy glimepiryd). Niestety, powodują one wzrost łaknienia, przez co trudniejsze jest utrzymanie diety.
Nowymi lekami (niestety nie refundowanymi) są leki inkretynowe. Obniżają one i poziom cukru i obniżają apetyt, co ułatwia kontrolę cukrzycy.
Po wielu (często ponad 10 lat) choroby - zasoby włąsnej insuliny są niewystarczjącr (peptyd c poniżej 0,4) i wtedy trzeba sięgnąć po insulinoterapię.
Dieta pozostaje jednak cały czas niezmiennie ważnym czynikiem, niezależnie od zastosowanych leków.
|