[bliżniaczka49]

Jestem tu nowa, nie umiem jeszcze obracać się na forum.
Początkowo tylko czytam Wasze wpisy. Jednak trafiłam na ciekawy dla mnie temat o wnukach.
Miałam 3-ech synów,wszyscy są w związkach mają po dwójkę dzieci. Wszystkim pomagałam w wychowaniu. Najstarsza ma17lat, z nią mam najlepszy kontakt. Najmłodsza ma 3-miesiące. Gdy synowa urodziła zajmowałam się ich dwuletnią córką a moją wnuczką.
Jako dla 69 letniej babci było to straszne, a powinno być przyjemnością dla mnie przebywanie z dzieckiem. Dziecko chowane było pod kloszem, wszystkimi rządziła,nie mogłam powiedzieć "nie wolno" od razu rzucała się na podłogę, nie mogłam jej zmienić pieluszki. Musiałam ją zająć czymś co ją zainteresowało.To samo było z jedzeniem.Nie dawałam rady, odmówiłam współpracy.Synowa się bardzo obraziła i chyba nie będzie takiego kontaktu jak był przed narodzinami ostatniej wnuczki.Jednak nie żałuję mojej decyzji.
Pozdrawiam.