[Irenna]

lubię tak zmyślać o nocnej porze
że czyjeś słowo w głowie mi zawróci,
i w sennym widziadle stanę się kolorowa,
a czas się do mnie twarzą odwróci,
będę tak piękna,tak siebie wymarzę,
lekka i zwinna niby ptasie piórko,
pobiegnę przez łąkę ze stokrotkami
w sukience zwiewnej niczym muślin...

i może jeszcze rozum mi odrośnie,
odróżnię barok od romantyzmu,
może też znajdę gdzieś po drodze
miarkę dystansu...i pozytywizmu...