Należę do tych ludzi, którzy lubią poznawać osoby z różnych środowisk,,,uwielbiam z nimi rozmawiać,,,a szczególnie wtedy gdy ktoś przybliża mi własne widzenie świata. Jakże fascynujące są wtedy rozmowy, kiedy ludzie mają swoje poglądy, pasje, marzenia,,,,,słuchanie szczerych wyznań, wspomnień, przeżyć, daje wiele do myślenia.
Dzieje każdego człowieka, jego stosunek do zwykłych, codziennych spraw----jakże niepowtarzalne i zawsze jednak po namyśle pouczające
Skłania mnie to wszystko do namysłu nad własnym istnieniem,,,i zastanowieniem nad popełnionymi błędami.
Widzę i spotykam często ludzi znudzonych życiem, bez chęci do działania, którym brakuje na co dzień dobrych bodźców, które docierając do znudzonego mózgu potrafiłyby go ożywić.
Powtarzalność oglądania tylko TV, siedzenie w internecie czy oglądanie filmów,,,,nużą swoją miałkością i
powodują znudzenie, które w rezultacie doprowadza do nudy i w dalszej konsekwencji do depresji.
Brak nowych bodźców, różnorodności dostarczanych obrazów i przeżyć doprowadza do nudy, monotonii,,,,która powoli obezwładnia nieświadomie człowieka.
Człowiek potrzebuje wielu różnych emocji i nowych przeżyć, by pobudzać komórki mózgowe do nowego przetwarzania ich żywotności.
Należy poszukiwać tego, co inspiruje, pochłania, porywa,,,,wtedy człowiek spojrzy na siebie i otaczający go swiat z innej perspektywy,,,,i może przeżyje i dojrzy w sobie coś dotąd nieznanego.
Człowiek czynu,,,,potrafi odebrać wiele bodźców,,,od nowo spotkanych ludzi,,,otaczających zjawisk przyrody,,zcalenia z otaczającą naturą,,,,której poznawanie tajemnic może być pasją,
Stan wycofania się z czynnego życia,,,,,a nie ma to związku z datą urodzenia,,,,,bo takie zachowania dotyczą zarówno młodych jak i starych,,,,zawsze przynosi nudę, monotonię , poczucie nijakości, niezadowolenia z życia,,,,i w rezultacie prowadzi do depresji, która wyniszczy organizm i zablokuje życie.
Ciekawa jestem czy na ten temat ktoś ma swoje zdanie???
__________________
]
|