[wietrzyk]

Kryniu...jakie piekne zdjęcia...i z Wadowic i z Krakowa...Oj jak mi bardzo brakuje Krakowa

Teatr Słowackiego ...cudo....Kiedy siadam na Pijarskiej mam ciut ciut...właściwie na oku..
Ja mało chodziłam z uwagi na bolaca bardzo stpoe i upały..

We Wrocławiu w okresie 29.07-06.08 2018 Odbywał się VIII już Festiwal Kultury Polonia Cantans .Koncerty odbywały się w Kościele pw NMP Na Piasku o godz. 19 więc było to jedyne wytchnienie dla mnie bo mogłam odetchnąć chłodem...Oczywiście nie byłam na wszystkich tylko na trzech..bo noga troszkę jednak dokucza...
Jednak te koncerty na które poszłam były wspaniałe...
Pozostałe pewnie tez...Wszystkie z okazji 100 lecia Odzyskania Niepodległości.



Pierwszy koncert- PIEŚŃ LEGIONOWA I PATRIOTYCZNA
w hołdzie wszystkim, którzy o wolność walczyli. Wykonawcy /sopran i tenor/ w klasyczny sposób rozśpiewali wszystkich pieśniami patriotycznymi, legionowymi,



wzruszjace Czerwone maki...






w Trakcie koncertu można było zobaczyć wystawe Sto portretów na Stulecie Niepodległości i portrety wielu walczących o niepodległość..od Marszałka, po innych przywódców...Hallera, Struga, Wieniawę..



Koncert drugi KOCHAM ŚWIAT..KOCHAM POLSKĘ recital autorski mistrza Wojciecha Popkiewicza z Grupą 44
Wspaniały koncert. jak zawsze pełen emocji, wzruszeń....







i ostatni koncert a właściwie spektakl BALLADA O WOŁYNIU w wykonaniu Teatru Nie Teraz z Tarnowa
allada o Wołyniu” to spektakl sceniczny, który opowiada o ludobójstwie na polskiej ludności Kresów Wschodnich w latach II wojny św., dokonanym przez nacjonalistów ukraińskich. Ten niezwykle trudny temat, zapisany przez świadków tamtych wydarzeń,obchodzi tysiące Polaków,ich rodziny i ludzi zainteresowanych prawdą historyczną. Scenariusz spektaklu korzysta z wątków legendarnej książki wielkiego polskiego pisarza Włodzimierza Odojewskiego „Zasypie wszystko, zawieje” (za zgodą autora). Bardzo udana reżyseria Tomasza Żaka oddająca prym słowu, wzbogacająca je czytelną symboliką znaków, utrzymana w pewnym sensie w konwencji teatru rapsodycznego, nieprzekraczająca granicy niezbędnej ekspresji wyrazu, co przy tak wstrząsającym temacie jest niezwykle ważne. Konsekwentnie poprowadzona myśl od pierwszej po ostatnią scenę, interesująco pomyślana klamra kompozycyjna w formie Prologu i Epilogu;








Trudno było zrobić zdjęcie/właściwie nie wolno / bo to jednak Teatr ale jakoś ....
Wspaniały Spektakl....wyszłam i słowa więzły w gardle...
Byłam trylko na trzech wydarzeniach...bo tak mi sie udało..