Ach, jak mi smutno!
Mój anioł mnie rzucił,
W daleki odbiegł światI
próżno wzywam, ażeby mi zwrócił
Zabrany marzeń kwiat
.Ach, jak mi smutno!
Cień mnie już otacza,
Posępny grobu cień;
Serce się jeszcze zrywa i rozpacza
Szukając jasnych tchnień;
Ale na próżno uciszyć się lęka
I próżno przeszłość oskarża rozrzutną..
.Ciąży już nad nim niewidzialna ręka
- Ach, jak mi smutno!
A.Asnyk
Dobranoc