Dla wyjaśnienia,nie jestem w małżeństwie od ponad 30 lat,więc moje doświadczenie w tej materii jest raczej znikome.
Myślę jednak,że to kwestia przypadkowego doboru.
Jedni/nieliczni wg. mnie/mają to niebywałe szczęscie dobrać się właściwie ale większość trafia jak "kulą w płot".
Dokonujemy wyboru partnera po raz pierwszy zwykle w młodym wieku, kiedy bardziej hormony niż rozum o tym decydują kogo wybierzemy.
I jest to szansa prawie jak w toto-lotku trafić te właściwe numerki.
Gdy jednak nie trafimy zbyt celnie,to jeszcze zależy od naszych cech charakteru,czy jesteśmy w stanie zmienić się na tyle by partnera, mniej dobrze dobranego, potrafić tolerować a nawet polubić na tyle by nam z nim było "po drodze".
Ale by działać na siebie uspokajająco,trzeba moim zdaniem czegoś więcej.
I to"coś więcej" tylko nielicznym się zdarza.
__________________
|