[waclaw46]

Autobiograficzna rozmowa -rzeka Stanisława Obirka i Artura Nowaka „Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła”. Stanisław Obirek to opowieść o życiu jezuity, jednego z niepokornych polskiego Kościoła. Stanisław Obirek opowiada o dzieciństwie w pegeerze, studiach w Krakowie, doświadczeniach związanych z nadużyciami w Kościele, fascynacji zakonem jezuitów, studiach w Rzymie w okresie, gdy papieżem został Karol Wojtyła, życiu zakonnym, wreszcie o odejściu z Kościoła. Jan Paweł II i jego pontyfikat to centralny motyw tej mądrej i osobistej rozmowy. Daje ona możliwość spojrzenia na papieża Polaka z innej niż dominująca w Polsce perspektywy – chłodnej, rzeczowej i krytycznej. Ale życie profesora Stanisława Obirka, antropologa kultury, teatrologa, teologa i historyka, to także fascynujące spotkania i wyjątkowe relacje z takimi postaciami jak Lem, Różewicz, Kołakowski, Tischner czy Bauman oraz niezliczone lektury. Wszystko to ukształtowało człowieka, który dusząc się w katolickiej doktrynie poszukiwał swojej „wąskiej ścieżki”

Dlaczego odeszliśmy z kościoła?
https://www.youtube.com/watch?v=stcr...NcCSBG_hmSrXus
Nasi paneliści : ptof.Agnieszka Graff , ks.prof.Andrzej Kobyliński, red.Artur Nowak , prof.Stanisław Obirek ,prof Magdalena Smoczyńska.

Są pytania trudne , dla wielu z nas kiedy padnie pytanie : dla czego jestem w polskim kościele rzymskokatolickim ? lub dla czego odszedłem z kościoła rzymskokatolickiego ?.Nie potrafimy swoich decyzji uzasadnić uciekamy się do stwierdzenia ze religia to rzecz prywatna.Dla czego tak się dzieje , bo nie znamy zasad dogmatów swojego wyznania , nie zastanawiamy się nad nimi i o nich nie rozmawiamy .

Religia jest konsumpcją , oczekujemy życia wiecznego i uczestnictwa kapłana w naszych uroczystościach jak chrzest ślub i pogrzeb bo tak przekazała nam tradycja. Nie ma duchowości a obecność na mszy to pokazanie środowisku swojej przynależność do kościoła. Katolicyzm Polski przestał być religią , jest ortodoksyjną skamieliną teologiczną jak mówi Obirek , gdzie dominuje zacietrzewienie teologiczne i brak dyskusji.