Cytat:
To o tym polskim akcencie na tym 45 piętrze
w Tokio.
Był tam taki wesoły fortepian:
|
Bardzo wzruszający ten akcent...
Chłopak zagrał pięknie, chociaż tym poprzednim też nie można nic zarzucić.
Cytat:
Potem pan,
też utwór Szopena grał.
Jak skończył,
to zatrzymał się obok,
napomknęłam że z Polski jestem,
wyraźnie wzruszony pan zaczął się kłaniać.
Ukłony tu to wyraz szacunku.
Wiadomo, szacunku dla Szopena w tym wypadku,
nie dla mnie,
ale co się nakłaniałam,
to się nakłaniałam.
|
Ale ukłonów nie nagrałaś....
Uruchomiłam wyobraźnię.