Witam !
Tajemnice Księżyca
Wylądowaliśmy już na Księżycu i obserwujemy go od tysięcy lat, ale wciąż nie wiemy, skąd właściwie wziął się na naszej orbicie.
Widoczna z Ziemi półkula Księżyca jest monotonna, pokryta bezkresnymi płaskimi obszarami i płytkimi kraterami.
Druga, niewidoczna z Ziemi, jest zaś górzysta, pełna wąwozów głębokich nawet na osiem kilometrów i ogromnej ilości skał (pokazały to zdjęcia wykonane w 1959 r.przez radziecką sondę Łuna 3).
Półkule różnią się nie tylko wyglądem, lecz także składem chemicznym. Nic nie tłumaczy tych różnic.
Możliwe że, wyjaśnienie znaleźli uczeni z Uniwersytetu w Santa Cruz.
Ich zdaniem przed miliardami lat na orbicie Ziemi znajdowały się dwa księżyce, które się ze sobą zderzyły.
Naukowcy twierdzą, że ... najpierw doszło do kolizji Ziemi z inną planetą.
Później od Ziemi oderwał się kawał materii i uformował dwa wielkie skupiska. Z nich z czasem utworzyły się dwa, różnej wielkości księżyce.
Większy księżyc zaczął przyciągać mniejszy. Po milionach lat, mały księżyc „wtopił się", "rozlał się"niczym naleśnik po powierzchni większego księżyca. Właśnie dlatego, skorupa pokrywająca niewidoczną półkulę Księżyca jest o 50 km grubsza od tej na stronie widocznej.
Dzięki pogrubionej skorupie, Księżyc mniej ucierpiał podczas kolejnych kataklizmów.
W naszym Układzie Słonecznym, w obecnych czasach, kataklizmy na taką skalę się nie zdarzają, a Księżyc jeszcze przez miliardy lat pozostanie taki jak dziś.
Chyba, że zapełni się wybudowanymi przez człowieka bazami i portami kosmicznymi. To bardziej prawdopodobne niż kolejna katastrofa.
Na horyzoncie Księżyc.
Zdjęcie wykonane z MSK (Międzynarodowej Stacji Kosmicznej)
