W dawniejszych, lepszych czasach zwiedziliśmy Saint-Michel.
Trochę historii:
Pierwszymi osadnikami wyspy byli Celtowie, którzy uczynili z niej miejsce kultu galijskiego boga Słońca.
Początki ery chrześcijańskiej we Francji, położyły kres kultom pogańskim, zaś katoliccy osadnicy poświęcili wzgórze Świętemu Szczepanowi i Świętemu Symforianowi z Autun – pierwszym męczennikom chrześcijan.
W 709 r Świętemu biskupowi Aubertowi – objawił się Michał Archanioł, prosząc go o zbudowanie kościoła na skale - powstała więc pierwsza kaplica w grocie na wzgórzu. Podczas rozbudowy kościoła, dochodziło do licznych cudów.
U stóp wzgórza, rozwinęła się mała osada, otoczona średniowiecznymi murami obronnymi, datowanymi na szesnasty wiek.
W czasie Rewolucji Francuskiej i II Cesarstwa Francuskiego opactwo zostało zamienione na więzienie, by później, w 1874 roku, przeistoczyć się w Wydział Zabytków Historycznych.
Miasteczko u stóp klasztoru liczy sobie kilkuset stałych mieszkańców. Główna i właściwie jedyna ulica Grand Rue zabudowana jest kamieniczkami, które pamiętają XV wiek. Teraz są tu prawie wyłącznie hotele, restauracje i sklepiki.