To bardzo trudny i złozony problem, myslę,ze zrozumiec mogą go tylko ci którzy mieszkają , bądź mieszkali razem ze starymi rodzicami. Patrzec na to jak powoli lecz nieuchronnie odchodzą...i zadnych szans na poprawę...Rozumiem, że jestes zmęczona, i fizycznie i psychicznie. Jedynie pocieszajaca jest potem swiadomość, ze zrobilismy wszystko co było w naszej mocy i nie mamy powodów do wyrzutów sumienia, a to tez bardzo ważne, no chyba,ze ktos wogóle takowego nie posiada/znam i takie przypadki/. Jesli masz siostry to moze jednak zaopiekowałyby sie mamą choc na kilka dni w roku? Nie da sie?Moze nie próbowałaś?Pozdrawiam.
|