[Irenna]

któryś z kolei krzyżyk
przygniótł jej plecy do ziemi,
laska,wierna lokatorka,
wspiera ją niekiedy...

czas szronem pobielił głowę,
wyrysował mapę na twarzy,
lecz oczy błyszczą wesoło,
werwa,zda się,nie wygasła wcale...

choć zmęczone ręce bolą
gdy na deszcz się zanosi,
ale pogoda ducha zaraża
i świat jest pełen radości...

zdarza się jednak czasem,
że dzień wstał bez nastroju,
że słońce znikło za chmurami,
wtedy łza bardzo boli...