od kilkunastu lat nosze zegarek w torebce,
czekajac na autobus bywalam zegarynką dla innych osob,
a przed wyjsciem z domu :
- musialam pamietac, aby go zabrac ze sobą
- zapinając na rękę musialam uwazac, zeby nie upadł
czekajac na przyjazd autobusu układałam sobie w glowie kolejnosc spraw do załatwienia na dany dzien, a tu pytanie osoby :
przepraszam, która godzina?
nadmieniam, ze gdyby ta osoba spojrzała na tarcze, to sama odczytałaby godzine, ale nie, ja musiałam podnies swoja reke z zegarkiem i jej przeczytac godzine
no i te pytania : ma pani zegarek?
przeciez to jest pytanie o stan "majątku" ...
