Widziałem ja brzózkę wiatr silny ją zgiął,
dla własnej igraszki gałązki jej miął,
tak stała złamana aż brakło jej sił,
skonała gdy promień za górę się skrył.
Widziałem motyla co leżał wśród drzew
na skrzydłach zranionych mieniła się krew,
chciał latać lecz nie mógł bo brakło mu sił,
wtem skonał gdy promień za górę się skrył.
Tak każdy na świecie słoneczko swe ma
i cieszy się życiem choć w piersiach ból drga
lecz gdy słońce zgaśnie to nie chce się żyć
bo życie bez słońca nie warte jest nic.
Może ktoś zna inną wersję tych piosenek bo ojciec śpiewał mi je ponad pięćdziesiąt lat temu.
|