Cytat:
|
Napisał Wilhelmina
Wcale nie wyrasta. On już został wychodowany.
Inna sprawa, że ja też wolałabym być takim singlem. Wszystko mieć i nic nie dawać. Korzystać z życia. Bo niewiele skorzystałam.
|
Bardzo ciekawa teza.Najlepsza przyjaciółka córki,z rodziny więcej niż skromnej ,pojechała do Anglii ,gdzie 2 lata szefowała jednej z restauracji w Londynie.Wróciła,kupiła
sama mieszkanie w Krakowie i sytuacja......identyczna.
Nie może ,bo ma w planie założyć swoją restaurację i się ustawić....Nie ma czasu na dom i męża...
Z kolei ja,wchodziłam w życie równie,jak moja córka.Cóż,pochodzę z takiej rodziny a nie innej.Ale ja potrafiłam się zakochać w chłopaku,który nijak nie pasował do wyobrażeń mojej rodziny i postawić na swoim..
Moje życie więc,to praca,praca praca i dom...dom..dom,aż mi bokiem wyłaziło..
Ja nie wiem,czy jakby mi było dane wybierać,to powtórzyłabym to samo.
Zycie wszak mamy tylko jedno...
A teza o hodowli singli w domu rodzinnym,wybaczcie,śmieszy mnie.Teoria,panie dzieju...czysta teoria i znajomość środowiska singli tylko z opowiadań i prasy...
A ja ? No cóż..ja znam te dziewczyny...
I podpadają one pod kategorię singli wszystkie,z tym ,że każda ma chłopaka.....tylko ślubu boją się dziwnie.