Nazwa miejscowości Polanica-Zdrój pisana z łącznikiem (dywizem) jest właśnie formą zatwierdzoną urzędowo. Forma nazwy pisana bez łącznika, tzn. Polanica Zdrój, jest natomiast formą potoczną.
Zanim Polanica zasłynęła jako miejscowość uzdrowiskowa, dorobiła się wielowiekowej historii. Pierwsze wzmianki znajdujemy w księgach sądowych miasta Kłodzka. Dość wcześnie, bo już w wieku XVI, sławne stają się źródła wód mineralnych. O ich działaniu zdrowotnym i dobrym smaku wspomina kłodzki kronikarz Aelurius. Polanickie wody wożono do odległych miejscowości, sprowadzano je na uczty biesiadne i wesela.
Dzisiejsza Polanica Zdrój to uzdrowiskowa położona na wysokości 380-410 m n.p.m. Otaczające ją Sudety to góry niezbyt wysokie , lecz urzekające swą urodą, malowniczością oraz nieskalaną wielkim przemysłem czystością. Uzdrowisko położone jest w malowniczej dolinie rzeki Bystrzycy Dusznickiej. Korzystne położenie geograficzne powoduje, że panuje tu klimat podgórski charakteryzujący się łagodnymi zimami, dość ciepłymi i słonecznymi latami. Unikatowe warunki geologiczne, klimatyczne i przyrodnicze zadecydowały o powstaniu Parku Narodowego Gór Stołowych, który obejmuje tereny gmin bezpośrednio sąsiadujących z Polanicą.
