Marzenia...
Właśnie znalazłam ten wątek i postanowiłam podzielić się swoimi przemyśleniami.Należę do pokolenia,które w młodości nie miało możliwości podróżowania po świecie,bo był dla większości z nas zbyt daleki.Teraz też nie mogę,bo emerytura zbyt mała,a i...latka nie te.Nie oznacza to jednak,że nie mieliśmy i nie mamy marzeń!Różnie bywa z ich realizacją,ale ja staram się spełnić to,co mi w duszy gra.Może jeszcze mi się uda...choćby częściowo.
Ktoś na tym wątku napisał,że chciałby zobaczyć Wilno.Ja też tego pragnęłam i dopięłam swego...Byłam w Wilnie,Trokach i Kownie!Stanęłam nad Niemnem,który pokochałam dzięki powieści E.Orzeszkowej.Spełniłam jedno ze swych marzeń!Teraz pora na spełnienie następnych.A miejsca te mają nieprzeparty urok.Jutro pokażę zdjęcia,które tam zrobiłam.
|