Mak polny
Odbija się kontrastem od traw zieleni,
Czerwienią, jak ustami otwartymi
Przemawia, wdzięczną postacią
Maku- polnego kwiatu.
Jego kielich kwiatowy
Osadzony na długiej nodze
Stawia delikatny opór wiatrowi
W płatki chwyta powiew.
Wśród źrenicy żółtego oka
Pręcików czarna otoka
Wyłania sie z dna kielicha
Polna, wśród traw muzyka.
Wędruję łąką ukwieconą
Biorę do ręki mak czerwony
Jego płatki, jak usta otwarte
Tysiąca pocałunków warte./wiersz z netu-autor Leo53/
|