Witajcie kochani! Jestem tu nowa i chciałam się z Wami podzielić (a może trochę pożalić) w związku ze sprawą, jaka mnie ostatnio spotkała. Po 40 wspólnych najpiękniejszych latach, odszedł z tego świata mój ukochany mąż - Edward. Było mi ciężko, ale tak to już jest... nie wiadomo ile nam pisane. Po jego pogrzebie zaczęłam zastanawiać się nad przyszłością. Nie mieliśmy dzieci, rodzina też już w większości na tamtym świecie... więc zostałam sama. I dlatego postanowiłam zadbać trochę o przyszłość, tak na wszelki wypadek, chociaż czuję się dobrze, to nigdy nie wiadomo. Jakiś czas po pogrzebie Edzia musiałam zdecydować się i wybrać
nagrobki w Poznaniu i za wczasu postawiłam taki pomnik, żeby i mnie pochowali. Myślicie, że to dziwne że od razu poprosiłam kamieniarza, żeby i moje imię z datą urodzenia i miejscem na datę śmierci wypisał? Niektóe koleżanki patrzą na mnie krzywo, ale ja nie chcę żeby kogoś później obowiązkiem obciążać trzeba bylo... tak już wszystko gotowe, opłaciłam też kolejne litery (tak na przyszłośc)... szukam jakiejś dobrej duszy, która mnie zrozumie i powie, że nie jestem nienormalna. Ja po prostu chcę się na przyszłość zabezpieczyć, bo nigdy nie wiadomo...