Czas jesieni.
Już się kładą spać motyle,
Ptaków brzmi melodia cicha,
W kartofliska, na badyle,
Wiatru siadła też muzyka.
Wkrótce boćki w dal popłyną,
Chmur zwiśnięte już firany.
Liść się złoci pod brzeziną,
Często deszczem zapłakany.
Babią nicią rok przeleci,
Oddech lata czasem chuchnie.
Może słonko tam zaświeci,
W dębczak dzięcioł słabo puknie.
Wron zebrało już się stadko,
Wierci ,kłamie i narzeka.
Ale zgodne są gromadką,
Czas niezmiennie im ucieka.
Wirtuoz ,zaś skrzypek polny,
Solo wygra nam pod strzechą.
W kominie usiadł przezorny,
Cieszy ciepła się pociechą.
Józef Bieniecki
|