Cytat:
|
Napisał eurydyka
Witajcie! Jestem tu na forum zaledwie od dwóch dni a czuję sie coraz bardziej poirytowana. Kto aministruje "Senoiora"? Czy może 30latkowie bo pytanie "czy senoir ma marzenia?" jest rownie dobre jak: "czy senior jest człowiekiem?" I ten "senior" jawi się jak jakieś dziwo! A może zapytać czy oddycha mimo,że senior...
Człowiek niezależnie od wieku ma emocje, uczucia ,ciało i umysł i w tym wszystkim funkcjonuje. Kiedy przybywa mu lat nie staje się mniej człowiekiem. Miewa jak każdy ,dobre i złe chwile ale dopóty oddycha, marzenia ma również i taką sama zdolnośc do ich realizacji jak wszyscy wokół. I tak jak innym udaje się albo nie. Jestem poirytowana bo takie pytania j.w. sugerują moją gorszość. A namawianie mnie do marzeń przez Elizę bo będę wydawała simłodsza , bardzej urokliwa... nie, nie już kończę żyby nie było złośliwie.
|
Witam Cie Serdecznie Eurydyko...
Odpowiadam natychmiast po przeczytaniu i to w bardzo radosnym nastroju.. Masz cudowne poczucie humoru , rozbawiło mnie przekorne pytanie, : cyt," czy senior jest człowiekiem" > zadane osobie, która była autorem pytania , o marzenia seniorów...
Eurydyko, niepotrzebnie się denerwujesz, bo przecież wiadomo,ze to było pytanie retoryczne, zadane tylko po to,żeby nas - czytajacych -
wywołac do odpowiedzi i zainicjować ogólnoseniorowską ( ładne, co? ) dyskusję.Ja np. namiętnie gram w LITERAKI na KURNIKU i (nawet ranking mam imponujący) tam często spotykam się z pytaniem ...- a ile masz lat? -
Zawsze odpowiadam zgodnie z prawda - 63.
Zapada długie milczenie a potem najczęściej : ojej ! niemożliwe !,
eeee, nie żartuj..., coś podobnego !!! a raz było - O Boże !!!...itp.
Początkowo czułam sie fatalnie, jak bym popełnia nietakt, grajac z duzo młodszymi...ale.....potem zaczęłam z tymi młodymi rozmawiać...Najpierw pytałam naiwnie...A co? powinnam juz leżeć w trumnie? -chwila konsternacji i odp,:>. noooo nie...ale , to dziwne, w tym wieku??/Wtedy nawiązywałam do swoich studiów.. itd.
Wiesz co?Po dyskusji..., w 90% spotykałam sie z wielkim uznaniem i sympatią a większość z nich, pytała czy mogą mnie dopisać do swoich znajomych w grze , bo chcą jeszcze pogadać....Któryś wręcz powiedział...O kurcze!, fajnie mieć taką nowoczesną babcię..bo moja to nawet nie siądzie do komputera.
Ja myślę, że do takiej złej oceny, takiego widzenia nas, seniorow...często doprowadzamy sami...Młodzi chcą korzystać z naszych doświadczeń, tylko to powinny być życzliwe, sympatyczne rozmowy a nie - jak to najczęściej bywa - krytyka ich postepowania i nie dawanie nic w zamian.Wim, że sa też inne przyczyny takiego podejścia do ludzi starszych, ot choćby i to, że w rozmowach medialnych, o ludziach tzw. trzeciego wieku ,mówi się tylko pod kątem ich chorób,potrzeb , pomocy socjalnej,niesprawności, zaniku pamięci, złym wzroku i różańcu w ręku - (sama zresztą też odmawiam)..Zupełnie nie emituje się filmów o bardzo ciekawym i bogatym wnętrzu ludzi starszych, o ich potrzebie miłości, o dojrzałej twórczości literackiej, hafcie, malarstwie o wieloletnich przyjazniach i ogromnym, wieloletnimo poświęceniu na rzecz najbliższych...to wszystko jest za zasłoną milczenia...nie uczy się -już od przedszkola - szacunku dla wieku...Nie wszyscy rodzice dbają o wychowanie pociech w szacunku dla osób starszych,( nie tylko swoich dziadkow) , dlatego już od przedszkola powinno sie na to zwracać uwagę ... nie byłoby takiej sytuacji jak jest obecnie, że np. w środkach komunikacji
miejskiej, siedzą głównie młodzi i to panowie, - młode kaleki obyczajowe.
Myślę,że za mało jest filmów fabularnych mówiących o bardzo pięknej i wartościowej przyjaźni starszych z młodymi...a przeciez to
się dzieje...Jak pięknie, gdy Prezydent Polski, z szacunkiem całuje dłoń swojej Matki wobec wielu zgromadzonych osobistości i na oczach całego Narodu.
Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę wielu mlodym, takiego poczucia humoru , jaki podziwiam u Ciebie.
- Joanna -