[Vika]

Żeby się ludzie kochali...

Tyle lat jesteśmy razem, tyle jasnych lat,
Czas był dla nas tak łaskawy, wiele słońca dał.
Byłeś dla mnie bardzo dobry, skąd to w Tobie jest?
Ludzie mówią, że kochamy się.

Bo we dwoje dużo łatwiej przez to życie przejść,
Co dwa serca to nie jedno, a na duszy lżej,
I nieważne, że czasami trudno Ciebie znieść,
Lecz z tą złością, jesteś ładny, taka ładna, taki ładny...

Żeby się ludzie kochali,
Nie potrzeba wielkich wydarzeń,
Nas złączył zwykły przypadek,
Rozbudzone ptaki nad ranem.
Żeby się ludzie kochali,
Tak potrzebny uśmiech na twarzy,
Wiersze podobne do marzeń,
A na co dzień - ona i on.

W Twoich oczach ciągle wiosna, zawsze tamten maj,
Narzeczona, panna młoda, wiatr się ze mnie śmiał,
Nie mówiłaś ani słowa, a po chwili "tak",
Od tej chwili łatwiej w życiu nam.

Bo we dwoje dużo łatwiej przez to życie przejść,
Kiedy smutek Cię ogarnie, dobrze kogoś mieć,
A jeżeli choć na moment mamy siebie dość,
Wtedy majem wiosna płonie, wiosna płonie, wiosna płonie...

Żeby się ludzie kochali,
Nie potrzeba wielkich wydarzeń,
Nas złączył zwykły przypadek,
Rozbudzone ptaki nad ranem.
Żeby się ludzie kochali,
Tak potrzebny uśmiech na twarzy,
Wiersze podobne do marzeń,
A na co dzień - ona i on.


Żeby się ludzie kochali,
Tak potrzebny uśmiech na twarzy,
Wiersze podobne do marzeń,
A na co dzień ona i on.

Autor tekstu:

Stefan Mrowiński

Kompozytor:

Adam Skorupka

https://www.youtube.com/watch?v=_PwDpR1EFRM

Barbara Dunin i Zbigniew Kurtycz