[Irenna]

wrześniowy dzień do rana
zalewa się łzami,
zasmucone wrzosy wyglądają
przez okna kwiaciarni,
gdzieś podziało się słońce,
które ciepłymi palcami
głaskało wrzosowe buźki
i uśmiechem całowało...

smutek osiadł na liściach,
taki wrześniowy,jesienny,
liczy kropelki na szybach,
przybywa ich coraz więcej,
i wiatr jakby posmutniał,
ucichł i już nie hula,
widocznie spoważniał,
a może taka jego natura...

wrześniowy dzień tak od rana
nie może znaleźć sobie miejsca,
wędruje mokrymi ulicami
i szuka odrobiny szczęścia...