[Rudzia]

Rozkwitają pąki białych róż..

Rozkwitają pąki białych róż,
Wróć, Jasieńku, z tej wojenki już,
Wróć, ucałuj, jak za dawnych lat bywało,
Dam ci za to róży najpiekniejszy kwiat.

Kładłam ci ja idącemu w bój,
Białą różę na karabin twój,
Nimeś odszedłeś, mój Jasieńku, stąd,
Nimeżeś próg przestąpił, kwiat na ziemi zwiądł.

Przeszła wiosna, lato, jesień już,
Przekwitały pąki białych róż,
Cóż ci teraz dam, Jasieńku, hej,
Gdy z wojenki wrócisz do dziewczyny swej.

Ponad stepem nieprzejrzana mgła,
Wiatr w burzanach cichuteńko łka.
Przyszła zima, opadł rózy kwiat,
Poszedł w świat Jasieńko, zginął po nim ślad.

Jasieńkowi nic nie trzeba już,
Bo mu kwitną pąki białych róż,
Tam pod dębem, gdzie w wojence padł,
Rozkwitł na mogile białej róży kwiat.

Klęczy dziewcze u mogiły stóp,
Myślą jedną, jest jej tylko Bóg,
Łka za szczęściem, które przeszło już,
Tak samo jak zwiędły pąki białych róż.