[Irenna]

przyszedł nie wiadomo skąd,
ubłocony i głodny,
pazurem skrobnął w drzwi
i...rozkochał w sobie...
z ufnością zajrzał w oczy,
mową ciała serce zdobył,
miłością szczerą i bezgraniczną
zasiedlił wszystkie kąty...
gdy spełnił swoją misję,
dopełnił się jego czas,
można było tylko patrzeć bezsilnie,
jak odchodzi za Tęczowy Most...