[Pamira]

Irenko przepraszam, dawno tu nie zaglądałam,
a tu taka piękna jesienna poezja, chociaż trochę smutna...
Jednak bardzo mi się podoba.

jeden wiekowy, drugi też stary,
jeszcze cieszą się marzeniami,
drepcą obaj na spacery
znanymi sobie ścieżkami,
przeszli razem kawał życia,
różnie im się wiodło,
jeden drugiego nie opuścił nigdy,
nawet gdy było chłodno i głodno...

stary pan i stary pies,
bez siebie ani rusz,
gdy przyjdzie taki czas,
razem pójdą za Tęczowy Most...