witajcie, jestem pod wrażeniem, trafiłam tu szukając cudzych doświadczeń w sprawie choroby Ledderhosa, to jest to samo albo prawie to samo, ale dotyczy stóp,
to nie moje zdjęcie, ale wygląda to tak samo
nie muszę tłumaczyć jak upierdliwa jest to dolegliwość, od roku jestem uziemiona, co jest dla mnie wyczynem ponad siły biorąc pod uwagę jak energiczną zawsze byłam osobą, energiczna fizycznie! obecnie bardzo dużo ćwiczę na macie w domu,
i nie mogę zdecydować się na operację, bo najpierw jedna stopa, potem druga, rehabilitacja i rok w plecy, a w 25% są nawroty, lekarze mnie uprzedzili (niektórzy), resztę doczytałam w necie na niemieckojęzycznych stronach (nie znam niemieckiego!) i angielskojęzycznych też, nawet znalazłam czyjegoś bloga na tan temat, ludzie są kochani, że piszą takie rzeczy i dzielą się tym z innymi, a ja ślęczę ze słownikiem i czytam
teraz bardziej szukam opcji leczenia bezoperacyjnego. Na dzień dzisiejszy odkryłam że pomaga ostra dieta dr Dąbrowskiej, raz że spadają kilogramy co znacznie poprawia stan (przede wszystkim nie boli tak przy chodzeniu), a dwa zmniejsza się w znaczący sposób stan ogniskowy, tylko że mi ciężko utrzymać tą dietę, po miesiącu (marzec) przerwałam ale chyba w kwietniu znowu zacznę, mam wrażenie że tak już będzie zawsze
ktoś coś wie, ktoś to przerabiał?
moja daleka kuzynka miała podobną rzecz (20kilku latka, więc nie jest to tylko kwestia wieku), dawali jej sterydy i nieco ją uszkodzili, niestety, takie inwazyjne rzeczy są niebezpieczne, teraz jest wrakiem, chociaż chodzi