Most nad Notecią
27 grudnia 1918 w Poznaniu wybuchło powstanie przeciw Niemcom. Jednak Polacy na terenie północnej Wielkopolski, w niektórych powiatach stanowili zaledwie jedną piątą ludności. Między innymi z tego powodu organizacja powstańcza na tych terenach napotykała na znaczne trudności. Jedynym nieopanowanym terenem była Piła i jej najbliżej okolice, z uwagi na stacjonujący tam bardzo silny garnizon niemiecki. Aby uchronić zdobyte w walkach tereny przed zajęciem ich przez wojska pilskiego garnizonu, strategicznym obiektem był most na Noteci w Białośliwiu. Stąd sztab wojsk powstańczych wpadł na pomysł, że trzeba natychmiast unieszkodliwić ten obiekt.
Rozkaz zajęcia mostu, otrzymał porucznik Maksymilian Bartsch. Wcześniej był on oficerem armii pruskiej z pilskiego 149 pułku piechoty, odznaczony został nawet krzyżem żelaznym. Jednak po wybuchu powstania przedostał się do oddziałów powstańczych i walczył o niepodległość Polski, niejednokrotnie przeciwko dawnym towarzyszom broni. Bartsch, z racji swoich doświadczeń, świetnie władał językiem niemieckim, doskonale orientował się też w sytuacji w pruskiej armii. To wszystko sprawiło, że udało się dowodzonym przez niego powstańcom zająć most na Noteci bez oddania ani jednego wystrzału.
Powstańcy w północnej Wielkopolsce, jako ci zdecydowanie mniej liczni i słabiej uzbrojeni niż przeciwnik, bardzo często posługiwali się fortelem, tak również postąpiono zdobywając most w Białośliwiu. Ten podstęp wynikający z doskonałej znajomości psychiki i bezbłędnej znajomości języka niemieckiego pokazał, że mając niewielkie siły militarne można silniejszego i lepiej uzbrojonego nieprzyjaciela pokonać bez strat własnych.