[Ewita]

Piosenka z 1997 roku, z muzyką Zbigniewa Erwińskiego - znalazła się na płycie zespołu "Format"
Czy to nasze wspomnienia

Szare światło dnia
sączy się wśród chmur...
Coraz bliżej nam do zimy,
jesień schodzi z gór...
Jeszcze jedna noc
i kolejny świt –
już zupełnie zapomnimy
długie, letnie dni...
Coraz zimniej, coraz smutniej,
coraz dłuższa noc!
I wspomnienia skryje wkrótce
zapomnienia mrok...

Czy to naprawdę my
złote mieliśmy sny?
Nasze szczęście było lekkie,
jak motyl?
Czy dla nas tańczył czas?
Radością dzwonił w nas?
Tkał wspomnienia piękne
na potem,
na teraz, na dziś?

Może tak, jak ja,
łowisz nocne mgły
i tęsknoty atramentem
piszesz do mnie list?
Może porwał cię
wir jesiennych spraw
i już nawet nie pamiętasz,
co łączyło nas?
Coraz dalej, coraz trudniej,
coraz cieńsza nić...
Cień nadziei, może złudnej
daje siłę żyć...

Bo to naprawdę my
złote mieliśmy sny!
Nasze szczęście było lekkie
jak motyl...
To dla nas tańczył czas,
radością dzwonił w nas,
tkał wspomnienia piękne
na potem,
na teraz, na dziś...
1997