Czy jest jeszcze gdzieś prawdziwa ta wieś..

[dziewiątka]

Zdobnictwo tego rodzaju występowało także w innych wsiach Powiśla Dąbrowskiego
na terenie mieszczącym się w widłach Wisły i Dunajca po lewej jego stronie.

zdjęcia z innych zabudowań gospodarskich Zalipia,
większość domów murowanych...ale wszystkie są malowane jak dawniej

[dziewiątka]

budynek szkoły podstawowej



Ośrodek Rzemiosła

[dziewiątka]

budynek w pobliżu kościoła...nie było nazwy,
na pewno nie budynek mieszkalny,
mogę się tylko domyślać, że to publiczna toaleta ( było zamknięte na klucz )

[dziewiątka]

Plebania






na dzisiaj dziękuję c.d. nastąpi...
pozdrawiam , miłej niedzieli

[dziewiątka]

witam
obiecałam c.d.

[dziewiątka]

izby - pomieszczenia muzealne

[dziewiątka]

[dziewiątka]

na terenie zagrody zachowała się dawna chałupa,
nadal kryta słomianą strzechą...







pozdrawiam zainteresowanych tym wątkiem,
miłego dnia!

[Nika]

Ale wesołe i kolorowe chaty.Dziękuję Mirko za reportażyk.Chyba namówię przyjaciółkę na wycieczkę do Zalipia.

[enia60]

majowe prace i krajobrazy na wsi

[enia60]

[enia60]

[Kaima]

Dawno bardzo nie zaglądałam, a tu tyle ciekawego. Zalipie - zapomniane marzenie. Teraz Stefan przypomniał mi je podając link do tego wątku. W czasach, kiedy jeszcze w księgarniach były kolejki, subskrypcje, zapisy i kupowanie spod lady udało mi się zdobyć album Adama Bujaka "Kwiaty Zalipia".Wyjęłam go z półki, odkurzyłam i obejrzałam jak przez mgłę - to pewnie ten kurz. Jakością zdjęć daleko mu do współczesnych, ale nastrój jest niepowtarzalny. Na wielu fotografiach są ludzie wykonujący codzienne prace i pewnie stąd wrażenie, że to dzieje się tu i teraz. Czy teraz Zalipie jest skansenem? Nawet jeśli - chciałabym tam pojechać.

[Nika]

Najbardziej spodobała mi się gromadka szczęśliwych kurek spacerujących po trawie w poszukiwaniu tłustej przekąski.

[dziewiątka]

witam miłośników wsi polskiej
pozdrawiam gospodynię tego wątku Nikę
Krystyno,
Zalipie nie jest skansenem , to normalna wieś, jak każda inna,
ludzie mieszkają tam, żyją i zajęcia gospodarskie prowadzą normalnie
z tą różnicą, że w większości mieszkańców są ludzie kultywujący zalipiańskie tradycje,
co widać na zdobnictwie domów i budynków użyteczności publicznej....
a nawet kościoła parafialnego...kiedyś pokażę więcej zdjęć bo w ub. roku dokładnie zwiedziłam całe Zalipie
Jest tam Muzeum - w dawnej Zagrodzie Felicjii Curyłowej, jest Dom Malarek w miejscowym Domu Kultury
i ciekawa zagroda, gdzie rzeżbi cała rodzina m.in. z Szopką Bożonarodzeniową

[Kaima]

Mirko, a czy nowe domy mają ten styl co dawne? Zalipie jest szczęśliwą wsią, skoro mieszkańcy kultywują stare tradycje.

[nutaDo]

Czy jest jeszcze gdzieś prawdziwa ta wieś, zielona, pachnąca lnem,
Z ulami wśród łąk, z garnkami co schną na płotach do góry dnem.
Z chatami wśród pól i z mlekiem na stół, z żelazkiem, co duszę ma.
Czy jest jeszcze gdzieś prawdziwa ta wieś, wesoła, spokojna wieś,
Gdzie kisi się barszcz, gdzie w piątek na targ, furmanka porankiem gna.

W.Szerner - Gęsiarka

[Nika]

Taka wieś jest w moich wakacyjnych wspomnieniach z dzieciństwa.

[dziewiątka]

Krysiu,
obejrzałam prawie całe Zalipie...po części pieszo w większości przejechaliśmy po wszystkich ulicach,
Domy przeważnie murowane, w większości parter lub wysoki parter,
spotkaliśmy też kilkanaście domów z jednym pięterkiem lub poddaszem;
Dawne Zalipie było drewniane....częściowo drewno połączone z gliną;
Obecnie wszystkie domy są otynkowane pomalowane ściany w jasnych kolorach, na których są malowane wzory zalipiańskie,
a zalipiański styl to wzór kwiatowy i co najważniejsze :
każdy element kwiatowy lub roślinny ma czarną obwódkę,
tak nam powiedziano i co widzieliśmy naocznie na warsztatach malarskich w Domu Malarek

[nutaDo]

Wybacz, że jeszcze raz wkleję, tym razem całość.
Zawsze wzrusza mnie tekst tej piosenki, bo te uparte wspomnienia:

Czy jest jeszcze gdzieś
prawdziwa ta wieś
zielona, pachnąca lnem?
Z polami wśród łąk,
z garnkami, co schną
na płotach do góry dnem?
Z chatami wśród pól
i z mlekiem na stół,
z żelazkiem, co duszę ma?
Niech każdy jedzie
tam, gdzie chce,
a ja swoje ścieżki znam!

Chcę wyjechać na wieś,
gdzie się zatrzymał w polu czas;
chcę w nieruchomym stawie
zobaczyć swoją twarz.
Chcę wyjechać na wieś,
dojrzałe wiśnie z drzewa rwać,
w glinianym piecu upiec chleb
ostatni może raz.

Czy jest jeszcze gdzieś
prawdziwa ta wieś,
spokojna, wesoła wieś,
gdzie kisi się barszcz,
gdzie w piątek na targ
furmanką się rano gna,
gdzie całe dwa dni
i noce na bis
niejedno wesele trwa?
Niech każdy jedzie
tam, gdzie chce,
a ja swoje ścieżki mam!

Autor tekstu: Andrzej Kuryło /1980/

Kompozytor: Wojciech Trzciński

Serdecznie pozdrawiam.
Świetny wątek, ocala od zapomnienia naszą polską wieś.