menu

senior.pl - aktywni w każdym wieku

Wróć   Klub Senior Cafe > Kultura > Muzyka
Zarejestruj się FAQ / Pomoc Szukaj Dzisiejsze Posty Oznacz Fora Jako Przeczytane

Muzyka Muzyka słuchana i wykonywana - od klasycznej do tej całkiem współczesnej, od opery do "Idola" - jedym słowem wszystko o świecie dźwięków.

Odpowiedz
Narzędzia wątku Przeszukaj ten wątek
  #10441  
Nieprzeczytane 22-09-2017, 00:24
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
OK

Cytat:
Napisał Lulka
Już za dziesięć dni kolejna Rawa Blues w katowickim Spodku

Posłuchajmy urywków z poprzedniej Rawy 2016,
Shemekia Copeland powaliła nas swoim głosem,
stałam prawie pod samą sceną

Rawa Blues 2016 - Shemekia Copeland
https://youtu.be/yrO247hhVCw





WOW !!!
Lulka, rzeczywiscie Shemekia Copeland wymiata, kawal głosiska.




Ja wroce jeszcze na chwile do Dzemu i chociaz juz bez Riedla, to jednak przy wsparciu znakomitego Jozefa Skrzeka, a jesli dodam, ze bedzie to wykonanie jednego z najpiekniejszych utworow Breakout'ów ( przynajmniej moim skromnym zdaniem ), to juz teraz bedzie wiadomo, dlaczego postanowilam przypomniec ich wersje.



Dżem i Józef Skrzek - Co stało się kwiatom (Breakout Festiwal 2007)
https://www.youtube.com/watch?v=YMy3xgSflN0



Pozdrowienia dla sympatykow blues'a.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10442  
Nieprzeczytane 22-09-2017, 10:15
Lulka's Avatar
Lulka Lulka jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Oct 2011
Posty: 27 346
Domyślnie

Cytat:
Napisał lublinianka55
WOW !!!
Lulka, rzeczywiscie Shemekia Copeland wymiata, kawal głosiska.

Tak, Shemekia Copeland to doskonały, mocny głos, jest córką gitarzysty i bluesmana z Teksasu,
Johnnego Copeland, urodzona w Harlemie w Nowym Jorku, zaczęła już śpiewać w wieku 10 lat,
a w wieku 16 lat rozpoczęła swoją karierę jako piosenkarka bluesowa.

Cytat:
Ja wroce jeszcze na chwile do Dzemu i chociaz juz bez Riedla, to jednak przy wsparciu znakomitego Jozefa Skrzeka, a jesli dodam, ze bedzie to wykonanie jednego z najpiekniejszych utworow Breakout'ów ( przynajmniej moim skromnym zdaniem ), to juz teraz bedzie wiadomo, dlaczego postanowilam przypomniec ich wersje.

Dżem i Józef Skrzek - Co stało się kwiatom (Breakout Festiwal 2007)
https://www.youtube.com/watch?v=YMy3xgSflN0
To też moja ulubiona wersja, często do niej wracam
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10443  
Nieprzeczytane 22-09-2017, 20:02
Nora's Avatar
Nora Nora jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Mar 2010
Miasto: kujawsko-pomorskie
Posty: 12 576
Domyślnie Dobry wieczór

Trochę moich wspomnień z zeszłorocznej Rawy.

Ten koncert w sali NOSPR to był naprawdę crème de la crème (czy jak kto woli - best of the best)
Sala koncertowa NOSPR - pod względem akustyki najlepsza w Polsce i jedna z najlepszych w Europie.
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia pod batutą Krzesimira Dębskiego to zdaniem koneserów najlepsza orkiestra symfoniczna w Polsce!
W tej sali i z tą orkiestrą swój koncert zagrał Keb' Mo' (Kevin Moore) - prawdziwa Gwiazda amerykańskiego bluesa, trzykrotny laureat nagrody Grammy i wielokrotnie do tej nagrody nominowany, "Bluesowy artysta roku" (2008) oraz "Bluesowy gitarzysta roku" (2002), nagrodzony w 2015r. Blues Music Award za płytę „BLUESAmericana”.
Elegancki, przesympatyczny bluesman i te dźwięki, tak pełne, soczyste...
połączenie bluesa z symfonicznym brzmieniem orkiestry. To było naprawdę wydarzenie na skalę światową.

Podczas koncertu usłyszeliśmy utwory:
1. That's not love
2. I'm gonna be your man
3. Life is beautiful
4. Rita
5. Come on back
6. France
7. Henry
8. More than one way home
9. The itch
10. City boy
11. The worst is yet to come

Koncert, jakiego się nie zapomina.
36. Rawa Blues Festival: Keb' Mo' & NOSPR, Katowice
https://youtu.be/8zZQjnzZTkQ
(przesuńcie start na 0, bo nie wiem dlaczego wyświetla się od 11-tej minuty )

Nagranie z jutubki nie odda magii tego wieczoru.
Ale chociaż troszeczkę poczujcie ten koncert, ten klimat.
Na każdej Rawie pojawiają się prawdziwe Gwiazdy. Tak pewnie będzie i w tym roku.
Serce się tam wyrywa, ale... w tym roku nie jest mi dane
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10444  
Nieprzeczytane 26-09-2017, 00:19
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie

Witam

Ja tak na szybko, bo musze juz zmykac.




John Lee Hooker, Carlos Santana - Blues Boogie
https://www.youtube.com/watch?v=jRMzVMe18cA


Pozdrawiam
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10445  
Nieprzeczytane 29-09-2017, 12:43
Lulka's Avatar
Lulka Lulka jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Oct 2011
Posty: 27 346
Domyślnie

Zaczęło się wielkie Święto Bluesa, coroczna Rawa Blues w katowickim Spodku.

Wspomnieniowo z zeszłego roku, wspaniały blues chicagowski

Toronzo Cannon - John The Conquer Root

Rawa Blues 2016 - Toronzo Cannon - "Walk It Off"

Odpowiedź z Cytowaniem
  #10446  
Nieprzeczytane 01-10-2017, 09:18
Lulka's Avatar
Lulka Lulka jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Oct 2011
Posty: 27 346
Domyślnie

Kolejna, już 37 Rawa Blues za nami.
Była potężna dawka dobrej muzyki, jak zwykle okazało się, że najbardziej podobała nam się gwiazda mniejszego formatu
Brytyjski gitarzysta i wokalista Kris Barras grający już od szóstego roku życia i wzorujący się na gitarze Gary’ego Moore’a,
co było słychać.

Kris Barras Band - Heart On Your Sleeve @ Rawa Blues Festival, Katowice 30.09.2017
https://youtu.be/dqkpIdjJhoc

Odpowiedź z Cytowaniem
  #10447  
Nieprzeczytane 01-10-2017, 09:25
Lulka's Avatar
Lulka Lulka jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Oct 2011
Posty: 27 346
Domyślnie

Kris Barras Band - Hail Mary @ Rawa Blues Festival, Katowice 30.09.2017
https://youtu.be/W7QoqiGs7Pg
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10448  
Nieprzeczytane 01-10-2017, 18:43
Lulka's Avatar
Lulka Lulka jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Oct 2011
Posty: 27 346
Domyślnie

Eric Clapton powiedział o nim, że to „prawdopodobnie najbardziej niedoceniany muzyk na tej planecie”.
Sonny Landreth gra techniką slide i jest w tym tak dobry, że klękajcie narody...
Niesamowita wirtuozeria, stałam blisko i byłam pod ogromnym wrażeniem, zresztą tak jak reszta słuchaczy.

Sonny Landreth - Back to Bayou Teche @ Rawa Blues Festival, Katowice 30.09.2017
https://youtu.be/MdWDIQD-DDc

Odpowiedź z Cytowaniem
  #10449  
Nieprzeczytane 01-10-2017, 18:47
Lulka's Avatar
Lulka Lulka jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Oct 2011
Posty: 27 346
Domyślnie

Sonny Landreth - Walkin' Blues @ Rawa Blues Festival, Katowice 30.09.2017
https://youtu.be/8VrfBokVaKc

Odpowiedź z Cytowaniem
  #10450  
Nieprzeczytane 02-10-2017, 20:16
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
OK

Cytat:
Napisał Nora
Otis Taylor - dzisiejszy Solenizant. Bywał tu często na bluesowym wątku, ale warto kilka słów o Nim przypomnieć.

Noro, jak najbardziej warto, swietna muzyka.
A skoro juz jestesmy przy Taylorach, to moze ...



Koko Taylor (ur. 28 września 1928 w Shelby County, zm. 3 czerwca 2009 r. w Chicago − amerykańska piosenkarka bluesa.
Na scenie jako piosenkarka występowała od 1960 do 2009.
Jej największym hitem był utwór Willie Dixona pt. Wang Dang Doodle.
W 1984 otrzymała statuetkę Grammy.
W 1990 wystąpiła w filmie Davida Lyncha pt. Dzikość serca jako piosenkarka w Zanzibarze, a w 1998 w filmie Johna Landisa pt. Blues Brothers 2000 jako członek zespołu Aligatory z Louisiany.



Koko Taylor - Wang Dang Doodle
https://www.youtube.com/watch?v=_w6IY0v-0pA

Koko Taylor -Walking The Backstreets
https://www.youtube.com/watch?v=0Vl-La3cxZs

Koko Taylor - I' m a Woman
https://www.youtube.com/watch?v=DTyrf7o2lTI

Koko Taylor - That's Why I'm Crying
https://www.youtube.com/watch?v=XdniXkCAClQ



Lulka, dzieki za tegoroczna Rawe.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10451  
Nieprzeczytane 18-10-2017, 05:36
Vendôme's Avatar
Vendôme Vendôme jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Nov 2011
Miasto: Francja
Posty: 2 419
Domyślnie Hello again!

- Ray Charles & Billy Preston : < Goin Down Slow > - Paris 1968

- Ray Charles & The Raelettes iz Marjorie Hendrix : < I Believe To My Soul > - Newport 1960

- Marjorie Hendrix : < A Lover's Blues > - 1964, Ray Charles na pianinie ; chór The Realettes.


- The Rolling Stones : < Night Time is the Right Time > - ♥♥ Rio De Janeiro 2006

- Eric Clapton : < Driftin' Blues >



Enjy
__________________
Quot homines, tot sententiae

Ostatnio edytowane przez Vendôme : 18-10-2017 o 05:44.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10452  
Nieprzeczytane 14-02-2018, 00:11
ewelina117's Avatar
ewelina117 ewelina117 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Apr 2016
Miasto: Łódź
Posty: 2 796
Domyślnie

Hugh Laurie "Saint James Infirmary"

https://www.youtube.com/watch?v=AzEBH6DZJVk

Odpowiedź z Cytowaniem
  #10453  
Nieprzeczytane 23-02-2018, 00:16
ewikomega's Avatar
ewikomega ewikomega jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2008
Miasto: 00-621warszawa
Posty: 6 878
Domyślnie

Breakout - Na drugim brzegu tęczy

https://www.youtube.com/watch?v=u1lo...=RDu1loE4Y9wpU


/
Cytat:
Zespół wokalno-instrumentalny Breakout powstał lutym 1968 r. w Warszawie z inpiracji Tadeusza Nalepy i Jacka Grania (Franciszka Walickiego) na bazie grupy Blackout. J. Grań wymyślił nazwę grupy, która miała podkreślać "wyłamanie się" formacji z konwencji obowiązującej w polskiej piosence młodzieżowej i nawiązanie do dorobku ambitniejszej muzyki rockowej. Breakout po raz pierwszy wystapił 21 lutego w klubie "Muzyki Rytmicznej" warszawskiej "Stodoły", zaś oficjalnie zadebiutował 27 lutego 1968 r. podczas I "Musicoramy".
W "Stodole" zaprezentowano: "You Keep Me Hanging On"; "Koło Birczy"; "Gdzie chcesz iść"; "Powiedzieliśmy już wszystko"; "Za siódmą górą"; "Wołanie przez Dunajec"; "Powiedz swoje imię"; "Daj psu kość"; "Masz na to czas"; "Green Onions"; "Let It Be Me"; Why (Am I Treated So Bad)"; "Czy mnie jeszcze pamiętasz?" i "River Deep, Mountain High".
Grupę tworzyli: Mira Kunasińska (eks Blackout) - śpiew; T. Nalepa (eks Blackout) - gitara, śpiew; Janusz Zieliński (eks Blackout) - gitara basowa; Krzysztof Dłutowski (eks Blackout) - organy, pianino i Józef Hajdasz (eks Blackout) - perkusja. Po "Musicoramie" zespół wyruszył w trasę koncertową po kraju. W kwietniu 1968 r. nowym basistą został Michał Muzolf (eks Tarpany), a w czerwcu grupa wyjechała na pięciomiesięczne występy w klubach Holandii, Belgii i Luksemburga z repertuarem zawierającym m. in. kompozycje Cream i Vanilla Fudge. Do tego czasu wykonywano zarówno utwory pochodzące z okresu Blackout ("Daj psu kość"; "Gdzie chcesz iść"), jak i nowe kompozycje spółki T. Nalepa - Bogdan Loebl ("Powiedzieliśmy już wszystko"; "Koło Birczy"; "Zapytam ptaków"). W Rotterdamie zespół wystąpił obok brytyjskich Small Faces.
Po powrocie do kraju Breakout przypomniał się publiczności w listopadzie 1968 r. Miesiąc później podczas Telewizyjnej Giełdy Piosenki zaprezentowano kompozycję T. Nalepy do słów J. Grania "Gdybyś kochał, hej!", pilotującą album "Na drugim brzegu tęczy". Przed realizacją płyty długogrającej z grupy odszedł K. Dłutowski. Album stał sie początkiem triumfalnego pochodu grupy Breakout przez krajowe estrady. Sukces współtworzył, współpracujący z zespołem w latach 1969-1973, saksofonista jazzowy Włodzimierz Nahorny.
Po udanym występie na VII KFPP w Opolu (nagroda Polskiej Federacji Jazzowej dla zespołu i W. Nahornego) przyszło zespołowe zwycięstwo na II Młodzieżowym Festiwalu (Plebiscycie) Muzycznym o Złotą Kotwicę Sopockiego Lata 1969, a następnie występ na XII Festiwalu "Jazz Jamboree". Częsta prezentacja nagrań zespołu w radio, koncerty i swietne recenzje sprawiły, iż Breakout szybko znalazł się w czołówce polskich wykonawców rockowych. Dowodem tego były ankiety "Jazzu" i pisma "Musicorama" na najpopularniejszych wykonawców roku 1969, w których Breakout zdetronizował Skaldów, a płyta "Na drugim brzegu tęczy" w plebiscycie "Musicoramy" uznana została za "Album roku".
Od sierpnia 1969 r. nowym basistą formacji został Piotr Nowak (eks Blackout), który zastąpił M. Muzolfa. Jesienią grupa występowała w Holandii, Czechosłowacji i Berlinie Zachodnim. W listopadzie 1969 r. z zespołem rozstał się P. Nowak. Jego rolę w styczniu 1970 r. przejął Józef Skrzek (eks Silesian Blues Band). Odszzedł też J. Grań. Breakout popadł w kryzys.
Zespół atakowano za psychodeliczną muzykę i długie włosy, co doprowadziło do jego bojkotu w telewizji, a także w innych mediach. Pomimo dużej popularności Breakout nie trafił już więcej na opolski festiwal, a jedynymi mozliwościami posłuchania nowych nagrań grupy stały się koncerty i regularnie nagrywane płyty długogrające. Po odejściu J. Skrzeka pod koniec 1970 r. T. Nalepa zaprezentował nowy skład grupy. W zespole obok lidera, M. Kubasińskiej i J. Hajdasza znaleźli się: Dariusz Kozakiewicz (eks Pięciu) - gitara; Tadeusz Trzciński (eks Pięciu) - harmonijka ustna i Jerzy Goleniewski (eks Quorum) - gitara basowa.
Choć hasłem brupy Breakout od początku było przełamanie stereotypu polskiej muzyki młodziezowej, mogło zostać ono zrealizowane dopiero na bazie bluesa. T. Nalepa miał szczęście wcześnie, jak na nasze warunki, zetknąć się z autentycznym bluesem, słuchając taśm z nagraniami czarnych bluesmanów, które przywiózł do Polski w 1965 r. Eric Burdon i podarował Piotrowi Puławskiemu - wokaliście Polan. Album grupy Breakout "Blues" z 1971 r. stał się wydarzeniem na naszym rynku. Lider usiłował na płycie pogodzić bluesową konwencję z tradycją popularnej ballady. W efekcie przez kilka lat powstawały albumy łączące oba nurty.
Po odejściu w kwietniu 1971 r. J. Hajdasza, perkusistami grupy byli: Andrzej Tylec (eks Romuald i Roman), a w czerwcu Janusz Stefański, a od lata - Jan Mazurek (eks Quorum). W tym czasie z formacją rozstał się D. Kozakiewicz. W lutym nastepnego roku J. Hajdasz powrócił do zespołu, a później trzecim wokalistą na krótko został Jan Izbiński. W latach 1973-1975 Breakot dwukrotnie wystepował w Holandii, odbył trasy koncertowe po ZSRR i NRD. 21 listopada 1974 r. zespół otrzymał "Złotą Płytę" za album Karate podczas specjalnego koncertu na XXI "Musicoramie". Wówczas T. Nalepie towarzyszyli: Jerzy Goleniewski - gitara basowa; Maciej Radziejewski (eks Krzak) - gitara; Ireneusz Dudek (eks En Face)- harmonijka ustna i Marek Surzyn (ur. 14.08.1954 r.) - perkusja. W 1975 r. grupa wystąpiła jako gość finału III Młodzieżowego Festiwalu Muzycznego w Katowicach oraz na imprezie "Eurorock".
W okresie tym kilkakrotnie zmieniał się skład zespołu. Obok M. Kubasińskiej i T. Nalepy w grupie występowali: T. Trzciński (1973) - harmonijka ustna; J. Goleniewski (1973-1975) - gitara basowa; Zdzisław Zawadzki (1974) - gitara basowa; Winicjusz Chróst (1974) - gitara; Bogdan Lewandowski (eks Nowa Grupa) (1975) - instrumenty klawiszowe; Bogdan Kowalewski (eks Szafiry) (1975) - instrumenty klawiszowe; Stefan Płaza (eks Wiślanie 69) (1973) - perkusja; Wojciech Morawski (ur. 9.10.1949 r. w Warszawie, eks System) (1974) - perkusja; M. Surzyn (1974) - perkusja i Zbigniew Wesołowski (eks Nowa grupa) (1975) - perkusja.
Nowe nagrania zespołu Breakout zaczęto prezentować w radiu w 1974 r., ale grupie nie udało się odzyskać utraconej popularności. W 1976 r. formacja praktycznie zniknęła z estrady, biorąc udział tylko w I Międzynarodowej Wiośnie Estradowej (23-25.04.1976). Breakout powrócił na estradę latem 1977 r. podczas III Sopockich Konfrontacji Muzycznych "Pop Session". Zespół tworzyli wtedy: M. Kubasińska - śpiew; T. Nalepa - gitara, śpiew; Zbigniew Wypych (eks Dzikie Dziecko) (1976-1978) - gitara basowa; B. Lewandowski (1977) - instrumenty klawiszowe; A. Tylec (eks Koman Band) ( 1976-1977) - perkusja; Stanisław Kasprzyk (eks grupa Niemen) (1977) - perkusja oraz M. Surzyn (eks Krzak) (1977-1978) - perkusja.
W latch 1978-1981 z T. Nalepą współpracowali: Krystian Wilczek (eks Bractwo) (1978-1979) - gitara basowa; Jan Borysewicz (eks Budka Suflera) (1979-1981) - gitara; Roman Wojciechowski (eks Hokus) (1978-1979) - śpiew i Maciej Kubicki (1979) - gitara basowa. Zespół czterokrotnie gościł w ZSRR. W kraju po raz ostatni wystąpił we wrześniu 1981 r. Grupę tworzyli wtedy: T. Nalepa - gitara, spiew; J. Borysewicz - gitara; Z. Wypych - gitara basowa i M. Surzyn - perkusja.
Breakout kilkakrotnie reaktywowano na okazjonalne występy. Po raz pierwszy 25 maja 1985 r. w Rzeszowie z okazji koncertu "Breakout wraca do domu", później na "Old Rock Meeting" (11-12.07.1986), "To tylko rock and roll - Trzy dekady polskiego rocka (5-6.07.1991), "Blackout - Breakout" (18.07.1992) oraz serię koncertów w końcu 1993 r.
M. Kubasińska zmarła 25 października 2005 r. w Otwocku. T. Nalepa zmarł 4 marca 2007 roku po długiej i ciężkiej chorobie.
19 czerwca 2007 roku w Rzeszowie odbył się I Festiwal Breakout ku pamięci Miry Kubasińskiej i Tadeusza Nalepy. 22 sierpnia 2008 roku w Cieszanowie miała miejsce druga edycja Breakout Festiwalu.

źródło: Encyklopedia polskiej muzyki rockowej
__________________

Większość obrazków i tekstów pochodzi z Internetu
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10454  
Nieprzeczytane 28-02-2018, 23:26
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie

Witam


Luther Allison (ur. 17 sierpnia 1939, zm. 12 sierpnia 1997) – amerykański gitarzysta bluesowy.
W młodym wieku zarabiał na życie grając w klubach między innymi z takimi muzykami jak Howlin' Wolf i James Cotton.
W 1957 roku zaproszony do wspólnego grania przez Muddy'ego Watersa rozpoczął karierę.
Pierwszą płytę wydał w 1969 roku nakładem wydawnictwa Delmark Records.
Jego trasy koncertowe nie ograniczały się do grania jedynie w Stanach Zjednoczonych.
Był entuzjastycznie przyjmowany również w Europie, do której się przeprowadził.
Do USA powrócił w połowie lat 90.
Samouk. Ojciec innego znanego gitarzysty Bernarda Allisona.


Luther Allison - It Hurts Me Too at Montreal International Jazz Festival, 1997
https://www.youtube.com/watch?v=5MqYPyRkcNs

Luther Allison - Cherry red wine
https://www.youtube.com/watch?v=N4Ou7tBcIe0

Luther Allison - Bad Love (Live at Sommerfest)
https://www.youtube.com/watch?v=llHzXrOODBk
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10455  
Nieprzeczytane 24-03-2018, 20:17
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie

Roy Buchanan (ur. 23 września 1939 w Ozark, zm. 14 sierpnia 1988 w Fairfax) – amerykański gitarzysta, muzyk bluesowy, prekursor użycia Telecastera w bluesie.
Pracował jako sideman i jako solowy artysta, z dwoma złotymi albumami na początku swojej kariery i dwoma późniejszymi solowymi albumami, które trafiły na tabelę Billboard.
W 1987 roku wydał dwunasty i ostatni album swojej kariery, Hot Wires.
Nigdy nie osiągnął gwiazdorstwa, ale nadal uważany jest za bardzo wpływowego gitarzystę.
W 2003 został sklasyfikowany na 57. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone.

W nocy 14 sierpnia 1988 - po kłótni z żoną - policja zatrzymała Buchanana pod zarzutem spożywania alkoholu w miejscu publicznym.
Nazajutrz rano znaleziono go w celi aresztu martwego, powieszonego na własnej koszuli, przywiązanej do okiennej kraty.





Roy Buchanan - The Messiah Will Come Again (1972)
https://www.youtube.com/watch?v=XgOLDAWu6OY

Roy Buchanan - Lonely Days, Lonely Nights [LIVE in Japan]
https://www.youtube.com/watch?v=htY8...OrWwk2&index=4

Roy Buchanan - I Used To Have A Woman
https://www.youtube.com/watch?v=TUJvJKMK1eI&index=74&list=PL9RwophhQoX6Zrk qbG7aEpANsifdtXmiM

Roy Buchanan - You Shook Me
https://www.youtube.com/watch?v=tAOFdcIKRww
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10456  
Nieprzeczytane 17-04-2018, 19:58
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie

Witam




Blues Detroit to blues grany przez muzyków mieszkających w Detroit w stanie Michigan, szczególnie w latach 40. i 50. XX wieku.
Detroit blues powstał, gdy artyści Delta Blues wyemigrowali na północ od Mississippi Delta i Memphis w stanie Tennessee, by pracować w zakładach przemysłowych w Detroit w latach dwudziestych i trzydziestych.
Typowe blues'y Detroit są podobne do chicagowskich blues'ów.
Ich brzmienie różni się jednak od blues'ow Delta użyciem instrumentów ze wzmacniaczem elektrycznym i bardziej zróżnicowanym instrumentarium, w tym gitary basowej i fortepianu.
Jedynym wykonawcą blues'owym w Detroit, który zdobył sławę miedzynarodową, był John Lee Hooker, ponieważ wytwórnie płytowe i organizatorzy często ignorowali scenę w Detroit na rzecz większego, bardziej wpływowego chicagowskiego blues'a.

Detroit Blues Band był podstawą sceny muzycznej w Detroit od połowy 1970 roku.
Było wiele zmian czlonków zespołu, tylko Emmanuel X. Garza i Tommy (T-Bone) Wagner byli z zespołem od samego początku.
W 1999 roku, Emmanuel założył MC Sheiks, a Tommy zaczął grać w Stone Soup.
Pod koniec 2000 roku zreformowany The Detroit Blues Band wystepował w skladzie:
Jim McCarty - gitara i wokal, Emmanuel X. Garza, - gitara i wokal, Marvin Conrad - bas, Tommy (T-Bone) Wagner - perkusji i Rick Stel - klawisze.





Detroit Blues Band - She's Got A Thing Going On -1984
https://www.youtube.com/watch?v=8LGkRm1JIrE

Detroit Blues Band - Tears From My Eyes.
https://www.youtube.com/watch?v=gB3V...0qzYw&index=27

Detroit Blues Band - Walkin Out the Door
https://www.youtube.com/watch?v=IOEdGuTWwq8

Detroit Blues Band - On My (Album Playin' It Cool, 1998)
https://www.youtube.com/watch?v=32bWfMKMrcg


Pozdrawiam

Ostatnio edytowane przez lublinianka55 : 19-04-2018 o 13:51.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10457  
Nieprzeczytane 26-04-2018, 23:48
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie

W latach 60. ubiegłego wieku w Wielkiej Brytanii rozpoczęła się fascynacja bluesem.
W Europie drugim ośrodkiem bluesa była Holandia. Powstała tam jedna z najciekawszych grup – Livin Blues.

Zespół Livin Blues powstał w 1967 roku z inicjatywy gitarzysty Toma Oberga.
Opisywanie ich historii jest cokolwiek trudne gdyż zespół ten wsławił się niesłychaną rotacją muzyków wchodzących w jego skład.
W ciągu 10 lat istnienia zespołu (1967 - 1977), skład zespołu zmienił się mniej więcej dziesięć razy. W tej sytuacji nie ma sensu podawać nazwisk wszystkich grających w Livin Blues członków.
Pomimo tak trudnych warunków do tworzenia, Livin Blues okazał się świetnym zespołem.
Pierwsze pozytywne opinie o zespole doprowadziły do wspólnych występów u boku m. in. Fleetwood Mac.
Peter Green był pod wrażeniem gry zespołu, a w szczególności harmonijkarza Johna Lagranda.

W roku 1969 zespół wydał swoją pierwszą płytę długogrającą p.t. Hell's Session. Album zawierał ekspresyjnie i żywiołowo wykonywanego bluesa z lekką domieszką rocka. Blues jednak wyraźnie dominował w repertuarze i brzmieniu grupy.
Livin' Blues stał się wtedy jednym z najważniejszych europejskich zespołów bluesowych.
Charakterystyczne brzmienie opierające się przede wszystkim na specyficznym wokalu Nico Christiansena, porywającej gitarze Teda Oberga i wybitnej, ekspresyjnej grze harminijki Johna Lagranda do dzisiaj inspiruje.
Na pierwszej płycie zagrali także Cesar Zuiderwijk (perkusja) i Henk Smitskamp (bass).

W następnych kilku latach grupa nagrała cztery albumy, z których dwa „Wang Dang Doodle” oraz „Bamboozle”stały się dużymi wydarzeniami.
Single promujące te wydawnictwa weszły na europejskie listy przebojów.
Najpierw w roku 1971 utwór "Wang Dang Doodle", następnie w roku 1972 "Black Lisa" i "LB Boogie".
Dwa inne albumy nie zyskały takiego uznania. Pojawiły się groźne nieporozumienia spowodowane niestabilnością składu. Na dodatek w Holandii zainteresowanie bluesem zaczęło spadać.

Nico Christiansen, wokalista, odszedł z zespołu i zaczął karierę solową. Odeszli i inni, grupie groził całkowity rozpad. Ted Oberg jednak nie zrezygnował i udało mu się zorganizować nowy skład. Ze starego pozostał tylko basista Henk Smitskamp. Najważniejsze było jednak dokooptowanie Johny Fredriksza, świetnego wokalisty o dźwięcznym i silnym głosie.

W 1975 roku Livin Blues ponownie pojawili się na listach przebojów utworem „Boogie Woogie Woman”.

Idąc z prądem czasów zespół ewoluował w kierunku blues-rocka, a nawet rocka progresywnego.
Nowy longplay pod tytułem „Blue Breeze” to zwiększenie zainteresowania zespołem.
Były to najlepsze czasy dla Livin Blues. Utwór "Shylina" okupował listy przebojów nawet w Ameryce Południowej.

Zespół odbywał długie trasy koncertowe po całej Europie.
Co ciekawe duże zainteresowanie budził po drugiej, czyli naszej stronie kurtyny. Największą furorę zrobił w Polsce (trzy długie trasy koncertowe w latach 1975-1977). W związku z tym, ukazała się polska edycja płyty Blue Breeze (wcześniej wydana została także polska edycja albumu LIVE). Sukces był ogromny.
W krótkim czasie krążek osiągnął status "złotej płyty".
Brak takiej muzyki w Polsce przyczynił się w największym stopniu do nadspodziewanie dobrego wyniku sprzedaży.
Ich ówczesna popularność w Polsce osiągnęła poziom tak wysoki, że w pewnym
momencie polski fanklub liczył więcej członków niż holenderski.
Płyta Blue Breeze rozeszła się w nakładzie ponad 2 500 000 egzemplarzy.





Livin' Blues - Wang Dang Doodle ( plyta z 1970 roku )
https://www.youtube.com/watch?v=ikWoNLfBSZE

Livin` Blues - Shylina
https://www.youtube.com/watch?v=eel3eNEXzKk

Livin' Blues..I'm Coming Home . Live
https://www.youtube.com/watch?v=ooAOM9X08cc

Livin' Blues - Black Spider Woman (live, about 1975)
https://www.youtube.com/watch?v=JLbvCMEpmI0

Livin' Blues - Hoochie Coochie Man
https://www.youtube.com/watch?v=-IrMkSA6Amk
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10458  
Nieprzeczytane 24-05-2018, 23:32
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie









Ten Years After – jeden z czołowych brytyjskich zespołów blues-rockowych popularnych na przełomie lat 60. i 70. Zespół został założony w 1967 w składzie: Alvin Lee, Chick Churchill, Leo Lyons i Ric Lee.
Po odbyciu tournée w Skandynawii i Stanach Zjednoczonych, grupa wydała drugi album Undead, który zawierał niezapomniany „I'm Going Home”.
W 1969 pojawili się na Newport Jazz Festival, pierwszym festiwalu, na który zostały zaproszone zespoły rockowe.
W sierpniu Ten Years After wystąpił na przełomowym dla siebie Festiwalu Woodstock, prezentując prawie dziesięciominutową interpretację „I'm Going Home”, która była kluczową w później wydanym filmie i ścieżce dźwiękowej.
M.in. dzięki temu występowi i dzięki jego stylowi gry na gitarze, Alvin Lee był na początku lat 70-tych nazywany „Królem Szybkości” („Speed King”).
W 1970 Ten Years After wydał "Love Like a Man", swój pierwszy singel w Wielkiej Brytanii.
W 1971 zespół wydał album "A Space in Time", zawierający ich największy przebój, „I'd Love to Change the World” (Chciałbym zmienić świat), który stał się równocześnie hymnem hipisów protestujących przeciwko wojnie w Wietnamie i kapitalizmowi.
Druga połowa 1973 przyniosła wiele pomniejszych projektów i kłótnie w zespole.
Grupa w 1974 wydała album "Positive Vibrations".
Po ostatniej (28) trasie koncertowej w USA zespół rozpadł się.
Ten Years After zjednoczył się ponownie w 1983, odbywając trasę koncertową po Wielkiej Brytanii, grając kilka koncertów w USA w 1988 i wydając jeden album "About Time" (1989).
Obecnie zespół działa i koncertuje, ale bez najważniejszego członka, Alvina Lee, który zmarł 6 marca 2013 r.
27 lipca 2008 zespół wystąpił na X Tyskim Festiwalu Muzycznym im. Ryśka Riedla.
W styczniu 2014 szeregi zespołu opuścili Joe Gooch i Leo Lyons.
Zastąpili ich Colin Hodgkinson na basie i Marcus Bonfanti na Gitarze.


Ten Years After - Help Me - Live, 1973
https://www.youtube.com/watch?v=KyyF3DykI9E


Ten Years After - Love Like A Man
https://www.youtube.com/watch?v=LJ0Sl50fpho


Ten Years After - I' d Love To Change The World
https://www.youtube.com/watch?v=J7-8sCLWwLk



I teraz zdecydowanie moj number one, jesli chodzi o Ten Years After ( glosniki na full )
Woodstock - Ten Years After - I'm Going Home(Live)
https://www.youtube.com/watch?v=bW5M5xljdCI


.

Ostatnio edytowane przez lublinianka55 : 25-05-2018 o 16:44.
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10459  
Nieprzeczytane 04-07-2018, 14:27
Stasienko's Avatar
Stasienko Stasienko jest offline
Moderator Forum
 
Zarejestrowany: Jan 2011
Miasto: Płock, mazowieckie.
Posty: 12 487
Domyślnie Witam bluesowo:)

Fools & Sages
https://www.youtube.com/watch?v=cbLQw-xu4Gs

Pozdrawiam Wszystkich tu zaglądających bardzo, bardzo ciepło
__________________
Dzieli nas tylko czas......
Odpowiedź z Cytowaniem
  #10460  
Nieprzeczytane 15-06-2019, 01:39
lublinianka55 lublinianka55 jest offline
Stały bywalec
 
Zarejestrowany: Jun 2017
Miasto: Lublin, Polska
Posty: 809
Domyślnie







Ana Popovic - Slow Dance
https://www.youtube.com/watch?v=Xr38RhmISH0


.
Odpowiedź z Cytowaniem
Odpowiedz

 



Podobne wątki
Wątek Autor wątku Senior Cafe Odpowiedzi Ostatni Post / Autor
Blues, rock MelodiaMJ Muzyka - wątki archiwalne 305 03-12-2009 14:05
Blues and Rock - to jest to... Karol Muzyka - wątki archiwalne 11 04-12-2007 01:07

Narzędzia wątku Przeszukaj ten wątek
Przeszukaj ten wątek:

Zaawansowane wyszukiwanie

Zasady pisania postów
Nie Możesz: tworzenie nowych wątków
Nie Możesz: odpowiadanie na posty
Nie Możesz: wysłanie załączników
Nie Możesz: edytowanie swoich postów

vB code jest Wł.
UśmieszkiWł.
kod [IMG] jest Wł.
kod HTML jest Wył.
Skocz do forum


Czasy w strefie GMT +2. Teraz jest 22:41.

 
Powered by: vBulletin Version 3.5.4
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.