Kącik poezji własnej i innych autorów - część XIV

[kpwalski]

Lubiłem Jej wiersze, szkoda, że Jej już niema. A to jest piękna bajka opracowana przez naszą zdolną graficzkę Joasię:
https://www.youtube.com/watch?v=K2ufwY7IQ8Q

[Astra]

Piękne dzieło, dwóch zdolnych kobiet
Szukałam wierszy, ale nie mogę znaleźć...

[kpwalski]

https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j...lLOtPEjH63_yKw

[bronczyk]

Szkoda jak tacy ludzie milkną na zawsze. Żal pozostaje i smutek.

[Astra]

Witam

Dziękuję Staszku za link.
Miło było poczytać, chociaż Kasydy nie znałam

wspominam

jesieni niechciana mglistością zadumania
sennym obrazem z przeszłości przyszłaś do mnie
gdzie młodość niesforna radością
a pocałunki skradzione w nocnym srebrzeniu
tkliwym rozkochaniem
na zawsze osiadły w moim sercu

tańczące cienie utkane pajęczyną tęsknoty
pod powiekami przysiadły jak udręczenie
odeszły lawendowe chwile
pomimo szelestu liści skąpanych we łzach
wspominam je, wspominam…

Astra

[kpwalski]

Romantyczny Iwonki wiersz znowu wywołał we mnie wspomnienia, szkoda, że co piękne trwa tak krótko jednak wspomnienia zostają na całe życie.

[kpwalski]

Kiedyś zetrę z twarzy melancholię
gdy odkryję pierwsze przebiśniegi,
wówczas mego serca niepokoje
piękno kwiatów na zachwyt mi zmieni.

Czystość barw jak niewinność w tym kwiecie
który często drży w chłodnej dnia rosie
jest podziwem i pięknem na świecie
którym często mnie darzy w przedwiośnie.

Jeszcze trawa w szarości odcieni
budzi ze snu poboczne rośliny,
on już pierwszy wyrasta spod ziemi
aby żegnać ostatni spływ zimy.

Może aura go ciepłem owieje
przeganiając złe mrozy za morze
wszak on pragnie żyć mając nadzieję
być ozdobą w wiosennym kolorze.
Kp.

[bronczyk]

Astro cudownie snują się wspomnienia po przeczytaniu twoich słów. Dajesz dobre chwile.
Kpwalski wiesz ja odkrywam ciebie i znajduję mądrą, spokojną mądrość człowieka co to w życiu i pod wozem i na wozie był. A co ważne mimo często nut smutku nie ma u ciebie goryczy i zazdrości, że innym to kwiaty pod nogi los rzucał.

[kpwalski]

Bronczyk, nie byłem jeszcze pod wozem tylko mam ciągle taki nastrój i niech tak zostanie, a za pozytywne komentarze bardzo dziękuję!

[Astra]

Witam
Ja też czasami mam trudniejsze dni...

zawsze powracam

czasami siadam na skraju życia
gdzie nie ma dnia
a noce są jak płaczące samotnie
po cichu odpływam duchem
szukając zagubionych dróg

dzięki obrazom tkanym pajęczym westchnieniem
barwom które pulsują intensywnością
- niewysłowione cuda natury
tęsknię za tańcem ptaków westchnieniem wiatru
gorącym słonecznym pocałunkiem

w nich odnajduję sens istnienia
niech więc nie znika nigdy błękit
atłasem szafiru otulający świat
niech zawsze trwa czarowna noc
gdzie srebrne gwiazdy spadają spełnieniem

i kiedy znowu zatopię się we łzach
szukając siebie
wiem że powrócę

29. 02. 2016
Astra

[bronczyk]

Kpwalski i tak trzymaj. Pod wozem wcale nie jest dobrze.
Astro niech ci te trudniejsze dni szybko miną.

[kpwalski]

Smutny wiersz Iwonki, ale jaki piękny!

[mimoza]

Halinko, Astro, Staszku

Kropelka Chanel


Zbliża się wieczór, a wieczorem
Przed lustrem staje, zakłada korale
Makijaż poprawia.

Moment zastanowienia, jeszcze sms,
Jeszcze jedno spojrzenie…,
kropelka Chanel.

Wychodząc kota głaszcze
Za rogiem znika.
Samotnie, w kawiarni pije espresso,
Winem smutek zapija.

Który to już raz obiecywał, nie przyszedł.
Ciągle ją mami.
Jak malarz - kolorysta
Zakrywa rzeczywistość
Wyśnionymi barwami.

Złudzeniom uległa raz enty…
Przy blasku księżyca, do domu wraca.
Sen nie przychodzi, może zadzwoni?

Skłamie.
Powie, że kocha.
Nikt tak nie kłamie pięknymi słowy.

Chociaż wie, że dla niego
Jest tylko odskocznią,
Strach przed samotnością
W jego ramiona pcha ją bez przerwy.

- Cz

10 sierpnia 2009 roku

[joannap]

Byłam poczytałam ,popłakałam się,podumałam...
Dziękuję Wam serdecznie

Staszku dobrze ,że moją bajkę pamiętasz ,
a w niej cudowny wiersz Lenki....



Czesiu nie lubię Chanel5,a Twoja mnie urzekła)

[bronczyk]

Dla takich wierszy Mimozo traci się głowę i serce. Nie chce mi się wracać do rzeczywistości. Stworzonym przez ciebie pięknem okryję szarość codzienności. Kota pogłaszczę w zadumie i wtedy będę ociupinkę, kropeczkę podobna do tej pani co to melancholią czaruje.

[kpwalski]

Bukiet kwiatów wstawiłem na stole
teraz pachnie mi miodem w mym domu,
właśnie nadszedł wspaniały Dzień Kobiet,
komu więc mam go wręczyć, no komu?

Kwiaty wnoszą do domu pól tchnienie
pobudzając miłosne tęsknoty
lecz tęsknoty nie stłumię marzeniem
spoglądając samotnie na kwiaty.

Pustka w domu ma kształt melancholii
która coraz mnie bardziej rozrzewnia
może jednak z niej kiedyś wyzwoli
czyjeś czułe, miłosne spojrzenia.

Jak w pochmurny dzień nagły blask słońca,
wejdziesz cicho z uśmiechem w drzwi moje,
i rozjaśnią się w barwach w barwach mieniących
moje kwiaty przy świecach na stole.

Lecz nie pytaj od kiedy tak stawiam
oczekując daremnie na ciebie
niech się smutek mi już nie odnawia
gdy tęsknotę swym przyjściem rozwiejesz.
Kp.


Wszystkiego najlepszego Naszym Paniom!

[maluna]

Piękny, ten bukiet Staszku, ustawiam się
po niego, pierwsza...

[kpwalski]

Niestety Małgosiu, nie potrafiłem go Wam pokazać i podarować bo kiedy go wstawiam wtedy jest widoczny tylko kilka dni, a potem znika.
Miłego świętowania!

[maluna]

Napisał kpwalski

Niestety Małgosiu, nie potrafiłem go Wam pokazać i podarować bo kiedy go wstawiam wtedy jest widoczny tylko kilka dni, a potem znika.
Miłego świętowania!

Wystarczą słowa wiersza...

[Astra]

Staszku, do Twojego wiersza przyniosłam bukiet kwiatów