Italia po mojemu

[Lulka]

[Lulka]

Tam w dole na wystającej skale jest pięknie położona willa, będziemy
obok niej przejeżdżać w drodze powrotnej przy wspaniałym zachodzie słońca.
Jesteśmy już blisko Amalfi

[Lulka]

Ale przed nami jeszcze przejazd przez góry bardzo krętą drogą.

[Lulka]

Tu widać jak ta droga musiała być wycięta przez góry, a skalny nawis zabezpieczony siatką.

[Lulka]

To jest sztuka tak wygiąć znak drogowy, musiało tu jechać coś dużego.
Spotykaliśmy autokary i dostawcze wozy.
Wtedy trzeba było hamować do zera i czekać z duszą na ramieniu,
aż taki autobus nas wyminie na grubość lakieru.
Starałam się usilnie nie myśleć co się może stać jak się nie zmieścimy na zakręcie.

[Lulka]

Jeszcze tuneliki musieli przebić przez góry.
Bardzo malownicze.

[Lulka]

Pewnie już myślicie, kiedy ona dojedzie na miejsce...
cierpliwości, musiałam uwiecznić każdy kwiatek

[Lulka]

Oczywiście teraz zachciało im się parkować...ale tutaj!?

[Lulka]

Kwiatki i pranie, typowe Włochy

[Lulka]

Kolejny kościółek i pewnie msza, bo sobie parkują po dwóch stronach drogi.
Autobusy, żeby przejechać, trąbią przed każdym zakrętem.
Przyznam, że to niegłupi pomysł w tych warunkach.

[Lulka]

Lazury za kratami.

[Lulka]

Jak tak gęsto parkują to znak, że dojechaliśmy do Amalfi.
Prawie, bo trzeba jeszcze znaleźć jakieś miejsce parkingowe,
a robi się coraz gęściej.
To piękne z kwiatami to oczywiście drogie hotele.

[Lulka]

Cudnie, jeszcze zamek przykleili.
Podoba mi się coraz bardziej.

[bogda]

Lulka, wszystko cudne i zaskakujące.
Ale tego stresu drogowego Ci nie zazdroszczę.
Jechałam podobną drogą do Chorwacji i większość podróży spędziłam z głową między nogami.

[Lulka]

Napisał bogda

Lulka, wszystko cudne i zaskakujące.
Ale tego stresu drogowego Ci nie zazdroszczę.
Jechałam podobną drogą do Chorwacji i większość podróży spędziłam z głową między nogami.

Ja z duszą na ramieniu

[Uka]

Jechałam podobną, albo bardziej stresującą drogą na Maderze, w Czarnogórze i w Rumunii !
Mąż kierowca,od tej bezpiecznej strony, a ja obok....wisząca nad urwiskami.
Strach się bać.........

[Lulka]

Napisał Uka

Jechałam podobną, albo bardziej stresującą drogą na Maderze, w Czarnogórze i w Rumunii !
Mąż kierowca,od tej bezpiecznej strony, a ja obok....wisząca nad urwiskami.
Strach się bać.........

Tak, pamiętam, mam jeszcze gdzieś w pliku Twoje fotki z Madery ściągnięte
bardzo malownicze ale robiło mi się słabo na samą myśl.

[bogda]

a ja obok....wisząca nad urwiskami.

I to jest najgorsze.
Za to z powrotem byłam po dobrej stronie.
Lulka, no nie mogłaś z głową między nogami, bo kto by robił fotki.

[Lulka]

Moje dzieci jechały w Nepalu na dachu autobusu (ciągle nie ma czasu umieścić tego filmiku na youtube),
nad urwiskami.
Jak pomyślę, że ten autobus się przechylał nad przepaścią, a oni na tym dachu, to mi autentycznie niedobrze
Dlaczego na dachu? bo nie mieścili się w środku a synowi musiałaby głowa wystawać przez lufcik w dachu, bo tak nisko było
I jeszcze na tym dachu międzynarodowa ekipa częstowała się nawzajem ciasteczkami,
to są dopiero wspomnienia!
A konduktor wyłaził przez lufcik sprawdzać bilety

Bogda, to samo pomyślałam o tej głowie między nogami

[bogda]

Jak pomyślę, że ten autobus się przechylał nad przepaścią, a oni na tym dachu, to mi autentycznie niedobrze

Lulka, młodość swoje prawa ma.
Gdybyśmy były w ich wieku, to podejrzewam, że też wrażenia by były inne.
Nie pamiętasz?