Ocalmy od zapomnienia

[nutaDo]

Polska kolęda z ok. XVII wieku. Grana na wiele melodii z licznymi zmianami tekstu. W XVIII w. śpiewana na polonezową melodię "Wezmę ja kontusz". Obecne melodie grane pod tą kolędę pochodzą najprawdopodobniej z XIX w.

1
Nowy Rok bieży, w jasełkach leży, a kto, kto?
Dzieciątko małe, dajcie Mu chwałę na ziemi.

2
Leży Dzieciątko jako jagniątko, a gdzie, gdzie?
W Betlejem mieście, tam się pośpieszcie, znajdziecie.

3
Jak Go poznamy, gdy Go nie znamy, Jezusa?
Podło uwity, nie w aksamity, ubogo.

4
Wół, osioł ziewa, Parą zagrzewa, a jakoż?
Klęcząc, padając, chwałę oddając przy żłobie.

5
Anieli grają, wdzięcznie śpiewają, a jak, jak?
Niech chwała będzie zawsze i wszędzie Dzieciątku.

6
Królowie jadą z wielką gromadą, a skąd, skąd?
Od wschodu słońca, szukają końca Zbawienia.

7
Skarb otwierają, dary dawają, a komu?
Wielcy królowie, możni panowie Dzieciątku.

8
Pójdźcie, kapłani, do tejże stajni, a proście.
Niech w rękach waszych, a ustach naszych, Bóg rośnie!

9
Pójdź miła młodzi, Jezus się rodzi w stajence,
Byś wzięła, prosi, rączki podnosi Dziecięce.

10
Pójdźcie, panienki, do tej stajenki, klęknijcie!
Wam Oblubieniec, da rajski wieniec, dziękujcie!

11
W organy grajcie, dziatki śpiewajcie, hej, hej, hej!
Wdzięcznymi głosy, aż pod niebiosy wsławiajcie.

[Vika]

Może smutna kolęda,lecz bliska mojemu sercu ; Nie było miejsca dla Ciebie
1. Nie było miejsca dla Ciebie,
w Betlejem w żadnej gospodzie.
I narodziłeś się Jezu,
w stajni w ubóstwie i chłodzie.
Nie było miejsca choć szedłeś,
jako Zbawiciel na ziemię,
by wyrwać z czarta niewoli,
nieszczęsne Adama plemię.

Nie było miejsca choć szedłeś,
ogień miłości zapalić,
i przez swą mękę najdroższą
świat od zagłady ocalić.

2. Gdy lisy mają swe nory
i ptaki swoje gniazdeczka
dla Ciebie miejsca nie było,
musiałeś szukać żłóbeczka.
A czemuż, Jezu, na świecie,
tyle łez, jęków, katuszy?
Bo nie ma miejsca dla Ciebie,
w niejednej człowieczej duszy.

Nie było miejsca choć szedłeś,
ogień miłości zapalić,
i przez swą mękę najdroższą
świat od zagłady ocalić.

3. Nie było miejsca, choć chciałeś
Ludzkość przytulić do łona
I podać z krzyża grzesznikom
Zbawcze, skrwawione ramiona.
Nie było miejsca, choć zszedłeś
Ogień miłości zapalić
I przez swą mękę najdroższą
Świat od zagłady wybawić.

Nie było miejsca choć szedłeś,
ogień miłości zapalić,
i przez swą mękę najdroższą
świat od zagłady ocalić.

4. Nie było miejsca, choć chciałeś
Wszystkim otworzyć swe Serce
I kres położyć miłośnie
Ludzkiej nędzy, poniewierce.
A dzisiaj, czemu wśród ludzi
Tyle łez, jęku, katuszy,
Bo nie ma miejsca dla Ciebie
W niejednej człowieczej duszy.

Nie było miejsca choć szedłeś,
ogień miłości zapalić,
i przez swą mękę najdroższą

http://www.youtube.com/watch?v=jyM7L...layer_embedded
Śpiewa Irena Santor
świat od zagłady ocalić.

[Vika]

http://www.youtube.com/watch?v=CD1RJ...eature=related

Kolęda dla nieobecnych
A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie
I choć przygasł świąteczny gwar
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj
Wbrew tak zwanej ironii losu

Daj nam wiarę, że to ma sens
Że nie trzeba żałować przyjaciół
Że gdziekolwiek są dobrze im jest
Bo są z nami choć w innej postaci
I przekonaj, że tak ma być
Że po głosach tych wciąż drży powietrze
Że odeszli po to by żyć
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole

A nadzieja znów wstąpi w nas
Nieobecnych pojawią się cienie
Uwierzymy kolejny raz
W jeszcze jedno Boże Narodzenie
I choć przygasł świąteczny gwar
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj
Wbrew tak zwanej ironii losu

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole ................

[Renatas46]

http://www.youtube.com/watch?v=fFvfsrA_1gE

Dwa tysiące roków ciesy
Tako nowina
Ze nom Bóg zesyło z nieba
Swojego Syna

Syćka my się tu zebrali
Na jego chwałe
By uciesyć nasym graniem
Dzieciątko małe

Ref. Łokarynki, fujarecki, skrzypki, dudy, basy
Hej zagrojcie Jezuskowi po syściutki casy

Cuwoł Maciek przy łowieckach
Późnym wiecorem
Kiedy nogle rozgorzała
Łuna nad borem

Tysiąc trombit jak z harmatów
Naroz rykneło
I ze snu na równe nogi
Syćka staneło

Janiołowie całom hurmom
Z nieba spłyneli
I przy struchlałych pasterzach
Rzędem staneli

Nie łopodal w lichym żłobie
Dzieciątko kwili
Zbierojcie się do stajenki
Cas Mu umilić

Ref. Łokarynki, fujarecki...

Smarujcies kalafonijom
Zmursałe smycki
Co by się nie wystrasyło
Wasej muzycki

Niech się ciesy i raduje
Dziecina świento
I kiej zaś do nieba wróci
Ło nos pamiento

Ref. Łokarynki, fujarecki...

[Renatas46]

http://www.youtube.com/watch?v=_4Z1eUEU1iA

Gore gwiazda Jezusowi w obłoku
Józef z Panną asystują przy boku, przy boku

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

Wół i osioł w parze służą przy żłobie, przy żłobie
Huczą, buczą delikatnej osobie, osobie

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

Pastuszkowie z podarunki przybiegli, przybiegli
W koło szopę o północy obiegli, obiegli

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

Anioł Pański sam ogłosił te dziwy
Których oni nie słyszeli jak żywi, jak żywi

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

Anioł Pański kuranciki, kuranciki wycina, wycina
Stąd pociecha dla człowieka jedyna, jedyna

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

Już Maryja Jezuleńka powiła, powiła
Stąd wesele i pociecha nam miła, nam miła

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

Gore gwiazda Jezusowi w obłoku, w obłoku
Józef z Panną asystują przy boku, przy boku

Ref.:
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem
Hejże ino dyna, dyna, narodził się Bóg dziecina
W Betlejem, w Betlejem

[Renatas46]

Dziś przypomniałam sobie wspaniałego artystę.
Jacek Lech- gdzie szumiące topole.
http://www.youtube.com/watch?v=7ybDT--IfE0


Pod nogami kurz przebytej drogi,
przed oczyma pierwsza zieleń pól,
kiedyś ojciec wrócił tu z nad Oki,
kiedyś wrócił, wrócił właśnie tu.

Ref.
Gdzie szumiące topole
biją w niebo wysoko,
gdzie wiklina się kłania
wędrującym obłokom,
gdzie na piasku wiślanym
ścieżek plączą się sieci,
gdzie ptak szuka schronienia,
zanim dalej odleci,
gdzie każdego domu
drzwi otwarte,
gdzie bielonych sadów
kwiaty barwne,
gdzie kąkole i maki
strzegą ciszy przy drodze,
gdzie jest gościem serdecznym
nieznajomy przechodzień.

2.
Ile lat minęło od tej pory,
inne miasta, inny rzeki nurt,
lecz jak ojciec nie zapomnę o tym
że i moje miejsce właśnie tu…

Ref.

[nutaDo]

Święty Szczepan po kolędzie

Krakowska pieśń kolędnicza powstała w kościele Św. Szczepana, z którego to kolędnicy, razem z kolędnikami z kościoła Św. Jana, szli po kolędzie do Panien Franciszkanek przy kościele Św. Jędrzeja.

Święty Szczepan po kolędzie gdy chodził,
Wnet się kniemu i Jan święty nagodził.

Pójdźmyż prosto mój Janeczku do szopy,
Gzie nam gwiazda drogę ściele w też tropy.

Znajdziemy tam pacholątko nadobne,
Mówią wszyscy że jest Bogu podobne.

Obyczajnież Panie Janie witajcie
To dzieciątko, pięknie mu się kłaniajcie.

I wy Stefan z ostróżnością dla Boga
Przyklękajcie, by nie trzasła podłoga.

Rozumiałby stary Józef że to wy,
Byłżeby śmiech jako mówią gotowy.

Nie uczcież wy miły Janie Stefana,
Mam ja zdrowe do klękania kolana.

Weźmiewa też małe dziatki w tę drogę,
Będą cup, tup, przed dzieciątkiem w podłogę.

Tak choćby się co nam starym przydało,
W kupie dziatwy za nicby się nie zdało.

Pójdźmyż prędko witać Pana nowego,
Niechaj nas nikt nie uprzedza do niego.

Po kolędzie zaś do tego klasztora
Wstąpmy, bo tu dobra nasza podpora.

Dobrodziejka Jejmość Xieni jest szczodrą,
Da posiłek i kolędę nam dobrą.

Tu z nią święty Jędrzej wraz gospodarzy
Bardzo dobrze, i wszystko się im darzy.

Matka też Salomea Gospodynią;
Oneć to tu wszystkie nam dobrze czynią.

Więc możem się tego pewnie spodziewać,
Że nie będziem próżno gębami ziewać.

Każą wina po półgarca nalewać,
My też nie ustaniemy grać i śpiewać.

http://www.youtube.com/watch?v=wFdKO3Uqtfo

[Renatas46]

http://www.youtube.com/watch?v=SwgBgZdH6XM

[Vika]

Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje


1. Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje,
I jako słońce niebo jaśnieje?

Ref.: Chrystus, Chrystus nam się narodził,
Aby nas od piekła oswobodził.

2. Dlaczego dzisiaj Boży Aniele,
Ogłaszasz ludziom wielkie wesele?

Ref.: Chrystus...

3. Dlaczego gwiazda nad podziw świeci,
I przed Królami tak szybko leci?

Ref.: Chrystus...

4. Czemuż pasterze do szopy śpieszą?
I podarunki ze sobą niosą?

Ref.: Chrystus...

[Vika]

http://www.youtube.com/watch?v=orv0C...eature=related

Kolęda "Dlaczego dzisiaj"
w wykonaniu Moniki Borys

[Renatas46]

Nie zapominajmy piosenek Anny German.
Ja Bardzo je lubię.

http://www.youtube.com/watch?v=6E3iy-Wcizg

[Vika]

Napisał Renatas46

Nie zapominajmy piosenek Anny German.
Ja Bardzo je lubię.

http://www.youtube.com/watch?v=6E3iy-Wcizg

Ja także byłam i jestem Jej fanką.
Pozdrawiam miło

Anna German - Dziekuje Ci Moje Serce (lvp121)

http://www.youtube.com/watch?v=J-CUE7gA6Ck

[Renatas46]

Viko, piękna piosenka, cudny niespotykany głos.

A. German- greckie wino.

Pamiętam małe białe miasto w ostrym świetle dnia
Popołudnie puste wypalonej słońcem aż do dna.
Leniwy czas w uliczkę tę prowadził nas.
Kafejka i chłodne wino, które krąży z rąk do rąk.
W kwadracie cienia, w cichym natchnieniu trwał taneczny krąg.
Południa czas połączył nas ostatni raz.

Zorba i ty wszystko w pustkę odpłynęło,
Wino i ty, to co było już minęło.
Zorba i ty, to się wszystko zamieniło
Na wspomnienia pył.
Zorba i ty, jeszcze w sercu rytm południa.
Wino i ty, znikła gdzieś nadzieja złudna.
Zorba i ty, to już nasze pożegnanie,
Czas żegnaj mi.

Za oknem piach mazowiecki, sosna krzywa, smutny świerk.
Powoli dnia już ubywa, już niedługo pierwszy śnieg.
Zwyczajny czas, nie pierwszy raz odmienił nas.
W powodzi zdarzeń odpływa coraz dalej tamten dzień.
Wśród nowych zdarzeń pozostał jednak twojej twarzy cień.
By raz po raz, choć płynie czas, mógł łączyć nas.


http://www.youtube.com/watch?v=10duOc2ApIY

[Renatas46]

Goethe Johann Wolfgang

Król Olch

Noc padła na las, las w mroku spał,
Ktoś nocą lasem na koniu gnał.
Tętniło echo wśród olch i brzóz,
Gdy ojciec syna do domu wiózł.

- Cóż tobie, synku, że w las patrzysz tak?
Tam ojcze, on, król olch, daje znak,
Ma płaszcz, koronę i biały tren.
- To mgła, mój synku, albo sen.

"Pójdź chłopcze w las, w ten głuchy las!
Wesoło będzie płynąć czas.
Przedziwne czary roztoczę w krąg,
Złotolitą chustkę dam ci do rąk".

- Czy słyszysz, mój ojcze, ten głos w gęstwinie drzew?
To król mnie wabi, to jego śpiew.
- To wiatr, mój synku, to wiatru głos,
Szeleści olcha i szumi wrzos.

"Gdy wejdziesz, chłopcze w ten głuchy las,
Ujrzysz me córki przy blasku gwiazd.
Moje córki nucąc pląsają na mchu,
A każda z mych córek piękniejsza od snu".

- Czy widzisz, mój ojcze, tam tańczą wśród drzew
Srebrne królewny, czy słyszysz ich śpiew?
- O, synku mój, to księżyc tak lśni,
To księżyc tańczy wśród czarnych pni.

"Pójdź do mnie, mój chłopcze, w głęboki las!
Ach, strzeż się, bo wołam już ostatni raz!"
- Czy widzisz, mój ojcze, król zbliża się tu,
Już w oczach mi ciemno i brak mi tchu. -

Więc ojciec syna w ramionach swych skrył
I konia ostrogą popędził co sił.
Nie wiedział, że syn skonał mu już
W tym głuchym lesie wśród olch i brzóz.
( Przekład swobodny Wisławy Szymborskiej )

Jakie wrażenia po przeczytaniu?

z netu

[Pamira]

Pamiętam ,jak przerabialiśmy ten utwór w liceum na języku niemieckim, a mieliśmy świetną nauczycielkę. Mieliśmy się na pamięć go nauczyć. Chociaż nie bardzo mi szło z niemieckiego, to jednak coś tam mi w głowie pozostało. Renatas a dzięki tobie przez moment wróciłam do tamtych dawnych lat. Bardzo mnie poruszył ten utwór. Jest cudowny.

[Vika]

Napisał Pamira

Pamiętam ,jak przerabialiśmy ten utwór w liceum na języku niemieckim, a mieliśmy świetną nauczycielkę. Mieliśmy się na pamięć go nauczyć. Chociaż nie bardzo mi szło z niemieckiego, to jednak coś tam mi w głowie pozostało. Renatas a dzięki tobie przez moment wróciłam do tamtych dawnych lat. Bardzo mnie poruszył ten utwór. Jest cudowny.

Mnie również.Utwór dramatyczny w swej treści.
Można by go również przenieść na czas obecny.

A dziś na kanale Kultura oglądałam siostry Winiarskie- Marię i Barbarę.
Przeurocze.
Siostry Winiarskie to jeden z najlepiej zapamiętanych duetów artystycznych naszych czasów. We wspomnieniach Maria Winiarska mówi: "byłyśmy jednym organizmem". Osiem lat temu, kiedy po ciężkiej chorobie odeszła Barbara, polska scena odczuła wielką stratę. Choć ona sama już dawno wycofała się z życia artystycznego, by móc opiekować się swoją chorą córeczką, tego dnia - 18 września 2002 r. - szansa na to, że pojawią się razem na jednej scenie, bezpowrotnie wygasła. To była wielka strata.
.A to jeden z zabawnych utworów jaki znalazłam;
Żaboraba
http://dano2005.wrzuta.pl/audio/8aN1...kie_-_zaboraba

[Renatas46]

Na zawsze zapamiętamy niepowtarzalny głos K. Kolbergera.

Krzysztof Kolberger- Hymn o miłości.
http://www.youtube.com/watch?v=H5vgdr_Vt4E

[nutaDo]

do #354 - Renatko, dodam, że Franciszek Schubert napisał muzykę do utworu Goethego: der Erlkonig.

http://www.youtube.com/watch?v=-9yGw...eature=related

[Vika]

MAREK GRECHUTA - Dni ktorych nie znamy

http://www.youtube.com/watch?v=oG6pEolAKm8

Minęło już 4 lata ,jak nie ma go pośród nas.

[Renatas46]

Tak Viko, M.Grechuta to niezapomniany artysta.

A ja chciałabym przypomnieć poezję J. Iwaszkiewicza.

Gorzka miłość
Jarosław Iwaszkiewicz


Co wieczora, gdy wszystko cichnie,
Słychać tylko siklawy,
Jak siklawa moja miłość co wieczora
Uderza o skały.

Uderza i rozbija się na drobne fale,
Ucieka, całą noc bieży,
A potem w świetle poranka,
Jak ranny jastrząb leży.

W pościeli zielonych liści,
W pościeli jasnych promieni
I myśli, że noc nadejdzie
I miłość znów w potok zmieni,

Potok szumiący żalem,
Potok uderzający,
Potok łzami wezbrany,
Potok gorący...