Życie samotnych seniorów

[Arti]

Śmierć, wydarzenie. Przejście w inny wymiar.
Gdy zasypiamy to też jest podobne do śmierci.

Wiktor ( lat 5 i 1/2 ).

Mamo, ja nie chcę umrzeć ..... co ja tak będę leżał i leżał.

[ostatek]

Witam się z Wami i życzę dobrych Świąt. Czytam wątek, aczkolwiek nie czuję się upoważniona do pisania w nim. Po cichutku się przyznam, że lubię samotność. Proszę, nie mówcie, że jej nie rozumiem... bo różnie w życiu bywało.

Wielkanoc jest zwycięstwem życia nad śmiercią. I myślę, że dziś powinniśmy się na nim skupić. Życie, pusty grób Pana "Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tu; zmartwychwstał" (Łk 24, 5-6)... Słowianie świętowali Gody Jare, powrót do życia przyrody uśpionej przez złą zimę, a także Dziady wiosenne, pamięć przodków... Wyraj, Nawie, pastwisko Welesa, potrójna dusza, której część odradza się w następnych pokoleniach...
Jednak życie... choć śmierć jest nieunikniona. Jesteśmy tutaj gośćmi, przechodniami, mgnieniem oka... bądźmy więc dobrze. Cieszmy się życiem, darem największym. Wbrew pozorom człowiek nie jest samotną wyspą. Bywa sam, ale nie jest samotny tak do końca.

Czy boję się śmierci? Nie. Już nie. Zajrzałam jej w oczy, oswoiłam... Reszty dokonał mistrz zen odpowiadając na pytanie ucznia -

- Co będzie, kiedy go nie będzie?
- A co było, kiedy Ciebie nie było?

Obrazek z sieci

[hutkow]

No to pierwszy dzień Świąt mamy za sobą myślę,
że był dla nas łaskawszy jak inne dni.
Ja byłem u starszej córki,bo młodsza
miała dyżur w przychodni rtg.
Zaś dzisiaj będę właśnie u niej,
pojedziemy sobie do naszego leśnego ogrodu.




pozdrawiam Edward

[toy_]

Ooo....jakie niezapominajki....

[Winia]

Witam
Z ciekawości co się działo na wątku w okresie świąt przeglądam posty i liczbę odwiedzin. Jest ponad 600 odwiedzin w ciągu 48 godzin i kilka wpisów.

Wyobrażam sobie taki oto obraz.
Wirtualni idą w odwiedziny na wątek, wiedzeni różnymi potrzebami. Mimo, że wirtualni w cichości ducha najprawdopodobniej mają nadzieję, że zostaną zauważeni. A tu, na wątku nie ma wirtualnego gospodarza, nikt ich nie wita, więc spacerują czytając lub nie, dokonują przemyśleń lub nie, itp. i ostatecznie opuszczają wątek. W realnym świecie, nie musimy rozmawiać, wystarczy świadomość, że obok nas ktoś jest. Czy odwiedzając wątek zaspakajamy swoje oczekiwania?
I tym pytaniem wracam do świata rzeczywistego.

Za oknem piękne słońce. We dwie idziemy na spacer po łąkach i lasach. Będziemy zbierać kwiaty mniszka lekarskiego na miodowy syrop i inne preparaty.
Miłego dnia.

[Arti]

Napisał Winia

Witam
Z ciekawości co się działo na wątku w okresie świąt przeglądam posty i liczbę odwiedzin. Jest ponad 600 odwiedzin w ciągu 48 godzin i kilka wpisów.

Wyobrażam sobie taki oto obraz.
Wirtualni idą w odwiedziny na wątek, wiedzeni różnymi potrzebami. Mimo, że wirtualni w cichości ducha najprawdopodobniej mają nadzieję, że zostaną zauważeni. A tu, na wątku nie ma wirtualnego gospodarza, nikt ich nie wita, więc spacerują czytając lub nie, dokonują przemyśleń lub nie, itp. i ostatecznie opuszczają wątek. W realnym świecie, nie musimy rozmawiać, wystarczy świadomość, że obok nas ktoś jest. Czy odwiedzając wątek zaspakajamy swoje oczekiwania?
I tym pytaniem wracam do świata rzeczywistego.

Za oknem piękne słońce. We dwie idziemy na spacer po łąkach i lasach. Będziemy zbierać kwiaty mniszka lekarskiego na miodowy syrop i inne preparaty.
Miłego dnia.

zaglądam tu z ciekawości
i tak sobie myślę skoro jest tyle wątków na tym forum ...ponad 11 tyś i istnieje ten to czegoś oczekują ci co tu piszą.
tylko czego nie wiem.

Źle się czują gdy są sami ? brak im ...
pomysłu na życie ?

Mieszkam sama lecz nie czuję się samotna.
Mnie jest dobrze tak jak jest. "Robię to co chcę" i mogę jak nie mogę to zwracam się do ludzi o pomoc... życie w pojedynkę ma swoje plusy i minusy.

Przeorganizować proponuję własne i będzie ok... oczywiście po zastanowieniu "Jak chcę żyć" "Jak ma to wyglądać."

i powodzenia

Świętowaliśmy zmartwychwstanie a więc do życia, do życia ludzie...ile nam jeszcze zostało

http://www.youtube.com/watch?v=iBZaL...=RD-Oo_73SlOwk

Życie to droga

[wankabor]

Najgorsze co człowiek może uczynić sam sobie, to przyzwyczaić się do swojej samotności.

[Winia]

Arti

Na tym wątku byłaś 02.02.2014r. - twój post #1690
i dopiero teraz 20.04.2014r. - post #1981 i dzisiejszy # 1986

Co czujesz w tej chwili?

Czekam na odpowiedź.

[senesco]

Napisał Winia

Arti
Na tym wątku byłaś 02.02.2014r. - twój post #1690
i dopiero teraz 20.04.2014r. - post #1981 i dzisiejszy # 1986
Co czujesz w tej chwili?
Czekam na odpowiedź.

Winiu, z zawodowej ciekawości, a czemu ma służyć taki egzamin?
Wankabor ma rację, najgorzej jest przywyczaić się do samotności, to znaczy uczynić z niej nawyk. Ucieczkę od lęku przed kontaktem z innymi.
Ale zaakceptować samotność to nie to samo.
Akceptując siebie, akceptujemy też to, co niesie nam los.
Łatwiej możemy nawiązać kontakt, bo żaden nie jest osatatecznym rozwiązaniem problemu. Żaden nic nie mówi o nas, ani nie warunkuje naszej dalszej egzystencji.
Przychodzimy, spotykamy się, rozchodzimy, ale żyjemy sami i to jest OK.

Równie dobrze, można powiedzieć, że nic gorszego nie można zrobić sobie, jak odrzucić swoją samotność. To znaczy nie akceptować siebie i nie tolerować jej.
Podejmowanie kontaktów nie musi wiązać się z przymusem zaznaczania swojej obecności.
Ani wpisem, ani gadulstwem.
W samotności wszyscy chcemy być wysłuchani, ale też musimy pamiętać, że to znaczy, iż ktoś musi słuchać.

Arti znalazła sposób na samotność i to dobrze. Odwiedza forum i spotyka się z ludźmi. Nie musi jednak codziennie pozostawiać postu na każdy temat.
Wątków jest wiele i w każdym są ludzie.

[Arti]

Napisał Winia

Arti

Na tym wątku byłaś 02.02.2014r. - twój post #1690
i dopiero teraz 20.04.2014r. - post #1981 i dzisiejszy # 1986

Co czujesz w tej chwili?

Czekam na odpowiedź.

radość oraz ból w biodrze i w stopie...

[Winia]

Senesco i Arti
Wykazałam zainteresowanie, po tym co przeczytałam w podanych postach. Czy jest coś z egzaminu w pytaniu - co czujesz w tej chwili? Arti mogła nie odpowiadać nie chcąc wchodzić w rozmowę, ale odpowiedziała. Już wiem co ją boli.

[senesco]

Napisał Winia

Senesco i Arti Czy jest coś z egzaminu w pytaniu - co czujesz w tej chwili?

Winiu - tak, forma.
Zainteresowanie jest bardzo miłe, a wolność odpowiedzi oczywista i na szczęście pełna uśmiechu.

[Arti]

Napisał Winia

Już wiem co ją boli.

Jutro wybieram się Winiu na basen na masaże wodne. po dzisiejszych pracach ogródkowych a po basenie umówiona jestem, zaproszona do koleżanki która ma mamę 92 lata która ostatnio podupadła na zdrowiu.
Posiedzimy, pogadamy.

[hutkow]

Aniu po drodze wpadnij do mnie,
mojego ciasta jeszcze nie ruszałem.
Córki mnie szczodrze obdarowały,
popijemy naleweczką mojej roboty.

[Arti]

Napisał hutkow

Aniu po drodze wpadnij do mnie,
mojego ciasta jeszcze nie ruszałem.
Córki mnie szczodrze obdarowały,
popijemy naleweczką mojej roboty.

za daleko mieszkasz za daleeeeko mieszkasz.
Edwardzie posiałam kwiatki w takim czymś specjalistycznym do tego ze sklepu ogrodniczego.
Wyrosło w "oczkach" po kilka i mają po dwa listki.
Zostawić jedno i wyrwać resztę czy wyrwać i wsadzić w doniczki te maluchy czy poczekać jeszcze.
Piszą żeby pikować w maju co to się ma robić..wsadzać do doniczek?

Gazania takie mają być a kwitną długo.

[Pamira]

Pozdrawiam samotnych seniorów

[hutkow]

Aneczko myśmy kiedyś mieli te cuda,
pozostaw tak jak jest,
będzie śliczny mixmax.
Co to znaczy ,,za daleko,,
dla seniorki.
Edward

[Arti]

Witajcie Single

Napisał hutkow

Aneczko myśmy kiedyś mieli te cuda,
pozostaw tak jak jest,
będzie śliczny mixmax.
Co to znaczy ,,za daleko,,
dla seniorki.
Edward

No to zostawiam
zastanawiałam się jak te drobiny poprzesadzam w doniczki...no jak nic w okularach )))
pierwszy raz to mam robić a więc robota stresująca
no lecz każdy pierwszy raz...rozumiesz, wiesz jak to jest.. no chyba, że masz inaczej
Mnie pierwszy raz stresuje. Perfekcjonizm się odzywa

Trochę roboty mam zanim dziś wyjdę z domu a więc pa Single
Jedne ręce, to i robota posuwa się wolniej.

[hutkow]

Co tak nagle wszyscy wątkowi uczestnicy zamikli,
nie dzielą sopostrzeżeniami,uwagami,radami.
U mnie pogoda byle jaka,słoneczko za chmurami,
bojaźliwie czasem spoziera na ziemię.
Liczę na jakąś litościwą duszę,
że się wreszcie odezwie.Ostatnio nie mam
z kim porozmawiać , nie wszyscy umią rozmawiać
z samotnymi,Edward

[senesco]

Edwardzie - pogoda jest bardzo piękna, jest jaka jest, zawsze dobra, o ile potrafisz z niej korzystać.
Ale oczywiście to mantra, ja nie znoszę słońca. Czekałem na zapowiadaną burzę i deszcz, a w wokół tylko potworna jasność.
Jedyne, co w słonecznej pogodzie dobre, to ptaki.
Jeśli ktoś szuka dowodu na istnienie Boga, to pokazuję mu wróbla. Małe to to, ale jakże radosne i uśmiechnięte...

Jeśli nie masz za wiele pracy, proponuję Ci rozrywkę. Poszukaj swego zaklęcia szczęścia.
Właśnie popełniłem na blogu na ten temat tekst, a nocą szperałem, czytałem, analizowałem.

Poszukaj w sobie takiej mantry, afirmacji przywołującej szczęście. Poszukaj jej rytmu, kroku, poszukaj jej na głos.
Samotność może być zbawienna.
Nikt nie patrzy, nikt nie skrytykuje.
Można podrygiwać (lub tańczyć, kto potrafi), można śpiewać na głos...
Na mnie ze zdumieniem patrzy kot, więc muszę to robić tylko w myślach.

Takie zaklęcie potrafi przywołać i słońce, i przyjaciół.

Naprawdę działa.