Jak usunąć swój profil?..

[Olenka4958]

Niezle namieszałam.Teraz nie wiem jak usunąć swój profil.Pomóżcie!...

[Alsko]

chcesz usunąć cały profil? Czy tylko część zapisanych danych?
Sprawdziłam, w ogóle nie masz swojej strony.

[Alsko]

klikasz na czerwonej belce "ustawienia", z rozwiniętej listy wybierasz "profil" i wypełniasz rubryczki. Masz zaznaczone, co z tego, co wpiszesz, będzie widoczne dla forumowiczów. Na końcu zatwierdzasz i powinno być OK.
To samo możesz zrobić przez "szybkie menu".
Powodzenia

[Gabi K.]

Napisał Olenka4958

Niezle namieszałam.Teraz nie wiem jak usunąć swój profil.Pomóżcie!...

albo napisz do administratora

[Olenka4958]

Dziękuję ale.. nie wiem w co mam wejśc na profilu,zniknęła mi srona -wiem.Nie wiem natomiast jak to zrobiłam.?Napisałam do administratora,może pomoże?.Chciałabym tutaj zostać.Po prostu założę potem profil od nowa.Pozdrawiam was panie..

[Alsko]

nie martw się Ja takie cuda wyczyniałam i wyczyniam, że moje - przyzwyczajone do mnie - dziecko nie może wyjść z podziwu

[Malgorzata 50]

U mnie zniknely np.wszystkie wpisy koleżanek i nie mam pojecia dlaczego

[chickita]

A ja się już wystraszyłam, ze ktos chce prysnąć z klubu i nie wie jak to zrobić? Uff.

[Basia.]

Napisał Olenka4958

Dziękuję ale.. nie wiem w co mam wejśc na profilu,zniknęła mi srona -wiem.Nie wiem natomiast jak to zrobiłam.?Napisałam do administratora,może pomoże?.Chciałabym tutaj zostać.Po prostu założę potem profil od nowa.Pozdrawiam was panie..

już wszystko w porządku, Oleńka ma stronkę.

[Olenka4958]

Hej kobietki..jestem.Pomogła mi Pani administrator, za co przesyłam jej serdeczne dzięki.Hmm...myślałyście,że odejdę "po angielsku"? Mam nadzieję,że nie stanę się znowu "fatamorganą".

[walkiria57]

Droga Oleńko!

Mój syn jest informatykiem, programistą.W domu od chwili jego narodzin, niemalże były komputery. Kilka rozebrał na drobne, a ja brałam coraz to nowe kredyty na nastepne maszyny, bo wiedziałam, ze to jego życie i przyszłość. Tyle, że ja sama bałam sie komputera do tego stopnia, ze czasami mi się śniło, że one gryzą.

Dopiero w tym roku, w kwietniu, zainstalowałam sobie "centrum operacyjne". W domu jest pięć komputerów i dwa laptopy. Z internetu można korzystać w ogrodzie, po prostu raj. Chodzi tak szybko, ze odpowiada, zanim ja zdążę skończyć polecenie. Syn jest administratorem sieci. Ale strach mnie paraliżował. Nie chcesz wiedzieć, co przeżyłam, kiedy syn uczył mnie podstaw. Bałam się nawet kursora. Ale kiedy po raz pierwszy założyłam sobie samodzielnie konto, kiedy otrzymałam na Allegro trzecią gwiazdkę, kiedy stwierdziłam, że nie jestem inwalidką z wyboru, samopoczucie skoczyło do góry o ładnych parę punktów.

Oczywiście, też namieszałam w necie. Czasem wołałam o pomoc, bo nie miałam pojęcia, co robić. "Wisi mi!!!" - wrzeszczałam do dziecka. "To go zrestartuj". "Nic nie daje!!!". "To go zresetuj". I tak, krok po kroku, nie muszę już płakać, że cos mi nie działa, a to kot wypiął po prostu kabel, harcując po pokoju.

Temu klubowi przyglądałam się od jakiegoś czasu. Tu są naprawdę świetni ludzie. Mimo że mnie nie znają (nowicjuszka), jestem przekonana, że moge liczyć na wsparcie.

[Malgorzata 50]

jasne ,witaj w klubie i daj sie poznac

[walkiria57]

I jeszcze bardzo przepraszam za literówki. Poza tym szwankuje mi alt i czasem wszystkiego nie wyłowię. Za pierwszy wolny grosz kupię klawiaturę, bo te, które są w domu jakoś mi nie odpowiadają, tak zwane ergonomiczne, o z lekka innym układzie.

[walkiria57]

Dzięki, Małgorzato za powitanie.

Mam pół wieku (Boże, jak to brzmi...), energię i zainteresowania kobiety ćwierćwiecznej. Jestem wdową, mój syn ma 28 lat i nie zanosi się na moje babkostwo, bo on jest idealistą i to odpowiedzialnym idealistą, zatem chyba poczekam na jego tatusiostwo jeszcze parę lat.

Uczę języka polskiego, daję korki z francuskiego, jak jest komu. Jestem już zmęczona zawodem, młodzież porozumiewa się gestami i monosylabami, zamiera język. Esemesy i gadu-gadu dopełniaja rozpaczy. Jak najkrócej, jak najszybciej i z jak najmniejszym wysiłkiem. Poprawność językowa nie jest już wyznacznikiem kultury czy pozycji społecznej.

Trzeba jakoś z tym żyć.

Cieszę się, że jestem w Klubie. Pozdrawiam wszystkich. Jezeli mi sie uda, a nie jest to pewne, zawalczę z załącznikiem.

Nie zawalczę, bo najpierw "musiałabym to wrzucić na stronę, a potem kopiować. A dla ciebie, mama, to jest za rok, moze dwa..." - tak powiedziała moja progenitura przed chwilą. Ale ja jestem ambitna, więc kiedyś zobaczycie tego kota z mojego pulpitu.

Juz sie stad wylogowalem,ale zerknalem do poczty,i co widze? list!Matko Jedyna,kobieta przyznaje ze -rozgryzc- jest prawidlowo ,kaze mi sie czuc madrym,a na forum do popelnionego bledu przyznac sie nie chce.Nie rozumiem,po coz mialaby sie przyznawac,wszyscy widzieli,mnie zjechala jak dorozkarska szkape, za literowke,a ja sie naprawde bawilem,nie wiedzialem ,ze tak smiertelnie powaznie to traktujecie Panie Szanowne,jak przeczytalem ze ktos zdrowie traci i nerwy....oby nigdy nie dotknely Was wieksze nieszczescia,niz uszczypliwosc wiekowego osobnika/ode mnie tylko Kruszwica starsza/,ktory chcial troche podokuczac frywolnym staruszkom,a zaklad dotyczyl zmiany statusu przed zablokowamiem-zdazylem,draznilem celowo,prowokowalem a Wy rozjazgotalyscie sie jak stare telefony.Teraz wybywam,a Ty HB nie przejmuj sie tylko najpierw pomysl zanim rzucisz, bo rzut niecelny byl i szkoda energii.Bawcie sie Stokrotki.Moze kiedys zajrze.

[Alsko]

jestem w wątku dotyczącym profilu, więc mogę zupełnie spokojnie poprosić psiaro-kociarę: uzupełnij swoją osobistą stronę albo wpisz coś w >przedstaw się<. A na stronach >powitania< odezwie się chór forumowiczów

Zazdroszczę Ci syna "pod ręką". Och, jak zazdroszczę! Mój potomek rzucił mnie na głęboką, ciemną wodę i podawał koło ratunkowe telefonicznie. Ale szybko się zniechęcił i na ogół krzykiem mnie dopinguje do myślenia

[Olenka4958]

Napisał walkiria57

Droga Oleńko!

Mój syn jest informatykiem, programistą.W domu od chwili jego narodzin, niemalże były komputery. Kilka rozebrał na drobne, a ja brałam coraz to nowe kredyty na nastepne maszyny, bo wiedziałam, ze to jego życie i przyszłość. Tyle, że ja sama bałam sie komputera do tego stopnia, ze czasami mi się śniło, że one gryzą.

Dopiero w tym roku, w kwietniu, zainstalowałam sobie "centrum operacyjne". W domu jest pięć komputerów i dwa laptopy. Z internetu można korzystać w ogrodzie, po prostu raj. Chodzi tak szybko, ze odpowiada, zanim ja zdążę skończyć polecenie. Syn jest administratorem sieci. Ale strach mnie paraliżował. Nie chcesz wiedzieć, co przeżyłam, kiedy syn uczył mnie podstaw. Bałam się nawet kursora. Ale kiedy po raz pierwszy założyłam sobie samodzielnie konto, kiedy otrzymałam na Allegro trzecią gwiazdkę, kiedy stwierdziłam, że nie jestem inwalidką z wyboru, samopoczucie skoczyło do góry o ładnych parę punktów.

Oczywiście, też namieszałam w necie. Czasem wołałam o pomoc, bo nie miałam pojęcia, co robić. "Wisi mi!!!" - wrzeszczałam do dziecka. "To go zrestartuj". "Nic nie daje!!!". "To go zresetuj". I tak, krok po kroku, nie muszę już płakać, że cos mi nie działa, a to kot wypiął po prostu kabel, harcując po pokoju.

Temu klubowi przyglądałam się od jakiegoś czasu. Tu są naprawdę świetni ludzie. Mimo że mnie nie znają (nowicjuszka), jestem przekonana, że moge liczyć na wsparcie.

Dzień dobry Walkirio.Wierz,mam internet zaledwie od roku.Nawet niezle sobie radzę ale ..każde nowości są trudne.Trzeba czasu,żeby poznać wszystkie arkana portalu.Będąc w googlach znalazłam ten portal.Zainteresowała mnie sama nazwa strony.."klub" i "senior".Pomyślałam..napewno są tam fajni ludzie -"normalni"a przedewszystkim w podobnym wieku.Ludzie z ,którymi można szczerze porozmawiać.Zapewne jeszcze potrwa zanim będę aktywna na postach swoich i drugich.Mam nadzieję,że poznacie mnie lepiej.Chcę tutaj być,ponieważ choć jestem bardzo krótko,widzę,że gro osób jest bardzo miłych.Czuję się trochę zażenowana kiedy ktoś zwraca się do mnie.Ale.. to miłe,że ktoś zauważył mnie i moją skromną osobę.Myślę, podobnie jak Ty ,że będą mnie wspierać.

[emka46]

Każdy tutaj będzie Cię wspierał w miarę swoich komputerowych umiejętności.

[walkiria57]

Witam ponownie. Trochę, tak, jak Oleńce, nieswojo mi jeszcze. Ale przecież damy radę, bo jesteśmy NORMALNI, bo poza nami głupoty kłótni o byle co.

[walkiria57]

A poza tym, Ty już umiesz cytować, a ja ciągle sobie klnę przy próbach, chociaż prawdopodobnie jest to proste, "jak wysikać dziurkę w śniegu", jak zwykł mawiać mój syn.