Sowa do dzięcioła czyli poradnik od babci i dziadka

[elizka]

Powstrzymaj się
/wnuczko kochana i ty dziadziusiu/
od krytykowania publicznie innych,a zwłaszcza członków rodziny.


Mały poradnik życia.

[elizka]

Codziennie dawaj swojej rodzinie odczuć
jak bardzo ją kochasz - słowami,uściskiem,troską.




http://miauhau.pl/post/4927/kotka-za...oniecznie.html

[Siri]

Wesołych Świąt....

[bachor]

Zaw*sze trze*ba po*dej*mo*wać ry*zyko. Tyl*ko wte*dy uda nam się pojąć, jak wiel*kim cu*dem jest życie [...].



Wesołych Świąt i wytrwałości w Nowym Roku !

[elizka]

Dziękuję za życzenia.
Odwzajemniam stukrotnie.



http://deser.gazeta.pl/deser/56,1118...randt,,13.html

Każdy człowiek,którego poznajesz,
wie coś,
czego ty nie wiesz.

Ucz się od ludzi.

Mały poradnik życia.

[elizka]

Kochane wnusie!
Cieszymy się ogromnie,że o nas pamiętacie.
To najwspanialsze co można czynić dla ludzi bliskich i dalszych






Dziękujemy tez wszystkim maluszkom za piosenki i wierszyki

https://www.youtube.com/watch?v=ZatZXyufA-w

[elizka]

Niejeden rekin sobie życzy,
by dorodna szprotka wiodła go na smyczy.

/przysłowie polskie/

[elizka]

Wnuczki uczą babcię i dziadka

- Babusiu zaśpiewaj.
- O czym kochanie?
- O koko.



Myślę,myślę.....

No to śpiewam -

Wyleciał ptaszek z Łobzowa,
Usiadł na rynku Krakowa,
Asa tadarasa, asa tadarasa
Usiadł na ryku Krakowa

- Tak?
A wnuczki bliźniaczki śmieją się radośnie i pokazują,dotykając głowami podłogi, jak to w Krakowie domy stanęły na głowie.


Wyleciał ptaszek z Łobzowa,

usiadł na rynku Krakowa,

asa, tadarasa, asa, tadarasa,

usiadł na rynku Krakowa.



A na tym rynku w Krakowie

domy stanęły na głowie,

asa, tadarasa, asa, tadarasa,

domy stanęły na głowie.



I zatańczyły raz, dwa, trzy,

a ptaszek siedzi i patrzy,

asa, tadarasa, asa, tadarasa,

a ptaszek siedzi i patrzy.



A kiedy się już napatrzył,

to sam zatańczył raz, dwa, trzy,

asa, tadarasa, asa tadarasa,

to sam zatańczył raz, dwa, trzy!

[elizka]

Wnuczka Ola

/3lata od dzisiaj- 6 sierp./

bawi się grzecznie,układając na podłodze puzzle.
Dziadziuś siedzi na fotelu i rozwiązuje krzyżówkę.
- Czy Ty skosiłeś trawnik?- pyta babcia dziadziusia.
- Daj mi, proszę, dzisiaj spokój- odpowiada dziadziuś.

Mija z 10 minut i znad puzzli odzywa się Ola:
-Babusiu,daj spokój dziadziusiowi.

[elizka]

Oglądam z wnusiami stare zdjęcia.
Pokazują paluszkami i pytają:
- A to kto?
-A to?
Mówię - wujek Gustaw, pradziadek Adam, Kazimierz ,prababcia Stanisława,Janina......a one wsłuchują się w nieznane imiona, patrzą na wąsatych pradziadków, babcie w dziwnych sukniach.
Nagle Ola pyta:
-A gdzie są teraz ci ludzie babusiu?
A mnie głos zamiera w gardle i nie moge powiedziec słowa.

Zięć, który siedzi zajęty swoją pracą ,ale i słucha ,podpowiada:
- W niebie są, w niebie.

A mnie łzy płyną. Na szczęście szybko je ocieram i uśmiecham się do dzieci.

[elizka]

Moje wnusie /mają po 3 latka/
bawią się swoimi zabawkami,a mama /moja córka/ słyszy jak szepczą do siebie:
- Te samochodziki już prawie nie jeżdżą,co nie?
- Mikołaj słyszy co my mówimy. On wszystko słyszy.
- Na pewno.

[elizka]

Kochaj muzykę


https://www.youtube.com/watch?v=uYT6IWYey0k

[bachor]

Wiele jest madrości życiowych na tym watku ...

BARDZO SPOKOJNYCH ,ZDROWYCH,RODZINNYCH ŚWIĄT ŻYCZĘ ELIZCE I WSZYSTKIM ZAGLĄDAJĄCYM...!

[Dancia54]

Odnośnie wnuków przeraziłaś mnie Elizko .
Dziś właśnie dowiedziałam się , że w pierwszej połowie czerwca będę miała wnuka . Hm... mam czuć się szczęśliwa ?
Bo boję się i tyle..... Nie panikuję ale lękam się......

[elizka]

Napisał Dancia54

Odnośnie wnuków przeraziłaś mnie Elizko .
Dziś właśnie dowiedziałam się , że w pierwszej połowie czerwca będę miała wnuka . Hm... mam czuć się szczęśliwa ?
Bo boję się i tyle..... Nie panikuję ale lękam się......

To jest największe szczęście jakie może spotkać. To cudowne przedłużenie Ciebie w kolejnym pokoleniu, to bezinteresowna miłość, którą maleństwo Cię obdaruje niezależnie od tego jak wyglądasz, ile masz lat i kim jesteś,
to codzienna radość i troska także.
Tego nie da się opowiedzieć- taka siła
Tak to jest u nas.

[Dancia54]

Elizko , w takim razie wierzę Ci na słowo . Słyszałam , że
ponoć wnuki kocha się bardziej niż swoje dzieci , no cóż -
dzieci kocham nad życie . Ale czas pokaże , niech na świecie
pojawi się wnusio..... , wtedy przekonam się jak to jest .
Cieplutko pozdrawiam .

[kobra5]

Ocho wlazłam przez przypadek i Dańcię złapałam ...a co do kochania wnuków ..to jest tak ; masz prawie same przyjemności ,nie jesteś odpowiedzialna za ich wychowanie ,oceny ,zachowanie ...możesz kochać ,rozpieszczać ile wlezie ...bo już NIC nie musisz ale WSZYSTKO możesz...
Jak młoda skarżyła się na wnuki że niegrzeczne ,że musi pilnować ich w nauce ,że śmiecą ...popatrzyłam na Nią z uśmiechem (wspominając Jej młodość burzliwą durną i chmurną ) i rzekłam córciu ...Pan Bóg nierychliwy ale sprawiedliwy ...a inną razą ...kochanie nie moje małpy nie mój cyrk... To tak żartem ale słabość do wnuków duża jest i rzadko odmawiam .Od małego sama z trójką 2,3 i 7 lat wyjeżdzałam nad jeziora ,uczyłam pływać w zimie jezdzić na nartach ,chodzić na basen ...kiedyś spotkał mnie największy komplement ...wnuczka z dezaprobatą przyglądnęła się wodnemu torowi przeszkód ...i rzuciła gdyby tu była mama na pewno by nam nie pozwoliła...ha młoda jest kwoką a ja uczę ich mądrych wyborów ,swobody w podejmowaniu decyzji ...i tak się uzupełniamy.
Nawet mój syn stwierdził ze zdziwieniem..mamo wiesz ja lubię dzieci mam to chyba po tobie...Ależ się rozgadałam ale jak o dzieciach już tak mam.Przepraszam za wtargnięcie na wątek .Pozdrawiam wszystkich.

[Dancia54]

Kobro miło było mi Cię ujrzeć na tym wątku choć sama tu
również wtargnęłam i nikt mnie nie pogonił . Weszłam
tu bo skoro mam zostać babcią a nie wiem z czym to się
je więc chciałam posłuchać (poczytać) opinie osób bardziej
obeznanych w tym temacie . Ale aby poczytać posty ,
potrzebuję czasu , jest tego sporo ....i to sprawa nie na dziś .
Elizka chyba jest w tej kwestii ekspertem ale Ty Kobro też
masz doświadczenie , widzę .
Pozdrawiam serdecznie , jeśli pozwolicie - będę wpadać .
Dobrej nocki życzę.....

[nutaDo]

Pewnego dnia, bardzo bogaty mężczyzna wziął swojego syna na wieś, aby pokazać mu, jak żyją biedni ludzie. Spędzili kilka dni i nocy na gospodarstwie, gdzie chłopiec mógł zobaczyć życie zupełnie inne od swojego.

Kiedy wracali ze swojej podróży, ojciec zapytał syna:

-„Jak ci się podobała nasza wycieczka?”

-„Było fantastycznie, tato!”
reklama

-„I już teraz wiesz, jak żyją biedni ludzie?” – dopytywał ojciec.

-„Tak, już wiem”

-„No to opowiedz mi, czego nauczyłeś się podczas naszej podróży”

Syn odpowiedział:

„Zobaczyłem, że my mamy jednego psa, a oni aż cztery. My mamy basen, który sięga do środka naszego ogrodu, a oni mają strumyk bez końca. My mamy lampiony, a im noc rozświetlają gwiazdy. My mamy patio, a oni mają cały horyzont. My mamy mały kawałek ziemi, a oni duże pola, których nie jesteśmy w stanie objąć wzrokiem. My mamy służących, którzy nam służą, a oni służą innym. My kupujemy jedzenie, oni je sami produkują. My mamy wysokie mury, które nas bronią, a ich chronią przyjaciele”.

Ojciec chłopca zamilkł. Nie mógł wydusić z siebie ani jednego słowa. Wtedy chłopiec dodał:

„Dziękuję ci tato, że pokazałeś mi, jak bardzo biedni jesteśmy”.

Ta wspaniała historia ma nam pokazać, że bogactwo to nie tylko pieniądze, szlachetne kamienie, piękne budowle. To przede wszystkim to, co uznamy za bogactwo, czyli przyjaciele, niebo pełne gwiazd, możliwość kąpieli w czystym strumyku. Doceniajcie to, co macie.

[elizka]

Z kalendarza " Mały poradnik życia" :



Kiedy kusi cię aby skrytykować rodziców, żonę, męża lub dzieci - ugryź się w język.

When tempted to criticize your parentz, spouse, husband or children - bite your tongue