Panna Jesienna...moje wiersze

[Irenna]

w wieczór wigilijny
do stołu
wszystkich zaprosimy,
zaśpiewamy kolędy,
dobrym słowem i chlebem
się podzielimy...
powspominamy tych,
którzy już odeszli,
uśmiechniemy się do tych,
którzy właśnie przyszli,
poczekamy na tych spóźnionych,
niech usiądą razem z nami...

[maluna]

Ujął mnie za serce Twój wiersz, bo ostatnio
Wigilie wyglądają inaczej
Tak powinno być Irenko, jak napisałaś...

[Irenna]

To w sferze marzeń Małgosiu...dziękuję!

[Astra]

[elizka]

Bóg karmi nas wiarą, nadzieją i miłością. Naszym zadaniem jest tylko dorastać do Nieba.
Nadzieja przychodzi do człowieka wraz z drugim człowiekiem.

DanteAlighieri

Miłości życzę Tobie Irenko i wszystkim Twoim tu gościom.
Miłości od Pana i od ludzi.
Radujmy się.

[Irenna]

Wzajemnie Elizko!Dziękuję i pozdrawiam!

[Irenna]

wszystko przygotowane,przyrządzone
pieczołowicie,
stół ugina się pod dobrem
smakowitym,
talerze zapełnione jadłem
różnorakim,
wszelakich napojów na stole
pod dostatkiem,
wzrok łakomie ślizga się po
mięsach pieczonych,
nos chciwie łowi aromat
zupy grzybowej,
brzuch pomrukuje z nadmiaru
wrażeń,
szczęśliwy z obfitości jedzeniowych
zdarzeń,
ociężałe powieki słodka drzemka
pieści,
zapadam w błogostan rozkosznej
sytości...

[Irenna]

na łóżkach ustawionych
pod ścianami,
w biel pościelową
wychudłe cienie
się wtapiają...
ręce przezroczyste,życiem
naznaczone,
teraz już są spokojne
i uśpione,
w oczach,wpatrzonych w coś
za oknem,
spokój i pogodzenie
z losem...
łóżka ustawione pod
ścianami,
w kolejce do nieba
czekają...

[maluna]

Widzę Irenko, że poruszany temat,
dał Ci do myślenia
Nie należę, do tych pogodzonych z losem
i mam nadzieję, że to się nigdy nie zmieni
Pozdrawiam...

[wiesia.]

Irenko
smutny wiersz, ale prawdziwy.
Ja w odróżnieniu do Małgosi
jestem pogodzona.
Przekonałam się,
że życie pisze różne scenariusze.

[maluna]

Napisał wiesia.

Irenko
smutny wiersz, ale prawdziwy.
Ja w odróżnieniu do Małgosi
jestem pogodzona.
Przekonałam się,
że życie pisze różne scenariusze.

Oj... Wiesia, zobaczymy za kilka, lub kilkanaście lat...

[wiesia.]

Napisał maluna

Oj... Wiesia, zobaczymy za kilka, lub kilkanaście lat...

Małgosiu
przecież jesteś niewiele starsza ode mnie.

[donka]

Napisał maluna

Widzę Irenko, że poruszany temat,
dał Ci do myślenia
Nie należę, do tych pogodzonych z losem
i mam nadzieję, że to się nigdy nie zmieni
Pozdrawiam...

Malunko też do nich nie należę, obym nigdy się z takim losem nie pogodziła, albo nie zdążyła. Bronię się przed tym. Pomaga mi poezja. ale nie tylko.

Irenko zapomniałam o Twoim wątku, jakoś tak schowałam się do środka... Piękne są twoje wiersze.... smutne, często odpowiadają mojemu nastrojowi. Szukam wtedy poezji, która wyraża to co czuję... mam jej cały zbiór. Przed trzema laty, gdy tak bardzo tęskniłam, gdy czułam koło siebie tego, który odszedł pisałam do niego:


Wróć

Tylko na chwilę
Usiądź przy stole
Podam ci obiad
Taki jak zawsze

Posiedź przy oknie
Znów ktoś przejechał
Telefon dzwoni
Nie chcesz rozmawiać
Późno się robi

Nie odchodź jeszcze
Nie idź do siebie
Nie tak daleko
Jeszcze za wcześnie
Nie czuję ciebie.


Przymykam oczy
Film się zaczyna
Odkładam wszystko
I tak jak chciałeś
Siadam przy tobie
A niech strzelają
I zabijają
Jesteś koło mnie.


Przeminąłeś

Jak liść jesienny
Porwany podmuchem wiatru

Zatrzymałeś się
By dopełnić pożegnania

Jeszcze kilka chwil
Smutnego szczęścia

Nie znam Twojego szyfru
Jak go odczytać?
Co chciałeś mi powiedzieć
To co już wiesz?

Dziś była burza
Chciałam ci o tym powiedzieć.





Pozdrawiam Cię Irenko...będę znów Twoim stałym gościem.

[maluna]

Dawno Cię nie widziałam Donko...
Tak dobrze Cię czytać...

[Pamira]

"łóżka ustawione pod
ścianami,
w kolejce do nieba
czekają..."

Irenko smutne, ale prawdziwe słowa.

[Irenna]

Małgosiu,Wiesiu,Donko,Mirko...cieszę się,że jesteście...

Ja nie godzę się z tym ,co obserwuję,może dlatego tak dużo o tym piszę,gdzieś to we mnie tkwi...
Donko,dziękuję Ci za Twoje wzruszające wiersze,czytam je ...i łza mi się kręci w oku...
Dziękuję Wam dziewczyny!

[wiesia.]

Napisał Irena 46

Ja nie godzę się z tym

Irenko
można się godzić, albo nie,
samo przyjdzie.

[maluna]

Aldonka pisze: obym się nigdy z takim losem nie
pogodziła, albo nie zdążyła
W tym "albo nie zdążyła" tkwi to,
na co liczę

[Irenna]

Wiesiu,pewnie przyjdzie wtedy,gdy człowiekowi wszystko zobojętnieje i nie będzie wiedział,na jakim świecie żyje...i czy w ogóle żyje...

[Irenna]

Małgosiu,miejmy nadzieję,że będziemy długo sprawne umysłowo i fizycznie...tego Wam i sobie życzę...