Kącik poezji własnej i nie tylko część 2

[Scarlett]

Dzisiaj minąl miesiąc jak odeszła od nas Evita ... cichutko przeczytajmy jeden z jej wierszy.

bezbronna

kolejny raz
twe słowa jak nóż
tną moje serce na pół
chcę udusić tą miłość
zakopać
głęboko pod ziemią
niech zjedzą ją robaki
niech zamieni sie w proch
niech umrze
już nigdy więcej nie chcę cię kochać
lecz wystarczy jeden uśmiech twój jasny
co jak świeca rozjaśnia mrok moich dni
i dźwięk mojego imienia płynący z twych ust
jak muzyka co koi ból
żebym zrozumiała
jak bezbronna jestem
kiedy kocham

[mimoza]

Sagula - z serca dziękuję. Cz

[Malwina]

Jutro dziewczyny - czternastego -to już miesiąc..

[mimoza]

Nikomu niepotrzebne?

Zwykłe rzeczy najczęściej
Niezwykłe znaczenie mają
Są świadkami naszego życia
Lat przebytych, chwil minionych
Marzeń niespełnionych.

Filiżanka w kropeczki,
Pamiętam dostałam ją od Ciebie
A w niej bukiecik konwalii.
Kocham ich zapach w maju
Konwalie to klucz do raju.

A ta serweta przez babcię dziergana?
Z mozołem szydełko w ręce trzymała
Aby dla wnuczek pamiątkę zostawić.
Dzisiaj ta serweta na stoliku leży
A na niej książka z zakładką na dwusetnej stronie.

Dwie ramki, takie same dostałam, też od Ciebie
Pamiętam, fotografie wnucząt w nich umieściłam,
Gdy na nie patrzę czas w miejscu stoi
W myślach jestem tam razem z nimi.

Pamiętasz, z wakacji przywieziona muszelka
Dzisiaj jeszcze szum morza w niej zamknięty słyszę
Przypomina mi wschody i zachody słońca
Plusk fali, krzyk mewy i światło morskiej latarni.

A ten sznur korali, czerwonych korali
Znalazłam na dnie kuferka, dostałam je od Ciebie,
tak dawno to było, byliśmy tak młodzi
Lubiłam je nosić, a dzisiaj, po latach ...

Mogłabym jeszcze tak wymieniać
Zwyczajne rzeczy – dzisiaj niepotrzebne.
Lecz co by było gdybym schowała
Wszystko to na dnie szuflady?
Kim była bym bez wspomnień,
Zwyczajnie nikim.


Cz
13 października 2008 roku

[mimoza]

Nadzieja

Myśli moje wybiegają w przyszłość -
nic nie zdarza się bez przyczyny,
bez przeszłości i dzisiejszego dnia.
A jednak ta niewiadoma
tuż, tuż za progiem.

Patrzy na mnie nie zawsze łaskawie,
a w tej przyszłości radość i łzy.
Lecz trzeba mieć nadzieję,
Ja mam nadzieję i wiarę,
że będzie dobrze, będzie lepiej,
musi być lepiej - przecież to tylko
ode mnie zależy.

Cz

15 lutego 2004 roku

[mimoza]

Bułat Szałwowicz Okudżawa

Modlitwa

Dopóki nam ziemia kręci się, dopóki jest tak czy siak
Panie ofiaruj każdemu z nas, czego mu w życiu brak
Mędrca obdaruj głową, tchórzowi dać konia chciej
Sypnij grosza szczęściarzom... i mnie w opiece swej miej

Dopóki ziemia obraca się, O Panie nasz, na Twój znak
Tym, którzy pragną władzy, niech władza ta pójdzie w smak
Daj szczodrobliwym odetchnąć, niech raz zapłacą mniej
Daj Kainowi skruchę... i mnie w opiece swej miej

Ja wiem, że Ty wszystko możesz, ja wierzę w Twą moc i gest
Jak wierzy zabity żołnierz, że w siódmym niebie jest
Jak zmysł każdy chłonie z wiarą, Twój ledwo słyszalny głos
Jak wszyscy wierzymy w Ciebie, nie wiedząc, co niesie los

Panie zielonooki, mój Boże, Jedyny, spraw -
Dopóki na ziemia toczy się, zdumiona obrotem spraw
Dopóki nam czasu i prochu wciąż jeszcze wystarcza jej -
Daj każdemu po trochu... i mnie w opiece swej miej

Cz

[mimoza]

22 maja 2008 r. EWITA założyła ten wątek (część 2) i napisała
na wstępie:

"Z dużą frajdą otwieram drugą część poetyckiego kącika. Zapraszam serdecznie wszystkich miłośników poezji, szczególnie zaś tych, którzy próbują własnych sił w tej dziedzinie!"

Czas szybko biegnie i już 500 postów, czas zacząć nowy rozdział.
Dzisiaj mija miesiąc kiedy EWITA od nas odeszła, pomilczmy trochę. Cz

[Alsko]

Napisał sagula

Dzisiaj minąl miesiąc jak odeszła od nas Evita ... cichutko przeczytajmy jeden z jej wierszy.

"Nasza" Ewita pisała się przez w. Nie przez v...

[zochna]

...przeniosłam się na wątek, który otworzyła mimoza

[nutaDo]

I Myśli o dojrzewaniu
3. Gdy znajdziemy się u brzegów jesieni,
bojaźń i miłość wybuchną przeciwnym sobie pragnieniem,
bojaźń pragnieniem powrotu do tego, co już było
istnieniem
i wciąż jeszcze nim jest-
miłość pragnieniem odejścia ku Temu, w Kim istnienie
znajduje całą swą przyszłość.

W nas, patrzących ku brzegom jesieni,
zmaganie przebiega wzdłuż tego podziału,
jaki każdy człowiek w sobie nosi,
gdy ciało wciąż w nim stanowi przeszłość jego własnej
przyszłości,
-każdy, gdy swej własnej przyszłości nie potrafi łączyć ze
swym ciałem...

W 30 rocznicę wyboru K.Wojtyłę na Papieża - warto zamyślić się nad Jego poezją.

[donka]

Nuta Do Mam mały zbiór poezji K.Wojtyły, ale tego wiersza nie znałam.Bardzo piękny. Dziękuję,że go zamieściłaś,
skopiowałam go sobie.

[nutaDo]

Napisał donka35

Nuta Do Mam mały zbiór poezji K.Wojtyły, ale tego wiersza nie znałam.Bardzo piękny. Dziękuję,że go zamieściłaś,
skopiowałam go sobie.

Wiersz pochodzi z wydanego w 2001 r zbioru twórczości poetyckiej naszego Papieża "Poezje i dramaty".
Jest to poezja, nad którą muszę się skupić aby dobrze zrozumieć.Pozdrawiam

[Malwina]

Tak jest\, poezja papieąa jest trudna.....

[nutaDo]

Czemu sercu smutno?
Czemu pełno znów
tych niespełnionych marzeń,
nieprześnionych snów...
Dźwięczy pieśń - marzenie,
W sercu rośnie żal
i płynie w świat westchnienie
w nieskończoną dal.

Znów powraca urok,
znów powraca czar
tych niespełnionych pragnień,
nieuchwytnych mar...
Próżne pożądania
wszystko kończy się
w tej niezmąconej ciszy,
nieprzerwanym śnie...

Są to słowa do Preludium /A dur/ Fr.Chopina. Niestety nie znam autora tekstu.

[Donata]

Witam nutaDo - utwór Czemu sercu smutno był wykonywany przez Chór Poznańskich Słowików, jest na płycie poz.10 wyd. SXL0164.
Szczegółowe dane o płycie można znaleźć pod tym adresem. Niestety autora słów też nie znam.
http://winyle.kppg.netiz.pl/utwor.ph...yta=7128#plyta

[majkrzych]

Witam wszystkich miło.

Przeznaczenie

Jesień
Złoto pod nogami
Ziemia przykryta
Letnimi marzeniami

Czas się kończy
Innym zaczyna
Do serca puka
Jak co roku zima

Niepokój
Tłumi marzenia
Czasu coraz mniej
Czeka Matka ziemia

Ranki coraz mroczniejsze
Mgły radości przesłaniają
Myśli smutniejsze
Na cmentarze zmierzają

Miejsca niby smutne
Tam miłości pogrzebane
Gdy żyjesz
Często wspominane

Cieszyć się pięknem
Smutnej pory roku
Czas wciąż ucieka
Krok po kroku..

K.F.

[majkrzych]

Mgła

Zanurzyć się we mgle
Obłoku zapomnienia
Odsunąć smutki
Obudzić marzenia

Przytulić szczęście
Wędrować w bieli
Z szelestem liści
Myśli ośmielić

Chłód jesieni
Gubi gdzieś słowa
Czy wyznanie
Miłość przywoła

Ktoś idzie z tobą
To tylko złudzenie
Zimno coraz większe
Odsuwa wzruszenie

Zapóźnione ptaki
Cicho śpiewają
Nie są samotne
W złocie się kochają

Piękno jesieni
Chmury przykrywają
Twoje pragnienia
We mgle zanikają

K.F.

[majkrzych]

Niespełnione marzenie

Nieśmiałe oczy
Spojrzenie zaczarowane
Blaskiem srebra
W uśmiechu oddane

Czas może późny
Góry śniegiem okryte
Zamiast wędrówki
Wspominamy życie

Coraz śmielej
Lody topimy
Czas nieubłagany
Dlaczego błądzimy

Co w życiu ważne
Czym są wzniosłe cele
Przeznaczenie nieznane
Znów się tylko śmieje

W naszych myślach
Ciągle coś zmieniamy
Z przezorności
Wygodę wybieramy

Filmy ciekawe
Myśli rozpraszają
Jakieś fantazje
Sensu nam dodają

Jesienne liście
Kończą opowiadanie
Świst mroźnego wiatru
Wyznacza czekanie

Przytuleni do okna
Szczęścia wyglądamy
Na mroźne wieczory
Zostajemy sami

Fantazja myśli
Świat zaczaruje
Nieśmiałe spojrzenie
Na oczach znów czuję.

K.F.

[mimoza]

Krzysztofie pozwalam sobie serdecznie Ciebie zaprosić na Wątek "Kącik poezji własnej i innych autorów" część II. Zauważyłam, iż ponownie prentujesz swoje wiersze na wątku, który został zamknięty, bowiem osiągnął wymagany pułap 500 postów.
Będzie nam miło spotykać Ciebie wśród nas, piszących i prezentujących twórczość swoją jak i innych autorów.
Jeśli zechcesz skorzystać z zaproszenia będę szczęśliwa.
Do zobaczenia na ścieżkach muzy - Czesława
Zdrowych, pogodnych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia.

[kokosima]

i ja dorzucę kilka kwiatków do tego ogródka poezji,wprawdzie nie pisane moją ręką i weną ale które bardzo zapadły w moją pamięć.
...Jedno jest serce,wiedz,jedno jedyne
co dzieli twe łzy,twoje smutki,radości
jedno jest serce,to serce matczyne
pełne dobroci,pełne miłości

wrazz tobą się śmieje,wraz z tobą płacze
spieszy z pomocą w najmniejszej potrzebie
wszystko zrozumie i wszystko przebaczy
walczy,pracuje i bije dla ciebie

ciepłem ogrzeje cię swym jak ognisko
kiedy łza w oczach zakręci się słona
jedno jest pewne na świecie schronisko
serce matczyne, matczyne ramiona.


..,jest tylko jedna istota,pamiętaj
która ci krew swą odda do ostatka
jedno jest słowo tak wielkie,tak święte
takie jedyne na świecie, to matka


....z dni młodych,uczuć,snów i wesela
na burze życia wyniosłem trzy kwiatki.
Jeden miałem od przyjaciela
drugi od lubej, trzeci od matki

i rzekłem:póki kwiaty te świeże
póty mnie wszyscy kochają szczerze.
Przyszły dni smutku po dniach wesela
i burz zwiały snów mych ostatek

najpierw pożółkł kwiat od przyjaciela
potem pożółkł kochanki kwiatek.
Tylko kwiat matki miał liście świeże,
bo tylko matka kocha mni szczerze.



...Za bajki o królewnach.,
smokach,krasnoludkach,
za zabawki z drewna,
za krem w rurkach,
za pieniadz z dna sakiewki,
za buty i ubranie,za pieszczotę ręki
za oczu niewyspanie,
za trwogę przy chorobie,
za uczucia naiszczersze,
dziękuję matko tobie
sercem i wierszem.


....Popatrz mamo,majowe bzy
i wiosenna, słyszysz, piosenka?
Deszcz majowy ciepły jakłzy
i wiosenny pąk,który pęka.

Piękny,mamo,ogród i sad.
Piękne kwiaty w twoim ogródku.
Kocham ciebie,ty kochasz świat.
To obroni wszystkich od smutków.

Ty nam w serca nasypiesz gwiazd,
a te gwiazdy są tak gorące.
jesteś skrzydłem z rodzinnych gniazd,
jesteś życia naszego słońcem.


To tyle strof o matce, może ktoś zna autorów?