Cztery Pory Roku *** WIOSNA***

[kryba]

Witam Cie pięknie Gjotko i Bachorku,
U mnie przed oknem w sypialni jest rząd bielutkich konwalii,
które przepięknie pachną.
Tuż nieopodal kwitną kasztany i bzy w różnych kolorach.
Jak nie zachwycać się majem i kwitnącą wiosną ?!



Wreszcie przyszła Wiosna,
zapachniało bzem,
życie znów się stało
kolorowym snem.

Idę polną drogą,
słońce w górze lśni,
z naprzeciwka wolnym krokiem,
idziesz do mnie Ty.

Kocham Ciebie Wiosno,
za każde lovestory,
za majowe deszcze
i ciepłe wieczory.

Za słodkie truskawki
i konwalie białe
i za Tego, który
tuli moje serce małe. /-/Ania Bralska

═───ʚ 🥀 ɞ───═

Niech Twoje szczęście będzie jak deszcz majowy, napoi sobą wszystko, co żywe do pełna ..
Pomimo wszystko, na przekór i wbrew delektuj się dzisiejszym dniem jak poranną kawą
wraz z pierwszym promieniem..
Pozdrawiam Cię najmilej )

[gjotka]

I czas na Alexandra Czartoryskiego - tak trochę filozoficznie do muzyki Fryderyka:

http://www.youtube.com/watch?v=RQSw6...eature=related



"Żyję dla chwil"

Życie jest takie, jakie jest,
i masz je jedno, przydzielone.
Jak płyną dni twe, wiesz to sam
i dobrze znasz te utracone.
W życiu jest tylko kilka chwil,
które są warte twego trudu.
Wciąż czekasz na nie, pragniesz ich.
Tobie piękniejsze są od cudu.

Serce twe dąży do nich wciąż,
rozpozna je i się nie myli.
Ilu do tego trzeba muz?
Wystarczy urok jednej chwili.
Wystarczy nawet jedna łza,
wystarczy jedno serca drgnienie.
Choćby dzień czarny był jak noc,
odchodzą wszystkie mroczne cienie.

Nic nie jest bardziej święte niż
piękno, gdy w sercu się rozwija.
Bo to poezja twoich chwil,
twoja poezja, nie niczyja …
Treścią poezji – piękno chwil.
Chwila się zawsze nową stwarza.
I choćbyś jak najdłużej żył,
żadna się nigdy nie powtarza.

Nadzieja na nie w tobie trwa,
bo masz wspomnienia, jako schedę.
Bo wszystkie muzy w tobie są:
Mneme, Melete i Aoede.
Właściwe słowo znaleźć chcesz,
lecz każde inne, każde nie te.
A nazwać chcąc, zawołasz też
Hypate, Mesi oraz Nete.

Po co ci nazwy? Serce wie.
Zna chwile te po uczuć stronie.
To te, dla których warto żyć,
te, w których twoja dusza płonie.
Te, które wieczność niosą ci,
te, które karmią cię nadzieją
przez inne, ciężkie, szare dni.
To one szczęście ci przywieją.

Marne jest życie bez tych chwil.
Bo jak chcesz poznać piękno troski,
gdy na twych rękach własny syn
nie będzie składał pierwszej zgłoski?
Bo jak chcesz odczuć uczuć zew,
nie patrząc w oczy ukochane
tej, która piersią dziecko twe
karmiąc, ma lico roześmiane.

Tą chwilą żyjesz, już nie sam,
losu zanikła anatema.
Mocne się staje serce twe,
w tobie słabości żadnej nie ma.
I żyjesz więcej, widzisz to,
czegoś uprzednio nie mógł zoczyć.
Czujesz i chłoniesz życia sens,
jak gdybyś chciał się zauroczyć.

I nie ma na twym niebie chmur,
nie myślisz o zachodzie słońca,
w ogrodzie jesteś, pełnym róż.
Te chwile niech nie mają końca.
Choć co dnia trudno mieć je tak,
by widzieć wszystkie ich kolory,
serce podpowie, co i jak,
a ty już przecież znasz te wzory.

Tych chwil okłamać nie da się
ani zamienić; jestem szczery.
I nie osiągniesz szczęścia chwil,
gdy nie przekuwasz marzeń sfery
na to, co pragniesz w życiu mieć.
A pasja serca, jak orędzie,
wciąż wzywa ciebie do tych chwil.
Innych niech nie ma … Niech nie będzie.

Dobranoc, dobranoc Mili już czas na sen...
Jutro poniedziałek

[gjotka]

Dzień piękny, słoneczny, radosny. Już termometr pokonał 22 stopnie i gna do góry. Zatem życzę: słonecznego i beztroskiego poniedziałku



Czas na obłoki i las


Już nie muszę nic, mogę tylko być
I patrzeć godzinami na obłoki
Słuchać szeptu traw i prosić, losie spraw
By jak najdłużej mógł ten spokój trwać

Już nie spieszę się, wiem, że nie ma gdzie
Po tamtej stronie może być za ciemno
Tu dobrze jest jak jest, do nóg się łasi pies
I lasy i obłoki są wciąż ze mną

Od życia nie chcę więcej, tylko tyle
Niech czas zapomni o mnie choć na chwilę
A tylko to masz, szemrze mi woda, śpiewa las
Wszystko co masz, to czas - nic więcej

Ile jeszcze zim, ile jeszcze lat
Ile jeszcze wiosen i jesieni
Coraz krótsze dni, świat ucieka mi
I czasu do tracenia coraz mniej

Po życiu życia może już nie będzie
Tak mówią ci, co chcieliby być w błędzie
Wszystko co masz, to czas
Zmierzchy i świty, noce, dni
Wszystko co masz, to czas - nic więcej

Czas na obłoki i czas na las
I tylko czas masz – nic więcej
Nic więcej
Czas

Magda Czapińska

Pozdrawiam Wszystkich

[Bachorek]

Pięknego dnia...




* * *

powracasz do mnie...

marzeniem wiosennym - parną czerwcową nocą
rozmytym na prześcieradłach zapachem jaśminu
nocnymi ogrodami co olejkiem różanym się pocą
niosąc woń do mych okien, upajając mnie do świtu

powracasz delikatnym zefirem plącząc moje włosy
kroplą deszczu spadającą na papierową twarz
łoskotem burzowej chmury lub nawałnicy chłostą
smagającą wspomnieniem bezlitośnie raz po raz

powracasz do mnie zwiewnym snem letnim
przetykanym zapachem bzu i trelem słowika
podczas którego przeżywam i nie po raz ostatni
smakuję chwile wspólne i delikatnie je dotykam

w rozmyślaniu cichym dzielę je na frazy
oplatam w kokon słów wypowiadanych szeptem
każdą z osobna doprowadzam do ekstazy
potem – umieram - to znów za myślami drepczę

zgarbiona...

i pukam ponownie do bram ogrodów Semiramidy
by otworzyć je kluczem słów szeptanych najciszej

Zofia Szydzik


Dobrego czasu jak najwięcej...

[kryba]

Bez - Agnieszka Osiecka

Przyniosłeś mi bez pięciolistny
w klapie od marynarki
świecił jak absurd czysty
jak order, albo jak antyk.

Zakwitł zwyczajnie, jak wszyscy,
gdzieś na świętego Andrzeja
tylko od innych był tkliwszy
jak uśmiech, albo nadzieja.

Bez pachniał bzem najczęściej
i przekwitł o swojej porze
zostało mi po nim szczęście
w liliowo bzowym kolorze.

‿︵‿︵ʚɞ 🌺 ʚɞ 🌺 ʚɞ‿︵‿︵

Życzę Ci, aby niebo nad Tobą było zawsze bezchmurne, słońce żółte i promienne,
trawa zielona i pachnąca, aby zawsze w Twym sercu była wiosna.
Gjotko, Bachorku - pozdrawiam najmilej

[Lulka]

bez z mojego ogrodu


Julian Tuwim
Rwanie bzu

Narwali bzu, naszarpali,

Nadarli go, natargali,

Nanieśli świeżego, mokrego,

Białego i tego bzowego.

Liści tam – rwetes, olśnienie,

Kwiecia – gąszcz, zatrzęsienie,

Pachnie kropliste po uszy

I ptak się wśród zawieruszył.

Jak rwali zacietrzewieni

W rozgardiaszu zieleni,

To się narwany więzień

Wtrzepotał, wplątał w gałęzie.

Śmiechem się bez zanosi:

A kto cię tutaj prosił?

A on, zieleń śpiewając,

Zarośla ćwierkiem zrosił.

Głowę w bzy – na stracenie,

W szalejące więzienie,

W zapach, w perły i dreszcze!

Rwijcie, nieście mi jeszcze!


Pozdrawiam, dobrego, słonecznego dnia z zapachem bzu,
gjotko, krybo, Bachorku

[gjotka]

..."od pastwisk wiatr niesie zapach ziół"... a te majowe, wygrzane słońcem, są szczególnie aromatyczne...



Od pastwisk, wiatr niesie zapach ziół,
na łąk kwiecistych kobiercach,
etiudę gra pracowity rój pszczół,
dzień majowy, gra piano scherco.

Co jest w tej muzyce dnia miłego,
że w człowieku lody puszczają?
Znów chce się żyć, może dlatego,
że wokół wszystko pachnie majem!

Tylko zanurzyć się w miękki dywan
soczystej zieleni, najzieleńszej,
omieść wzrokiem zbóż zielony łan
i złote wyspy, tam, gdzie kaczeńce.

Czuję, jak nasiąkam światłem i kolorem,
zanurzam się w zieleń po samą szyję.
Czuję, że kocham, przyjdź wieczorem,
bym poczuć mogła, że naprawdę żyję!

Nasączysz mnie wieczoru wilgocią,
dotkniesz moich ust spłoszonej czerwieni,
tylko przyjdź maju, jak kochanek nocą,
czekać będę na progu, cała w zieleni!

Słowami Maja Zofii Szydzik powitałam Was dzisiejszego pięknego, słonecznego dnia...Lulko, Krybo, Bachorku
Pozdrawiam serdecznie

[kryba]

Wiosenna dziewczyna

Czekam na swoją dziewczynę wiosenną,
bzami pachnącą w poranek majowy,
jasnym uśmiechem radości promienną,
jutrzenką szczęścia budzącą dzień nowy.

Przyniesie w sercu uczuć swoich słońce,
którego żaru czas już nie ostudzi,
zakwitnie kwiatem na marzenia łące,
i śpiewem ptaków ze snu mnie obudzi.

A wtedy w tańcu świat znów zawiruje,
ostatnim tangiem miłości szalonej,
oddechem wiosny chwilę zaczaruje,
i spełni pragnień tęsknoty wyśnione.
– Jan Lech Kurek

‿︵‿︵ʚɞ 🌺 ʚɞ 🌺 ʚɞ‿︵‿︵

Radość przeżywa się tylko wtedy, gdy sprawia się ją innym..
Niezwykłego dnia wypełnionego radością i zapachami wiosennych kwiatów.
Uśmiech przesyłam i pozdrowienia dla Ciebie Gjotko, Bachorku, Lulko

[Bachorek]

Lulko,Gjotko,Krybo przyniosłyście najpiękniejsze
oznaki wiosny ...zapach bzu,traw ,ziół i uczucie ...
Cóż można jeszcze dodać? ...




Szepty przyrody

Wchodzę w zieleń młodą
bujną soczystą
lśniącą w słońcu jak
niewzruszona tafla jeziora
obejmującego mnie
czule swoimi długimi rękoma
a ja zanurzam się w nie
ufnie coraz dalej
i głębiej

Zieleń zieleń zieleń
dookoła
na niej kolorowe plamki
dziecinne rowery
porzucone czy raczej cicho
wyrosłe jak
barwne krokusy na wiosnę
w zaroślach przy oczku wodnym
ledwie widoczni mali chłopcy
stoją nieruchomo milczący
zapatrzeni
jak w głęboką studnię
zasłuchani w sobie tylko znane
zaczarowane szepty przyrody

Ryszard Mierzejewski


Pozdrawiam serdecznie...

[gjotka]

Ale sobie pospałam. Znowu mi się przestawił zegar biologiczny

Ponieważ jestem dopiero w fazie budzenia (pierwsza kawa), to przychodzi mi na myśl tylko Bolesław Leśmian



Zamyślenie

Kto wybaczy mi moją do wróżby niezdolność?
Nie wiem, co dziś pokocham - co jutro wyśpiewam?
I dłonią, jak sierść zwierza, głaszczę mimowolność
Pieśni, których warczenia w sobie się spodziewam.

Po warczeniu poznaję, że przybyły z lasów,
I oswajam je z wolna i uczę swej mowy,
Aż zamęt ich podziemnych szmerów i hałasów
Wyprzejrzyści się nagle w okrzyk lazurowy.

Gdzie jar ciemny, gdzie rozstaj - tam powiew mej duszy,
Gdzie szepty pocałunków - tam są usta moje,
Gdzie chata mrze od progu - tam mój kij pastuszy,
Gdzie plusk wioseł - tam serca wędrowne napoje.

Lubię szaty swe liche, gdy na wskroś przemokną
Deszczem, jak łzami pieśni, co szumiąc, zamiera,
A nie śpiewam, lecz jeno słowami przez okno
W świat wyglądam, choć nie wiem, kto okno otwiera.

Niech się pieśni me same ze siebie wygwarzą,
Obym ich nie dobywał, ale w sobie dożył!
A nie chcę im górować ni barwić się twarzą,
Jeno być niewidzialnym, jak ten, co mnie stworzył.

Bolesław Leśmian


Przyjemnego dnia z obłoczkami

[kryba]

Majowe doznania

Wiosna się uśmiecha promieniami słońca,
Wiśnie całe toną w kwieciu śnieżno-białym.
Tulipan śle uśmiech do rychłego końca.
Pięknie poweselał świat dotąd ospały.

Niezapominajki, choć drobny kwiat mają,
Swym cudnym kolorem i urodą wabią,
Odczucia wspaniałe zawsze zostawiają,
Które bardzo długo w pamięci nie słabną.

Trawa i stokrotki barwny dywan tworzą,
Swoje żółte kwiatki mniszek powytykał,
Biedronka, co często zwie się krówką bożą,
Pospołu z trzmielami nad kwiatami bzyka.

Śliwa płatki kwiatu z wiatrem wypuściła,
Niedługo czereśnia także ten krok zrobi,
Bo duży rój pszczeli każda z nich gościła,
Pyłek ich się zmieni w świeży plaster miodu.

Piwonia majowa już swe pąki wznosi,
Razem z konwaliami ozdobi figury,
Przy których lud Matkę o łaskawość prosi,
W litanii, co płynie do nieba przez chmury.
Autor : jarmolstan




Witam wesoło i tak cieplutko, by choć pochmurnie nie dać się smutkom..
Miłego Dnia .. Gjotko, Bachorku -pozdrawiam milutko )

[Bachorek]

Tyle dróg na świecie a ja pójdę schodami...




Zamykam oczy - widzę przestrzeń


Możemy z siebie już się tylko śmiać
Los nie rozpieszcza nas od lat
Wczorajszej biedzie nową suknię dał
Nadzieja przy nadziei trwa
Naiwność taka, że aż miary brak
Nagrodą była za nasz sen
Do nieba schody i zwycięstwa znak
A teraz z ran liżemy się
Agresją w okna dyszy z przeciwka blok
W podwórkach dalej rośnie strach
Więzieniem marzeń wciąż pieniądze są
Rozwinąć skrzydła, ale jak

Zamykam oczy - widzę przestrzeń co
W nieskończoności znika gdzieś
Zamykam oczy, w myślach stawiam dom
Pod słońcem tyle miejsca jest

Sprzedajmy wszystko co się sprzedać da
Na bilet będzie i na chleb
Niebieski pociąg niech wywiezie nas
Za osiem gór i osiem rzek
Za horyzontem szczęście po ziemi mknie
Za horyzontem tęcza śni
Będziemy w pościel białą zjeżdżać z niej
I kochać się jak jeszcze nikt

Zamykam oczy - widzę przestrzeń co
W nieskończoności znika gdzieś
I zamykam oczy, w myślach stawiam dom
Pod słońcem tyle miejsca jest
Dla nas jest

Bogdan Olewicz



Gjotko,Krybo ...pozdrawiam....


https://www.youtube.com/watch?v=ie26...hannel=111deem

[gjotka]

Trochę bardziej rześko z rana, 14 st., lekkie obłoki...

Smakoszką kawy jestem "od urodzenia" (no... niemalże)


Warszawa. Park Chomicza

IX pieśń (z "Beniowskiego")

"I wierzba srebrna kąpała na fali
Złote listeczki. - O tem ksiądz wielebny
Mówiąc z ambony, płakał; wierzba biała
Także, choć mówić nie mogła - płakała...

Konwalie białe, cicha mgła i rosa,
Trawy zapachem dyszały od kwiecia:
Gdy oto z wierzby trefionego włosa
Wybiegły jedna, potem druga, trzecia -
Gwiazdy błękitne, i nie szły w niebiosa
Po niebie latać i trwać przez stulecia,
Ale nad wierzbą stanęły w lazurze,
Dwie obok siebie stojąc - trzecia w górze."

I tak w żurawi klucz uszykowane
Jaśniały, aż las zajaśniał w promyki.
I przyszły panie dwie w błękit ubrane.
I pod wierzbami ucichły strumyki.

Juliusz Słowacki

Miłego dnia z zapachem i smakiem tej, która potrafi obudzić i rozbudzić

[Bachorek]

Po kawie warto rozmwiać,warto mówić
a może jednak ktoś słucha...




Tobie mówić


Są chwile o świcie jak jabłka rumiane.
Południe jak złota gotycka lawina.
A potem wieczór ścieżki dnia splątane
księżycowym sierpem przecina.

Wciąż stukot serca, wciąż dni odpływ,
i nawet nie wiem, ile mi zostało,
żeby Tobie mówić pierwsze dzień dobry
i Tobie ostatnie dobranoc.

Że się troski nauczyć nie można,
wiedziałem - lecz dziś więcej wiem:
kiedy nadciąga rzeka snu powolna,
pod powiekami Cię unosić w sen...

Tyle gwiazd i jabłek pod ręką -
wszystkie dla Ciebie. A jeszcze chciałbym łąką
razem iść na wiosenne święto
wniebowstąpienia skowronków.

Dla Ciebie słowa prowadzić w złote wesele pieśni.
Dla Ciebie żyć i nie umierać.
Z Tobą patrzeć, jak kluczem dzikich gęsi
jesień się otwiera.

I niech w roku będą tylko same lipce,
z płonących lipców lata całe.
Bo kocham Cię. Jak Cygan skrzypce.
Jak zima dzwonki białe.

Jan Zych




Nie bójmy się słów pięknych...
Pozdrawiam Gjotko ...i czytających może ?

[kryba]

M(ł)oda wiosna - annaG

Nie mogę pisać o starości,
no proszę pana, przecież wiosna!
Zielony kolor już zagościł,
więc zamówieniu dziś nie sprostam.

O przemijaniu nie wypada
nawet na ucho komuś wspomnieć
Że trochę jestem "przygłuchawa"?
Nie będę słuchać, to zapomnę.

Niech pan nie szuka siwych włosów
skrzętnie ukryte, mam sposoby.
Co mi pan wmawia? Że to pozór?
Wiosna, mój panie! Czas odnowy!

A celulitis pan się pyta?
Spokojnie, na to też jest rada.
Przecież nie jestem Afrodyta
trochę zakryję, reszta - banał.

Pan się starzeje drogi panie,
na ciele, w sercu i umyśle.
Tu mówię prawdę i nie kłamię,
kto młody duchem, ten nie kiśnie.

Panu potrzebna nowa miłość
i wiara w siebie, malgré tout.
Nowe marzenia zakiełkują,
a może wspólne rendez-vous ?

-A.G./03.04.11/Paris

︵‿︵‿୨🌹♡🌹୧‿︵‿︵

Radość i uśmiech są jak okno i drzwi,
którymi może przedostać się w życie człowieka
nieskończone dobro.
Życzę miłego czwartku oraz radości i tylko
szczęśliwych chwil na nadchodzący weekend.
🌹 Milutko pozdrawiam Gjotko, Bachorku 🌹

[gjotka]

"Mama to miękkie ręce. Mama to melodyjny głos, to chuchanie na uderzone miejsce.
Mama to samo dobro i sama przyjemność.
Coś, co dobrze jest mieć w każdej chwili życia koło siebie, dookoła siebie, gdzieś na horyzoncie."

Melchior Wańkowicz



Kobiece

Z rzeki szła wczesna. Kochała.
Chyliła szczęśliwą głowę
Pachniała porankiem ciała,
Mydłem migdałowem.

Ciału był wieczór w rzece,
Zielony i nimfowy,
Tylko głowie w białej spiece
Nad wodą był żar miodowy.

Teraz niosła kobiece
Znużenie zakochane,
Żeńskie pełne owoce,
W toni wodnie widziane.

Niosła wiecznie kobiece
Ścieżką brzózek i cienia.
W zaroślach waliło serce
Tajnego zapatrzenia.

Pod surowym jedwabiem
Mdlały biodra brzozowe,
Ślizgało się po niej serce
Mydłem migdałowem.

Julian Tuwim

A na Dzień Matki przypomnę piękną pieśń Bernarda
Ładysza i Leokadii Rymkiewicz-Ładysz

* * *...Matko moja ja wiem...* * *

https://www.youtube.com/watch?v=brcxpawwXos

Dobrego, uśmiechniętego dnia dla Wszystkich

[Bachorek]

Piękne święto i piękny wiersz...
U mnie najpiękniejsze wspomnienia...




Spotkanie z matką

Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.

Byłem wtedy mały jak muszelka,
a czarna suknia matki szumiała jak Morze Czarne.

Noc.

Dopala się nafta w lampce.
Lamentuje nad uchem komar.
Może to ty, matko, na niebie
jesteś tymi gwiazdami kilkoma?

Albo na jeziorze żaglem białym?
Albo fala w brzegi pochyłe?
Może twoje dłonie posypały
mój manuskrypt gwiaździstym pyłem?

A możeś jest południową godziną,
mazur pszczół w złotych sierpnia pokojach?
Wczoraj szpilkę znalazłem w trzcinach --
od włosów. Czy to nie twoja?

*
Ciemne olchy stoją na moczarze,
rozsypuje się w mokradłach próchno
Ej, rozświstał się wiatr na fujarze,
małe gwiazdki nad olchami zdmuchnął

Mała myszka przez ścieżkę przebiegła
Drogę Mleczna nietoperz wymierzył
I wiatr ucichł nagle. I zza węgla
z fajka srebrną w zębach wyszedł księżyc

Rozświeciły się świeceniem wielkim
chmury, dziuple, żołędzie i sęki --
jakby cały świat był srebrnym świerkiem,
srebrnym bąkiem grającym piosenki.

*
Listki drżeć zaczynają,
ptaki w ton uderzają,
słońce wschodzi nad knieję,
słońce jak śnieg topnieje.

Listkom roznąć, opadać,
ptakom też wiecznie nie żyć,
słońcu wschodzić, zachosdzić,
sercu gwiazdy i skrzypce.

*
Jak pudełko świeczek choinkowych,
nagle, w ręku, gdzieś od dna kredensu,
myśli nagle tak wchodzą do głowy,
serce trąca, i sercem zatrzęsą,.

Świeczki takie kupowała mama,
One drzemią. W nich śpi piękny zamiar.

Tylko rozwiń je i tylko zapal,
a zobaczysz, co z tego wyniknie:
w świeczkach błyśnie drogiej twarzy owal.
Matka palec wzniesie. Wiatr ucichnie.

Matkę w ręce ucałuj i włosy,
potem śniegu po uliczkach rozsyp,
żeby błyskał się i żeby chrzęścił

Potem wszystkie światła, co migocą,
do walizki zamknij. Otwórz nocą,
jeśli w drodze spotka cię nieszczęście

*
Lato w lesie. Ciemność zielona w świerkach
Szałwia. Zajęczy szczaw.
Niebo obłoki zdejmuje. Ptak zerka.
Trzmiele brzęczą wśród traw.

Motyle żółte i białe, jak latające listy.
Cisza i światło
A tam dalej i dalej, za tym pagórkiem piaszczystym,
też jest lato.

Niebo to jest małe miasteczko w niedziele,
gwiazdy gapią się na ziemię z okien,
a wiadomo, ze gwiazd jest wiele
i że wszystkie są niebieskookie.

A tam w rogu, w mieszkaniu z balkonem,
w jednym oknie, gdzie kwiat czerwony,
a to drugie okno z drugim kwiatem...

tam ty mieszkasz. I pogrzebaczem
fajerki przesuwasz. I płaczesz
Bo tak długo czekasz na mnie z obiadem.

*
Idę do ciebie. W twoją zieleń,

Konstanty Ildefons Gałczyński




Pozdrawiam wszystkie mamy...

[kryba]

'' Jest jedna miłość, która nie liczy na wzajemność, nie szczędzi ofiar, płacze a przebacza, odepchnięta wraca – to miłość macierzyńska''. /Józef Ignacy Kraszewski /



Największa z miłości

Na fotografiach pożółkłych jak liście
czas się zatrzymał deszczowo i mgliście
złapana w kadrze chwila z przeszłości
mówi tak wiele o pewnej miłości

Miłości splecionej w zmarszczonych dłoniach
miłości, której czas nie pokona
miłości, co mieszka w oczach zaszklonych
miłości odważnej niezwyciężonej

Miłości, co czuwa, nocami truchleje
miłości, co wierzy, pokłada nadzieje
miłości, która skrzydła buduje
miłości, co błądzi drogę znajduje

Miłości, co zawsze szuka zasięgu
kroczy w rozpaczy milczącego dźwięku
miłości, co kona w łzach bezsilności
Największej na świecie - Matczynej miłości

(~Elżbieta Bancerz)

═───ʚ ❤️ ɞ───═

Na zawsze już tak będzie, Matka - symbolem miłości, życia, ciepła, szczęścia, dzieciństwa, domu i radości.
Lecz gdy przyjdzie smutny czas się rozstać, to dzięki tej miłości w naszych sercach zawsze będzie żywa..
Ja miałam cudowną Mamę.. to była Mamusia, której zawdzięczam tak wiele ..
═───ʚ ❤️ ɞ───═



To piosenka dla Ciebie ukochana Mamo :

https://www.youtube.com/embed/GBrTOIcL0f4

Byłaś Światełkiem na końcu ciemnego tunelu,
ręką podaną nad przepaścią, ścieżką w gąszczu..
Dziękuję Ci MAMO za to..



Wszystkim MAMOM, MAMUSIOM, MATEŃKOM życzę dużo zdrowia, miłości,
radości i cudownego spełnienia ..
Miłego świętowania DROGIE MAMY. )Pozdrawiam z calego serca

[gjotka]

Piątek prawie za nami, wiosenna noc już daje wytchnienie po pięknym dniu
Jeszcze tylko Słowo dobranocne, dziś z wierszem Szaroburego...


Anna Homchik

***

w polu mak krwiście się mienił
złociście iskrzy się zboże
kłosy się chylą ku ziemi,
a błękit spaliły zorze
w kępie wiatr się zatrzymał
zadziwia go nagła tak cisza
słońce strudzone odpływa
na zachód, tam jego przystań...
w gasnącym blasku, w czerwieni
spalony słońcem dzień kona
z nieba zmrok spływa ku ziemi
do snu cię utulę w ramionach.

❀ڿڰۣڿ❀

Dobranoc, dobranoc Lirycznym Udanego weekendu.....Krybo, Bachorku

[Bachorek]

DOBRANOC ...GJOTKO .🌼