Jak zdobyć szczęście? Trzeba się zestarzeć... - komentarze

[bachor]

Komentarz do artykułu: Jak zdobyć szczęście? Trzeba się zestarzeć...
--------------------
Dziwaczny pogląd - cieszyć się ze sztywnych stawów, zmarszczek , łysiny albo siwizny
i perspektywy coraz bliższego pochówku na ulubionym cmentarzu .. Mnie to nie ,, kręci ,,

[Mar-Basia]

Napisał bachor

Komentarz do artykułu: Jak zdobyć szczęście? Trzeba się zestarzeć...
--------------------
Dziwaczny pogląd - cieszyć się ze sztywnych stawów, zmarszczek , łysiny albo siwizny
i perspektywy coraz bliższego pochówku na ulubionym cmentarzu .. Mnie to nie ,, kręci ,,

Nie powiem, ze "starosc nie radosc", ale zgodzam sie z autorem artykulu, ze starsi ludzie (do takich sie zaliczam) wielokrotnie sa szczesliwsi od mlodszych.
Dodam jedno: wszystko zalezy od tego jak rozumiemy i pojmujemy szczescie?

Wielokrotnie siwizna jest piekna, nieprawdaz?

[pluto37]

Napisał bachor

[b] --------------------
Dziwaczny pogląd - cieszyć się ze sztywnych stawów, zmarszczek , łysiny albo siwizny
i perspektywy coraz bliższego pochówku na ulubionym cmentarzu .. Mnie to nie ,, kręci ,,

psssst!
Z tym pochówkiem, to na twoim miejscu byłbym ostrozny.
Starozytni Rosjanie twierdzili, że

nie wiadomo komu pierwszemu z brzega.

codzinnie dzienniki donoszą o takich co zaliczyli pochówek w wieku o wiele młodszym, niz spora większość uzytkowników naszego forum.
Lysina jest zjawiskiem użytecznym, bo nie musisz suszyc wlosów po myciu głowy. Siwizna? Moich kilku znajomych zaliczyło ten kolor w wieku licealnym, albo krótko potem. Na zmarszczki panie mają swoje czary-mary, a jak chcesz obejrzeć młodych co to ich w stawach i innych gnatach łamie, to wybierz się do najbliższego speca od uzdatniania ruchowych inwalidów.

[zrycla]

Wprawdzie nie jestem stara , ale świzna jest piękna i starości też jest piękna A szczęśliwi jesteśmy bo żyjemy po co myśleć o pochówku Podbrutkach , zmarszczkach to pikuś

[Eliza2]

Zaczęłam siwieć po 25 roku życia, odkąd pamiętam jestem tlenioną blondynką. Jeśli zrobiłabym lifting to z twarzy zrobi się maska, do tego niepotrzebne cierpienia. Moi rówieśnicy wyglądają jak ja. Mężowi nadal się podobam. On mi też. Nie płaczę, że czas rzeźbi mi kolejne zmarszczki. Psychika włączyła przełącznik: optymizm....oby tak dalej.

[bachor]

Ale starszemu zawsze bliżej niż młodemu - przynajmniej mam świadomość rychłego
odejścia - setki nie doczekam żywy ... nikt nie pisze o sztywnych stawach - lubicie to ?

[Renatas46]

Opowiem Wam o moim tacie. Mimo 83 lat, sztywnych stawów i wreszcie nieuleczalnej choroby, do końca wykorzystywał nadarzające się okazje, aby zaznać odrobiny szczęścia. Zabierał się z nami w niedalekie podróże, postanowił polecieć samolotem i zrealizował to na festynie lotniczym, wykopał i zarybił staw na swojej łące, pojechał nad morze i popłynął łodzią rybacką na połów. To były jego marzenia, które w miarę możliwości realizował, a mnie uczył, że nigdy nie jest za późno na to by być szczęśliwym, że nie wolno rezygnować z marzeń. Pozdrawiam.

[Eliza2]

Napisał bachor

Ale starszemu zawsze bliżej niż młodemu - przynajmniej mam świadomość rychłego
odejścia - setki nie doczekam żywy ... nikt nie pisze o sztywnych stawach - lubicie to ?

Moja mama ma 82 lata. Uprawia samodzielnie działkę, jeszcze 3 lata temu jeździła na nią na rowerze. Ma problemy z chodzeniem, bo kręgosłup w rozsypce, ale ona tego jakby nie widzi. Wciąż planuje co musi zrobić, nie narzeka na starość. Chciałabym mieć tyle optymizmu w jej wieku.

[bachor]

To ja już jestem stary rupieć i nie umiem inaczej .. optymizm mi uciekł wraz z latami ..
Pozdrawiam wszystkich aktywnych i zazdroszczę wam ...

[gratka]

Można dopatrywać się pewnych hmmm... pozytywów starości.
Dzieci już mi nie płaczą, nie mam szefa, ani nawet męża, ktorzy by mnie stresowali, nie muszę jak ten wielbłąd juczny znosić siatek z zakupami do domu, nie pracuję na dwa etaty jak w młodości, mam więc czas i tylko ode mnie zależy jak go wykorzystam.
Gdy dostosuję marzenia do posiadanych zasobów i stanu kręgosłupa, to nawet marzenia się spełniają. Mam grono wypróbowanych od pięćdziesięciu prawie lat przyjaciół i dalej narzekam na...brak czasu.
Największe stresy przeżywałam gdzieś w okolicy czterdziestki.

[Eliza2]

Starzejemy się od chwili urodzenia..żyjemy i wiemy, że nasze życie ma kres. Wiek dojrzały, mimo wielu ograniczeń głównie fizycznych niesie piękno. Ludzie w podeszłym wieku potrafią zachować młodzieńczą otwartość i radość życia. Czy mamy możliwość cofnięcia czasu? Jeśli nie możemy wrócić do przeszłości to chyba trzeba przyjąć przyszość z ufnością, że taka jest kolej spraw. Dotyczy to wszystkich ludzi bez wyjątku. Jedyna sprawiedliwość na tej ziemi...wszyscy są śmiertelni.

[Lucy001]

Szczęście jest sprawą nastawienia umysłu.Jest nawykiem i skutkiem pozytywnego myślenia.Kto pragnie szczęścia , musi go chcieć całym sercem.
Należy unikać negatywnych myśli, bo nędza i smutek są ich towarzyszami.
Szczęście dla mnie jest owocem wewnętrznego spokoju.Nie istnieją żadne przeszkody, jestem szczęśliwa, szczęście jest we mnie.

[Opcja]

pięknie napisane Lucy001

[ewikomega]

Myśleć pozytywnie
http://www.voila.pl/453/ske2v/?1

[Irena13]

Dopiero dzisiaj trafiłam na ten wątek, poczytałam i prawie z wszystkimi wypowiedziami się zgadzam.Są dni kiedy nie czuję swoich lat i żadna eskapada nie jest dla mnie problemem ale są też takie dni kiedy wydaje mi się, że mam ich o wiele więcej.Na szczęście jest ich mniej niż tych pierwszych.Z natury jestem optymistką - jak na razie nie pozwalam Rodzinie na pomaganie w pracach domowych /wyjątek przestawianie mebli/ a koleżankom mówiącym o rychłej śmierci grożę, że przestanę do nich przychodzić i wskazuję na wszystkie piękne rzeczy na " tym świecie". Dobrze ,ze jest ten wątek, bo mogłam spojrzeć na problem szczęścia porównując się z innymi.Pozdrawiam Wszystkich .

[Eliza2]

Na pozytywne myślenie w wielu dojrzałym mają wpływ nasze geny( pisałam o tym w innym wątku) i nasza praca przez całe życie. Pesymista nie przełączy się w starości na optymizm. To tak ja ze szklanką, w której jest połowa wody. Optymista zobaczy aż, pesymista tylko.

[baburka]

Napisał zrycla

... świzna jest piękna i starości też jest piękna...

To dlaczego się nikomu nie podobają?

[Eliza2]

Napisał baburka

To dlaczego się nikomu nie podobają?

Kto powiedział, że się nie podobają? Ktoś to był postrzegany jako wartościowy człowiek pozostanie taki. Na szczęśliwą starość pracuje się całe życie. Nie można jednak wymagać od ludzi by cenili kogoś za to, że ma ileś tam lat.
Uogólniając: w zachodniej cywilizacji człowiek stracił swą podmiotowość. Starość to okres nieprzydatności człowieka, to czas kiedy trzeba mu wypłacać emeryturę, ponosić koszty jego leczenia i zapewniać opiekę dzieci i innych osób. Wmawia się mu więc, że sam może to ułatwić sobie i społeczeństwu i zdecydować się na eutanazję. Nazywa się to eufemicznie prawem do wolności.
Znam przypadki, kiedy Holendrzy, którzy uzyskali diagnozę postępującej miażdżycy szybko przeprowadzili się do Niemiec. Czasem nie czeka się nawet na zgodę osoby zainteresowanej na eutanazję....

[Jarosław II]

Napisał baburka

To dlaczego się nikomu nie podobają?

Kto powiedział, że tajemnicza "baburka" nikomu się nie podoba?

[grasja]

Szczęście to stan ducha, nastawienia do życia i radość dostrzegania małych rzeczy i prostych ludzi. Teraz cieszy mnie kazda chwila i mam nadzieje na jutro. Uważam, ze każdy jest na tyle szczęśliwy, na ile sie za takiego uważa.Pozdrawiam z usmiechem.