Ewita - wspomnienie

[tadeusz50]

Wspomnienie
8 maja nasza koleżanka Ewita z KSC obchodziła swoje urodziny.
Teraz już jest po drugiej stronie tęczy. Wspomnijmy Ją

[mimoza]

Tadeuszu - 1 maja 2008 roku zawitałam po raz pierwszy do seniorka.
Ewita już wtedy była bardzo chora, bywała na seniorku między jedny a drugim pobytem w szpitalu.
Pamiętam jak wyszła ze szpitala tylko dlatego, aby być na ślubie swojej córki.
Pamiętam jak mnie przywitała i zachęciła do być na jej poetyckim wątku.
Zachwyciły mnie jej wiersze i często do nich wracam wchodząc na wątek założony przez tarninkę.
Cieszę się, że chociaż króciutko ale dane mi było z nią obcować. - Cz

[Scarlett]

To był ten czas, kiedy forum miało swój smaczek.
Wszyscy przybywający tutaj dobrze się od razu czuli,
a i dyskusje były bez zacietrzewienia, ciekawe i wyważone.
Było po prostu swojsko, przyjaźnie i miło, a JEJ wiersze piękne - samo życie.

[tadeusz50]

Czesiu, ja zawitałem do seniorka niewiele wcześniej bo 23 lutego. Po krótkim czasie rozumieliśmy się w lot. Dyskutowaliśmy na forum i na gg, przeskakiwaliśmy z tematu na temat. Była wspaniała osobą. Sprzeciwiała się ślubowi córki, ale może lepiej się stało bo Ania miała jeszcze na swoim ślubie jednego rodzica.

[mimoza]

Co prawda nie brałam w tym udziału bezpośrednio, ale lubiłam czytać jej "potyczki" słowne np. z Kufa. Dzisiaj niewiele osób prowadzi takie dysputy i na takim poziomie... szkoda. - Cz

[jakempa]

Pamietam doskonale Ewitę, na seniorku byłam jak ona jeszcze byla zdrowa, pamietam jak powiedziała o tym, ze zle się czuje i idzie na badania, jej niemiłe przezycia z powodu jakis sprzeczek, gdzie skasowała swoje piękne wiersze, Tarninka oddała Jej cześć i skompletowała wiersze oprawiając je cudownie w grafiki, Często wracam do jej przemyśleń i sięgam do archiwum, Pamiętam , że bardzo przeżyłam jej smierć, chociaż znałam ją tylko witualnie, właściwie całe nasze forum było poruszone jej odejściem. Teraz jest ze swoim mężem, którego ciagle wspominała i bardzo kochała, a moze jest z nami? Tylko my jej nie widzimy......???

[Baśka13]

Witam!
Poczytałam(jeszcze nie wszystkie) wiersze Ewity.
Żałuję,że nie było mi dane poznać jej,nawet wirtualnie!

[babciela]

Och, Ewita- chodząca dobroc i poezja. narzucala bardzo wysoki poziom wszystkim dyskusjom- bardzo tych Jej wysokich lotow tutaj brakuje.Ale jest ze swoim Ondraszkiem.....

[tadeusz50]

Napisał babciela

Och, Ewita- chodząca dobroc i poezja. narzucala bardzo wysoki poziom wszystkim dyskusjom- bardzo tych Jej wysokich lotow tutaj brakuje.Ale jest ze swoim Ondraszkiem.....

Miała dar zjednywania ludzi i powstrzymania rozpalonych głów. Potrafiła pogodzić zwaśnionych użytkowników.

[Jadzia_G]

Niestety nie było mi dane poznać Ewite, ale czytałam jej wspaniałe wiersze i..... przy niektórych po prostu płakałam.
Dobrze że cos po niej pozostało i inni mogą z tego korzystać ..duchowo.

[tadeusz50]

Byliśmy umówieni z Ewą - Ewitą na tańce u Buni. Niestety stało się inaczej. Nie zdążyłem poznać Jej w realu.

[Karol X]

Ewita zapisala sie do KSC bodajze w czerwcu 2007 roku.
Byla aktywna bywalczynia tego forum.Od samego poczatku jej pobytu zauwazalna,piszaca piekne wiersze,zawsze stateczna w wypowiedziach,zwiazana z lajba,ktory to watek traktowala jak swoj drugi dom.Bywalem tam rowniez i ja.
Nie raz dyskutowalismy zartobliwie,przenoszac sie w wirtualne,nieznane krainy,szukajac Wysp Szczesliwych,tworzac tym samym fajna zabawe w necie.
Stan zdrowia Ewity pogarszal sie z miesiaca na miesiac,ale wszyscy w klubie wierzylismy gleboko,ze to okres przejsciowy,ze z pewnoscia minie i znow bedziemy miec nasza kochana Ewite na naszym forum.
Pamietam jej wyjazd do sanatorium,pobyt w szpitalu jak spontanicznie - tak od serca zyczylismy jej wszyscy pokonania choroby,wytrwania w walce ze smiertelna choroba.
Prowadzilem wtedy "Muzyczny Koncert Zyczen".
Tuz przed odjazdem do Ciechocinka przeslalem jej piosenke "Pola zielone",ktora bardzo lubila i pozniej jeszcze jedna"Nie tak malowal pan Chagall".
Rzeczywiscie,to nie tak mialo byc.
Odejscie Ewity,a wraz z nia ogromna pustka,ktora pozostawila po sobie na forum,wryla sie gleboko w nasza swiadomosc.
Zrozumielismy wnet,ze odeszla od nas nie tylko Ewita,ale wraz z nia i znaczna - jakze piekna czesc jej tworczosci tu na forum.

Pozostanie na zawsze w naszych sercach.

[Malwina]

Mimozko bardzo podobnie wspominam...parę dni przed Toba przyszłam na forum....Ewita mnie oczarowała wrażliwością , elokwencją, spokojem, zdolnościami negocjatorskimi, twórczością.....miałysmy prywatny kontakt długo....kiedy razu pewnego napisała, będąć już szpitalu, ze ogarnęło ją w nocy przerażające i paraliżujące zimno tak straszne , że poczuła zwierzęcy strach....wiedziałam , że odchodzi...ale wiedzieć a przyjać to dwie rózne rzeczy....w dniu w którym zobaczyłąm informację, ze Ewita odeszła świat się nagle zatrzymał....moi bliscy nie rozumieli dlaczego tak strasznie płaczę, siedzę przy komputerze chcąc byc z Wami wszystkimi wtedy..to była poteżna siła, która nas wtedy jednoczyła....od tej pory, forum ma wyrwę - nie do zastąpienia....

[mimoza]

Malwinko napisałaś, że powstała wyrwa - to prawda,
drugiej Ewity już nie będzie. - Cz

[Malwina]

I ta czysta, piękna polszczyzna.....i nieprawdą jest , że nie ma ludzi niezastąpionych....

[mimoza]

Każdego Malwinko da się zastąpić, jednak ślad jaki zostawiamy po sobie
jest jedyny i niepowtarzalny - jak papilarne linie - Cz

[tadeusz50]

Szkoda, że Jej córka przestała pisać w seniorku. Pewnie studia i mąż a może i jakiś maluszek?

[babciela]

A ja czesto myslę o Ewicie. Do konca bylysmy w kontakcie telefonicznym- wyjątkowa osoba- o tzw charyzmie. Dlugo po jej smierci sluchałam przepięknej melodii przysłanej na forum przez Lorisona.

[kama5]

Kiedyś ktoś wspomniał na forum , o wydaniu poezji Ewy.Ja przyszłam tu już po Jej śmierci i chyba to długi czas, ale poznałam Jej twórczość , która mnie zachwyciła.Chętnie dołączyłabym się do składki , gdyby ktoś bardziej zaprzyjaźniony z Twórczością Ewy chciał podjąć trud w wydaniu zbiorku nawet nie w bogatej szacie graficznej , mielibyśmy taką piękną pamiątkę.

[gratka]

O ile mnie pamięć nie myli, to ja pisalam o tym, aby wydać wiersze Ewity.I dalej ta sprawa leży mi na sercu.
Nie wiem jak jest z prawami autorskimi do tych wierszy, bo problem druku teraz nie istnieje. Wydrukować za własne pieniądze można wszystko ( no, prawie wszystko). Redakcję techniczną też chyba potrafimy zrobić same. Poprosiłybyśmy jeszcze nasze malarki np. Bajbusa, Marbellkę i Melunę o kilka jasnych akwarelek, które służyłyby jako ilustracje i widzę oczyma wyobraźni ładny tomik.
A może pozostawić szatę graficzną taką jak zrobiła Tarninka?
Ja osobiście nie bardzo gustuję w grafice komputerowej przenoszonej na papier, ale wszystko jest do uzgodnienia.
Przemyślcie sprawę!